Καλημέρα και Χριστός Ανέστη, θεσπέσια αναγνώστρια και υπέρλαμπρε αναγνώστη μου. Σου εξομολούμαι, μέρες που είναι, ότι μου έλειψε η μονόπλευρη επικοινωνία μας, και έτσι σκέφτηκα να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου και να σου τις μετατρέψω σε ένα ακόμα γραπτό συνοθύλευμα αορίστων εννοιών.
Θα πιάσουμε λίγο Πάσχα, καθότι είμαι και εγώ Χριστιανός του «παρά πέντε, και πέντε», θα ακουμπήσουμε λίγο την υπόθεση Nestle – Facebook, θα σου βάλω και το απαραίτητo social media example, γιατί σε αυτήν την στήλη, έχουμε και concept, δεν είμαστε τυχαίοι... και λέω να τελειώσω με λίγη τηλεοπτική γκρίνια. Γιατί άλλο; Για Διαφημίσεις.
Κάνω την αρχή λοιπόν, και επειδή το μυαλό μου δεν μπορεί να μπει ποτέ σε τάξη, θα ξεκινήσω με το τελευταίο.
Καταρχήν, θέλω να σου αποκαλύψω ότι το κρυφό μου φετίχ, είναι να γίνω κριτικός Διαφήμισης. Να με βγάζουν και εμένα στα μεσημεριανά πάνελ, να φοράω bling ρούχα και καπελάκια σαν του Μένιου (ένας είναι ο Μένιος), και να σχολιάζω τα διαφημιστικά σποτάκια, όπως κάνει η Ντέπυ η Γκολεμά, η Πόπη η Διαμαντάκου και όλα αυτά τα τρελοκόριτσα, με τις εκπομπές της TV.
Nonetheless, που θα λέγανε και οι φλεγματικοί Βρετανοί.
Έχετε δει την νέα κόντρα που έχει ξεσπάσει στις εταιρείες κινητής για την προπληρωμένη τηλεφωνία τους; Αυτές που προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν τους πιο πολλούς πελάτες πάνω στο δίκτυο τους; Γιαγιάδες, πάρκα με χαρούμενους νέους, κτλ..
Και η μεγάλη απορία μου είναι... Με νοιάζει εμένα σαν καταναλωτή, αν η μια εταιρεία έχει ένα δίκτυο από ένα εκατομμύριο χρήστες και η άλλη ένα δίκτυο με δύο εκ. χρήστες; Υπάρχει έστω και μια στις 73 χιλιάδες, η πιθανότητα να τους καλέσω όλους αυτούς;
Όχι.
Τότε γιατί με σκοτίζετε και μου τρώτε τον πολύτιμο διαφημιστικό μου χρόνο, όταν στην θέση του σπότ σας, θα μπορούσα να δω το Shake Weight ή κάποιο λιποδιαλυτικό τσάι για γυναίκες, με γιαπωνέζικες κορμάρες να χορεύουν;; (ναι, ναι, αυτό που ο Wolverine ντύνεται Μπαρίσνικοφ, αυτό).
Πηδάω σαν κούγκαρ στο επόμενο θέμα, και πιστεύω ότι στο ίδιο μήκος γκρίνιας, με εμένα, αλλά με λίγο πιο διαφορετικό τρόπο, κινήθηκαν και πολλοί καταναλωτές, μέσω αυτού του τρισκατάρατου του Facebook.
Πήγανε λοιπόν, μερικά τυπάκια και αποφάσισαν να την ‘πουν’ στην Nestle μέσω της Fan page, που έφτιαξε η καλή αυτή εταιρεία.
Τους απαντάει λοιπόν, ο δικός μου, που χειρίζεται την σελίδα, και σε 2-3 τυπάκια κάνει και ένα moderation στα σχόλια. Σιγά το πράγμα, δηλαδή.
Και αμέσως ξεκίνησε ο πανικός. Ορμήξανε όλοι να φάνε την εταιρεία που μου προσφέρει γλυκές λιχουδιές όπως το KitKat, το NesQuik με τον Κουικάρα, τα Smarties, τον φραπέ... και άλλα πολλά! Και όλα αυτά, γιατί; Γιατί κόβουνε μερικά δεντράκια, που χαλάνε όλο το οικοσύστημα της Ινδονησίας με αποτέλεσμα να σκοτώνονται τα πιθηκάκια... Και όπως λένε, και οι Flight of the Conchords… ‘stop touching the monkeys’.
Και για να μπω στην πεμπτουσία, την εξουσία και την επτουσία των πραγμάτων, εμένα με στεναχωρεί, άλλο πράγμα... Αν ο κόσμος εξαγριωθεί με όλες τις εταιρείες που τάχα μου προσφέρουν ‘κοινωνική ευθύνη’, αλλά το κάνουν ψιλομπάχαλο το οικοσύστημα, και αν αυτός ο κόσμος, αποφασίσει να πάρει το νόμο πάνω του, και να εκφραστεί μέσα από τα Social Media… αυτό σημαίνει, ότι εμείς οι ιντερνετομαρκετάδες θα κόψουμε την διαφημισούλα στα Δίκτυα που δεν ελέγχουμε; Εμείς που ευαγγελιστήκαμε την δύναμη αυτών των μέσων, το virality, το interaction, το χαμηλό κόστος, και άλλες τέτοιες όμορφες εννοιούλες;;
Δεν θέλω να το πιστέψω, γιατί θα στεναχωρηθώ. Τουλάχιστον, αν είναι να το κόψουμε αυτό το κονδύλι.. ας το δώσουμε πρώτα, για να έχουμε να λέμε ότι κόψαμε και κάτι.
Και μιας και κάπου ανέφερα τους Flight of the Conchords και τα social media, θα ήθελα να ανοίξω μια παρενθεσούλα για να ασχοληθώ και λίιιγο με την ΑΕΠΙ και τα πνευματικά δικαιώματα.
Οι FotC έχουν βγάλει, ανάμεσα σε άλλες κομματάρες, και αυτό το υπέροχο άσμα. Λέγεται Friends. Επίσης, τα τυπάκια δεν έχουν πρόβλημα με το copyright και ενθαρρύνουν τους χρήστες να κάνουν παρωδίες ή διασκευές των τραγουδιών και των video clips τους.
Αυτό λοιπόν το τραγουδάκι, αποφάσισε να το πάρει ένας fan και να το δουλέψει λίγο παραπάνω... Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, και δεν είναι τυχαίο ό,τι ταχύτατα έφτασε περισσότερα από 1 εκ. Views.
Δεν είναι πολλά, ε; Σκέψου όμως ότι όλοι οι secret Fans των Fotc, δεν είμαστε πάνω από 200! (στην Ελλάδα είμαστε εγώ, η Digicat και ο Στάθης)...Και λέω secret, γιατί Η μόνη επίσημη fan είναι η Mel.
Το έγραψα όλο αυτό, για δυο λόγους. Για να αποδείξω στην ΑΕΠΙ ότι υπάρχει κόσμος εκεί έξω που θα μπορούσε να εξελίξει ένα έργο τέχνης και να το κάνει καλύτερο... Και αν δεν βαριόμουν να δω όλες τις εκπομπές της Φλέσσα με τον Μίκη, για να βρω το ακριβές σημείο, θα σου παρέθετα και αυτό που της είπε ο Θεοδωράκης...
«Εμένα, δεν με ενοχλεί η πειρατεία. Μακάρι να πάρουν τα έργα μου και να τα εξελίξουν».
Δεν συνεχίζω άλλο την κουβέντα για τα πνευματικά δικαιώματα, γιατί εδώ που το έφερα με συμφέρει το αποτέλεσμα.
Και τελειώνω κάπου εδώ, γιατί για το Πάσχα βαριέμαι να σου γράψω.
Σκέφτηκα να σου κάνω ένα top-5 από τους καλύτερους επιτάφιους και τα καλύτερα αρνιά που είδα σε φωτογραφίες στο Twitter, αλλά έχουμε φάει τόσο πολύ χοληστερίνη αυτές τις μέρες, που οι μισοί από εμάς σκεφτόμαστε να το ρίξουμε στην χορτοφαγία!
(εγώ, πάντως, για
να ξέρεις.. είμαι με τους άλλους μισούς!
Τους Carnivores!) ;o)
Υ.γ. 1: H Apple στην τελευταία του έκδοση λειτουργικού του iphone, μας πρόσφερε τα υπέροχα Push notifications… Κατέντησαν και αυτά εφιάλτης...
Y.γ.2: Υπάρχει πιθανότητα να δούμε στο επόμενο IMC τον Άρη Παπάρο... ή κοκκινίζουμε με την σκέψη;
Υ.γ.3: Ώρες – ώρες στο web ανακαλύπτεις διαμάντια... Αφιερωμένο σε όλους τους άντρες με φαντασία! Military Woman!
Y.γ.4: Bonus Video: Η τεχνική ονομάζεται Kinetic Typography, προφανώς το έχεις ξαναδεί, αλλά δεν σου κρύβω ότι τα γουστάρω τρελά αυτά τα videakia.
Σχόλια