Έξω πάμε καλά. Τί ιστορική φράση, πόσο ακριβής, πόσο αληθής όσα χρόνια κι αν περάσουν. Έξω πάμε πολύ καλά. Έξω είναι και ο κ. Τάσσος Αργυρός, συνιδρυτής της AsterData η οποία μόλις εξαγοράστηκε από την Teradata για ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό.
Τα συγχαρητήρια της έστειλε και η Υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, διαβάζω στο ΒΗΜΑ και αναρωτιέμαι γιατί. Επειδή ο κ. Αργυρός τελείωσε το Πολυτεχνείο; Χιλιάδες άνθρωποι τελειώνουν το Πολυτεχνείο, δεν βλέπω πολλούς να ξεκινάνε μια start up και να πηγαίνουν καλά. Αντί να στέλναμε συγχαρήκια - λεω γω τώρα - μήπως καλό θα ήταν να κοιτάξουμε, όχι το γιατί ο κ. Αργυρός πέτυχε αλλά γιατί όλοι οι υπόλοιποι ΔΕΝ πέτυχαν ή - το ακόμα χειρότερο - ΔΕΝ τόλμησαν.
Υπάρχει μία πολύ ωραία ιδέα στη βιβλιογραφία περί καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, την οποία συζητούσα χτες μεταξύ τύρου και αχλάδου, μάλλον μεταξύ φασολάδας και αχλάδου μιας και είναι Σαρακοστή, βοήθεια μας. Και θα τη χρειαστούμε τη βοήθεια εις την ένδοξη χώρα μας. Διότι αυτή η πολύ ωραία ιδέα για την καινοτομία λέει ότι υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα γύρω από την επιχείρηση που στηρίζει και δημιουργεί τις συνθήκες ανάπτυξης. Χωρίς αυτό, πού πας;
Τί πήρε ο απόφοιτος του Πολυτεχνείου; Γνώση, έμπνευση και εμπειρία με το κυνήγι του φοιτητικού πάσου από διάφορες κομματικές νεολαίες υποθέτω. Τί πήρε ο νέος επιχειρηματίας από τη Silicon Valley; ‘Ενα ολόκληρο σύστημα με τις σωστές συνθήκες, το σωστό δίκτυο, τους σωστούς ανταγωνιστές, τους σωστούς ανθρώπους για να δημιουργήσει κάτι, για να τολμήσει για να προχωρήσει.
Κι όταν ήρθε η ώρα, ο νέος επιχειρηματίας στη Silicon Valley δεν είχε δίπλα του την Καραπιπερίμ ΕΠΕ που ζει με επιδοτήσεις και έχει τους μισούς υπαλλήλους της κρυφά από το ΙΚΑ. Ούτε είχε απέναντι του την Ζηλιάξ ΑΕ που χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις της στα Υπουργεία για να μην ξαναπάρει δουλειά ο μικρότερος - και ίσως με καλύτερο προϊόν - ανταγωνιστής της. Ούτε έπρεπε κάθε τρεις και λίγο να τρέχει στην εφορία για να τους δίνει δεκάδες αντίγραφα δηλώσεων και κόντρα δηλώσεων, χάνοντας πολύτιμο χρόνο από τη δουλειά του.
Θα μου πεις, η Ελλάδα είναι η κόλαση και το Αμέρικα ο Παράδεισος; Φωτιά να πέσει να με κάψει! Πλησιάζω τη δεκαετία στο εξωτερικό, ξέρω καλύτερα από κάθε άλλον ότι ο κάθε τόπος έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Όσο αφορά τις start up όμως λίγοι, πολύ λίγοι είναι οι γενναίοι - σχεδόν ήρωες - που παλεύουν στο χάος της Ελλάδας.
Αυτό το χάος είναι κάτι για το οποίο η κάθε Υπουργός δεν πρέπει να στέλνει συγχαρητήρια αλλά επιστολή μετανοίας στον κάθε νέο επιχειρηματία που επιτυγχάνει στο εξωτερικό. Ναι, μετανοίας, που οι συνθήκες στη χώρα που μεγάλωσε και σπούδασε είναι ακόμα - και από ότι φαίνεται θα συνεχίσουν να είναι - εντελώς ακατάλληλες.
Σχόλια