Την προηγούμενη εβδομάδα, έγραψε ο πολυαγαπημένος μου Φώτης, λόγους που θα τον οδηγούσαν να σε κάνει unfollow. Πρέπει λοιπόν να έχουμε τρόπους στο twitter ή πρέπει να έχουμε απόλυτη ελευθερία; Είμαι υπέρ της άποψης, ότι ειδικά στο twitter, δεν πρέπει να ακολουθούμε νόρμες γιατί χάνει τον κοινωνικό του χαρακτήρα έκφρασης. Δηλ, εγώ θέλω να γράψω rahrahrahrah oulaoulala gagagagagag γιατί μου κόλλησε το παλιοτράγουδι στον εγκέφαλο. Πρέπει να μπορώ να το γράψω και ας μην αρέσει σε πολλούς. Αν σε ενοχλώ, κάνε με unfollow, ή βάλε με σε λίστα να μη σε ενοχλώ. Αυτή είναι η μαγεία του twitter. Η ανταλλαγή ηλίθιων ή μη, απόψεων.
Εγώ απολαμβάνω ακόμα και το ιντερνετικό καμάκι ή και την νέα εκδοχή της Λάμψης , από το αγαπημένο μου ζευγάρι ( που δυστυχώς ονόματα δε μπορώ να αναφέρω) που ανταλλάσουν όρκους αιώνιας αγάπης τη μια, και την άλλη πλακώνονται ( με πρόδωσες, με πλήγωσες κλπ).
Η λογική του twitter είναι: Και σε όποιον αρέσει. Αυτό που δε δέχομαι, είναι ότι πολλοί θεωρούν ότι στο twitter υπάρχει παρθενογένεση. Δηλ, λέει μια εξυπνάδα ένας, που την είχε πει ένας άλλος νωρίτερα. Αυτός που την είπε νωρίτερα λέει: Μην κλέβεις την ατάκα μου. Χαλάρωσε ρε φίλε, δηλ. κάνατε την ίδια σκέψη, δεν σημαίνει ότι είσαι πιο έξυπνος , επειδή την είπες νωρίτερα. Έτυχε.
Αυτό που επίσης με ενοχλεί είναι η άποψη: είμαι twitter celebrity εγώ, δεν κάνω follow κοινούς θνητούς. Αγαπημένε twitter celebrity, σε διαβάζουν 1000 άτομα, δεν είσαι ο Steven Jobs. Κάνε follow στον κακόμοιρο τον κύριο Μήτσο, και βάλτον σε μια λίστα.
Ένα άλλο πράγμα που μου αρέσει στο twitter, είναι οι νεαροί μου followers (16-18 χρονών) που κάνουν tweets εν ώρα μαθήματος, τύπου: Varieme reC sto mathima. Εγώ ας πούμε, στο μάθημα άκουγα μουσική από το walkman. Αυτά twittαρουν.
Κίνδυνος υπαρκτός που αντιλήφθηκα πρόσφατα; Να κάνεις tweets ελεύθερα και να ανακαλύψεις ότι σε ακολουθεί κάποιος που δε θέλεις. Και να χρησιμοποιεί ατάκα σου, ως επιχείρημα σε συζήτηση. Ελεοτικ.
Επίσης, το twitter είναι ο νέος τρόπος διάδοσης ανεκδότων. Γρήγορος, άμεσος, αποτελεσματικός.
Όπως και να έχει, το twitter είναι ένα playground που όλα είναι πιθανά ( λόγω της ανωνυμίας που μπορείς να έχεις-πράγμα που δε μπορείς να αποφύγεις τόσο στο facebook), που πάνω από όλα επικρατεί ελευθερία λόγου και κουλαμάρας.
Digicat που τιτιβίζει στο twitter.
Σχόλια