Ω ναι, μη μου το αρνηθείς, υπάρχουν στον θαυμαστό ψηφιακό κόσμο πράγματα που δε θέλεις να βλέπεις και - τολμώ να το πω - άνθρωποι που δεν θες να ακούς. Δεν είναι ντροπή, όλοι έχουμε τις προτιμήσεις μας.
Θα μου πεις τις γνωστές δικαιολογίες - μην ανησυχείς τις λέω κι εγώ και στη δουλειά και στο πανεπιστήμιο - περί πολυφωνίας, περί της αξίας που έχουν οι διαφορετικές απόψεις, περί του πόσο πολύτιμες είναι οι συζητήσεις που κάνουμε online με ανθρώπους που μπορεί να μη συμφωνούμε.
Καλά και άγια όλα αυτά πλην όμως όταν μιλάμε για ανθρώπους κι όχι για τον πιτσιρικά με τη μύξα (ελπίζω ότι δεν σε πέτυχα στο φαί).
Δεν ξέρω αν θυμάσαι αλλά στο σχολείο υπήρχε πάντα κάποιος (ή κάποια δεν θα πέφτουμε σε σεξιστικές καταστάσεις τώρα) που εκλάμβανες και την ίδια την ύπαρξη του / της ως προσωπική προσβόλα. Και λέω προσβόλα διότι σίγουρα είναι πιο βαρύγδουπη από την απλή και καθημερινή προσβολή.
Ε για μένα αυτός ο τύπος ήταν ένας πιτσιρικάς με μύξα (ορατή και μόνιμη) κι από τότε το όνομα κόλλησε και σε όλους τους άλλους που προκαλούν το ίδιο συναίσθημα μεν μπορεί να μην έχουν μύξα δε.
Ο πιτσιρικάς με τη μύξα βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στο σχολείο, υπάρχει παντού - κι όσο πιο πολύ μεγαλώνεις και παραξενεύεις τόσο πληθαίνουν οι καταραμένοι.
Τι να κάνεις όμως; Τι να πράξεις; Να μην πηγαίνεις στο σχολείο; Να μην πηγαίνεις στο γραφείο; Ή ως άλλος σταρ του θεάτρου να μπεις στο γραφείο του αφεντικού, να δηλώσεις «ή εκείνος ή εγώ» και τινάζοντας τη χαίτη σου αγέρωχα να αποχωρήσεις;
Προσωπικά με τα χρόνια το πάλεψα και τελικώς το φιλοσόφησα. Προσπαθώ όσο μπορώ να μην ασχολούμαι με τον πιτσιρικά με τη μύξα και να προσπαθώ να κατανοήσω και τις ιδιαίτερες περιστάσεις που τον έκαναν έτσι όπως τον έκαναν τέλος πάντων και μας αφήνει τις μύξες του παντού. Άσε και το άλλο. Λόγω που έκαμα κι εγώ τις αλητείες μου παιδούλα έχω βεβαρημένο κάρμα, ας μη το φορτώνουμε κι άλλο.
Στον online κόσμο λοιπόν φυσικά και δεν λείπουν οι πιτσιρικάδες με τη μύξα. Και ένα περίεργο πράγμα είναι και οι πιο φωνακλάδες. Εδώ όμως αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά το μεγαλείο το Ίντερνετ. Έχεις εντοπίσει πιτσιρικά με μύξα; Κανένα πρόβλημα! Δεν τον ακολουθείς ποτέ. Τον κάνεις block στο twitter. Κάνεις hide όλα του τα entries στο friendfeed. Δεν τον δέχεσαι ως φίλο στο facebook. Αν είσαι προγραμματισταράς μη σου πω φτιάχνεις και κάνα API που να αποκλείει την οποιαδήποτε επαφή με τον πιτσιρικά (και τις μύξες του).
ΜΗ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ. Αυτό είναι βασικό. Κι αν νομίζεις ότι πρέπει να έχεις ενοχές ένα πράγμα να θυμάσαι: Υπάρχουν άλλοι εκεί έξω (εγγυημένα) που έχουν κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα για σένα. Γιατί όλοι μας είμαστε ο πιτσιρικάς με τη μύξα κάποιου άλλου.
Σχόλια