Μια εβδομάδα πέρασε, καλή μου αναγνώστρια και έντιμε αναγνώστη. Και γνωρίζω ότι για σένα ήταν ένας εφιάλτης. Ένας εφιάλτης γιατί δεν μπορούσες να κοιμηθείς περιμένοντας πως και πως ακόμα ένα από τα αποκαλυπτικά άρθρα-παρεμβάσεις μου. Ε, λοιπόν δεν θα σε απογοητεύσω.
Εδώ είμαι λοιπόν, και όπως σου είχα υποσχεθεί θα σου ανέλυα τα πάντα για τους Ερμήδες των creative και όχι των developers. Για banneroκαταστάσεις δηλαδή. Έριξα μια ματιά όμως στις υποψηφιότητες και είμαι σίγουρος ότι πάλι πάρτυ θα κάνουν οι Ερυθρόλευκοι του Γέρακα με τα γυάλινα κυπελλάκια. Άντε να δώσουμε και κανένα στα παιδιά της Συγγρού, αν και τους βλέπω λίγο πεσμένους.
Θα πω όμως το παράπονο μου. Όσο και αν έψαξα δεν βρήκα όλα τα δημιουργικά, για να παίξω μαζί τους και να αλληλεπιδράσω. Να σταματήσω να συμπεριφέρομαι σαν Παντογνώστης Δοκησίσοφος, και να νιώσω απλός χρήστης που έλκεται από λαμπερά χρωματάκια που φωσφορίζουν και μου μιλάνε, λέγοντας μου τις μόνες 2 λεξούλες που έχουν μάθει να λένε όλα τα banners... Click me, click me...
Δεν θα ασχοληθώ άλλο με τους Ερμήδες. Δυστυχώς, αντίθετα με τους δημοσιογράφους, όλοι εμείς οι ιντερνετομαρκετάδες είμαστε αγαπημένοι. Και επειδή η στήλη αυτή, έχει βίτζιο με το κράξιμο, δεν μου πάει η καρδιά να γράψω άσχημα για κανέναν του σιναφιού μας. Είμαστε αγαπημένη κλίκα εμείς!
Πριν ανοίξω λοιπόν ένα θέμα-προτροπή προς την αγαπημένη μου Pizza Hut, θα μοιραστώ μαζί σας ένα παρασκήνιο της αγοράς μας, για να μαθαίνετε πριν από όλους τα πάντα. Και εννοείται πως όταν θα γίνει πραγματικότητα, όλοι και όλες θα ανατρέξετε να μου δώσετε τα συγχαρίκια, που έτσι και αλλιώς αξίζω, αν και δεν μου αρέσει να υπερβάλλω και να περιαυτολογώ. :op
Πολύ γνωστός σε όλους μας blogger, που το blog του διαπραγματεύεται θέματα about SEO, και είναι μέτοχος σε εταιρεία που πρόσφατα εξαγοράστηκε, φημολογείται ως ο επόμενος Google Country Manager. Βεβαίως, φίλε και φίλη αναγνώστες... Είναι νέος (μόλις 24 ετών), πετυχημένος και δουλευταράς. Το μοντέλο που πάντα θέλουν να προωθούν οι Brin και Page. :o)
Πάμε τώρα στην Pizza Hut.
Γουστάρω τρελά το online ordering. Γιατί βαριέμαι να μιλάω στα τηλέφωνα. Βάλε αυτό, βγάλε εκείνο, μπλα, μπλα, μπλα, και στο τέλος δεν σου έχουν βάλει την λούντζα που πως και πως περίμενες... Ενώ μπαίνεις στο site, επιλέγεις ότι υπάρχει σε κρεατικό, φτιάχνεις μια thin and crispy με 2 εκατομμύρια χοληστερίνη σε σαλάμια επάνω, και την παραγγέλνεις.... Και τσουπ, σου σκάει η ένδειξη ότι θα είναι σπίτι σου σε περίπου μισή ώρα.
Και εδώ εμφανίζομαι εγώ, σαν πανμέγιστος μεταλαμπαδευτής της γνώσης και ρωτάω το απλό... Γιατί δεν βάζετε εκεί έναν counter, βρε αλάνια;
Τον οποίο αν υπερβαίνετε μέχρι 5 λεπτά, θα δίνετε την πίτσα στην μισή τιμή, και αν η καθυστέρηση είναι πάνω από 5 λεπτά, θα την κάνετε δώρο. Και εγώ, επειδή είμαι καλό παιδί, σας κάνω τα 30 λεπτά της παραγγελίας, 35...
Ανατρεπτικός, ε; :o)
Υ.γ. 1. 600 ευρώ σε φαγοπότι φέρεται ότι έκανε παρέα μαρκετάδων και τέχηδων σε γνωστό Γκαζομάγαζο... Κάποιους δεν τους ακουμπάει καμία κρίση!
Υ.γ.2 Τελικά, δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω τι έγινε με αυτά τα κέρδη του Yahoo. Διπλασιάστηκαν, τριπλασιάστηκαν ή υπερτριπλασιάστηκαν;
Υ.γ.3 Αυτό το Bidster μου έχει σπάσει τα νεύρα. Ενώ συνέχεια είμαι, σε χαμηλότερη μοναδική προσφορά, μια ζωή χάνω στο τελευταίο λεπτό. Ξέρει κανένας κάποιο κόλπο για να κερδίζω; (αν ναι, μην το γράψεις σαν comment. Στείλτο σε email. Μόνο σε εμένα!) ;o)
Υ.γ.4 H Athens Digital Week ήταν μια παρωδία. Εκτός από το Modding και την Ρομποτική, όλα τα υπόλοιπα δεν κατάλαβα τι ρόλο έπαιζαν. Εκτός αν έτσι εννοούμε το Digital στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν αντιγράφουν τα Sports Shows, που είναι τίγκα στα πιπίνια που τρέχουν να κάνουν πιλάφες, body pumps, και άλλες ακαταλαβίστικες για εμένα, λέξεις της γυμναστικής!
Y.γ.5 Γιατί τόσες λίγες συμμετοχές στην Web World; Και εγώ που πίστευα ότι υπάρχει σε κάθε γειτονιά και από ένα development house.
Σχόλια