Επιστρέφουμε απ’ όπου ξεκινήσαμε;

Επιστρέφουμε απ’ όπου ξεκινήσαμε;

Στα Ideacasts του 2012 έγραψα σποραδικά για τα αγροτικά προϊόντα, τους νέους εξαγωγικούς συνεταιρισμούς, τις καλλιεργητικές κοινοπραξίες και σήμερα είπα να τους αφιερώσω το χώρο που τους αξίζει...ακόμη και σήμερα το 30% της εθνικής εγχώριας παραγωγής μας. Πριν 2 χρόνια γνώρισα τη Μαρία που μαζί ως μέντορες συζητούσαμε τη μοναδική της εμπειρία, να ξεκινήσει φάρμα σαλιγκαριών. Από τότε η Fereikos Helix, εκτός από την εμπορία φρέσκων σαλιγκαριών έχει δημιουργήσει σειρά τυποποιημένων προϊόντων, την «Φερέοικος». Το 2009 η εταιρία βραβεύτηκε ως η καλύτερη εταιρία στον κόσμο από το Διεθνές Ινστιτούτο Σαλιγκαροτροφίας. Tο 2011 βραβεύτηκε με το Βραβείο «Στέλιος Χατζηιωάννου - Επιχειρηματικό  Ξεκίνημα  της  Χρονιάς  2011», δίνοντας τη μάχη των επώνυμων, τυποποιημένων αγροτικών και καλλιεργητικών προϊόντων. Είναι τα προϊόντα εκείνα που ποτέ από την Ελλάδα δεν έφταναν στα emerging markets, εκτός εξαιρέσεων, τυποποιημένα, καθαρά και διαλεγμένα με μεράκι ποιότητας ...αφού στην Ελλάδα το λάδι ήταν σε τενεκέ και το λεμόνι στη λαϊκή που ψώνιζαν τηλεαστέρες....

Εχω ξαναπεί, ότι επειδή δεν ...προλαβαίνουμε να γίνουμε Silicon Valley προσφάτως, και παρά τη διάθεσή μας, στην επιχειρηματικότητα πρέπει να μπλεχτούν θετικά νέες δυνάμεις. Ξεπερνώ χωρίς σχόλιο την άποψη που λέει “μορφωθήκαμε, πήραμε MBA για να ξαναπάμε στους αγρούς;” και συνεχίζω. Στην παγκόσμια αγορά υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες αντικρουόμενων συμφερόντων που καθορίζουν το τι και πως τρώμε: τα μεταλλαγμένα για βιομηχανική και παραγωγική χρήση (προσφάτως και για ιδιιωτική) και τα ονομασίας προέλευσης με ποιοτικά και μοναδικά χαρακτηριστικά. Τα πρώτα είναι positioned γύρω από θέματα έλλειψης πόρων, διαχείρισης περιβάλλοντος, οικονομίας κλίμακος κλπ και τα δεύτερα αγγίζουν και ενδιαφέρουν κάθε ομάδα κοινού που θέλει το καλό και αγνό συστατικό. Ας μείνουμε στο δεύτερο. Οι κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας είναι μοναδικές και τώρα που θα κοπούν οι επιδοτήσεις (και τα καφενο-ουίσκυ) θα αυξηθούν οι διαθέσιμοι ανθρώπινοι πόροι, οπότε αυτές είναι δύο προϋποθέσεις μεγάλης βιωσιμότητας σε κάθε επιχειρηματική προσπάθεια στην κατηγορία αυτή.

 Τυποποιώντας την Ελλάδα, κατακτούμε ελπίδα! ‘Ακουγα πρόσφατα μια συνέντευξη του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΓΑΙΑ, που εξηγούσε πόσο καλύτερο και ελκυστικότερο – 82% των πωλήσεων στην Β. Αμερική, Ευρώπη και Ασία και μόλις 18% στην Ελλάδα και βραβεύτηκε ως ανάμεσα στις καλύτερες Ευρωπαικές επιχειρήσεις (15.000 εταιρίες από 28 χώρες)

Ενα ακόμη αξιόλογο παράδειγμα μιας νέας επιχείρησης καταδεικνύει την ίδια κατεύθυνση, από την οποία μας απομακρύνει η βολή μας στο ‘κλεινόν άστυ’… το greek-bees.com η e-βιτρίνα παραδοσιακών επιλεγμένων προϊόντων, που κάποια στιγμή θα ανοίξει στην υφήλιο. Η λογική είναι απλή: consolidation προσπαθειών, ομοιόμορφο business modeling, έμφαση στον πελάτη και την ανταγωνιστική τιμή κρατώντας υψηλά την ποιότητα. Βεβαίως όλες αυτές οι προσπάθειες από μόνες τους δεν θα μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε στην παρούσα οικονομική συγκυρία, αν δεν γίνουν διεθνούς εμβέλειας.

Ενα ακόμη παράδειγμα είναι το gineagrotis.gr με μόνη διαφορά τη στόχευσή του στην εγχώρια αγορά και το ότι σου ζητάει εσύ να καλλιεργήσεις το περιβόλι σου. Ακόμη και αυτό είναι μια νέα επιχείρηση, που μπορεί να επαναληφθεί ως πρότυπο σε πολλές περιοχές της χώρας και εκείνος που θα τους εμπνεύσει (οι άνθρωποι που το έφτιαξαν) να οδηγήσουν μεγάλες ποσότητες αγνών προϊόντων προς το εξωτερικό. Δεν έχω μανία με το εξωτερικό, αλλά ξέρω στο πετσί μου ότι οι ξένοι συνεργάτες οδηγούν την αύξηση παραγωγής, κέρδους, επενδύσεων και των νέων ομάδων προϊόντων που έχουν ζήτηση. Αρα, θεωρητικά σε κρατούν επίκαιρο, εσένα, την εταιρία και το προϊόν που δημιουργείς. Βιωσιμότητα, θυμάστε;

Τέλος, η Ζαχαρούλα μια νέα κοπέλα που άφησε την πόλη, έγινε νέα αγρότισσα, ασχολείται με την αμπελουργία και δίνει πολλά θετικά ερεθίσματα. Να αγαπητοί μου, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό για τους community managers, τους brand designers, τους customer care experts, την προϊοντική ομάδα διερεύνησης της Ελληνικής γης (που εκπαιδεύει και αγοράζει προϊόν), τους εμπορικούς αντιπροσώπους σε χώρες του εξωτερικού (που μπορεί να είναι ακόμη και φοιτητές-συνέταιροι), να πως στήνονται νέα δίκτυα διανομής όπου το άτομο γίνεται πρεσβευτής ποιότητας. Για όλους όσους έχουν την ετοιμότητα, τη αλλαγή ως στάση ζωής και δεν περιμένουν πότε θα “ανοίξει” η αγορά εργασίας (sic). Τι ακολουθεί: εκθέσεις, εξαγωγές, δίκτυα διανομής μέσω ενός email, αύξηση κερδοφορίας τυποποιημένων προϊόντων, φυγή προς τα εμπρός. Και ξέρετε, όλα αυτά μπορεί να ξεκινήσουν από τις 10 ρίζες ελιές στο χωριό και να γίνουν ένα συνεργατικό μοντέλο μεγάλης επιτυχίας. Γιατί υποτίθεται εμείς οι μορφωμένοι που ζούμε στην πόλη, μπορούμε να πάρουμε μαζί μας με έμπνευση τους ανθρώπους που κατέχουν το τεχνικό μέρος...λέμε τώρα.

Ελπίζω να δώσετε μια μικρή βάση σε αυτές τις σκέψεις και να μην τις προσπεράσετε γιατί ταχτήκατε να είστε managers σε αυτή τη δύσκολη εποχή.... η επιστροφή στη γη μπορεί να μας δώσει πλεονεκτήματα σε αγορές που δεν συγκεντρώνουν parity προϊόντα και επιπλέον στις οποίες εμείς έχουμε ένα story να πούμε...αλλιώς ο Ιταλός θα συσκευάζει το λάδι “από τη χώρα των θεών”, θα το πουλάει με 5 ευρώ τα 200 ml. Και εμείς θα περιμένουμε την ανάτπυξη και τους venture capitalists.

Μου ‘λεγε πάντα ο πατέρας μου, όταν με “έχωνε” να δουλεύω κάθε καλοκαίρι από τα 15 μου: “δουλεύεις, είσαι κύριος του εαυτού σου” ....αν δεν δουλεύεις;

 

Οπως πάντα, stay tuned!

 Τάσος

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home