Ενας -ως συνήθως- εξαιρετικός Φανούρης Δρακάκης κατέγραψε με ακρίβεια την άνοδο και την πτώση των Ευρωπαίων κατασκευαστών κινητών τηλεφώνων και σκιαγράφησε το δύσκολο μέλλον όσων εκ της Γηραιάς Ηπείρου δραστηριοποιούνται στις υποδομές τηλεπικοινωνιακών δικτύων. Οπότε πάσα επανάληψη είναι περιττή, μπορείς να διαβάσεις το σχετικό κομμάτι εδώ.
Αν και οι επίτροποι δεν πρέπει να σκέφτονται "εθνοκεντρικά" είμαι σχεδόν βέβαιος πως ο Φινλανδός Ολι Ρεν τουλάχιστον σήκωσε τα φρύδια του ακούγοντας την είδηση για την εξαγορά της Nokia από την Microsoft. Αν δεν είναι τόσο φλεγματικός όσο δείχνει ίσως να κοίταξε τη συνάδελφό του, Νίλι Κρόους, αρμόδια για την ψηφιακή ατζέντα και να τη ρώτησε ένα "και τώρα τι κάνουμε".
Η Ε.Ε. δεν έχει πια ηγέτες με την ακτινοβολία ενός Κολ ή ενός Μιτεράν και αυτό δεν φαίνεται μόνο στην οικονομική κρίση που το καράβι βολοδέρνει στα κύματα αλλά και στο Βατερλώ -όπως εξελίχθηκε για τους Γάλλους και όχι όπως το βλέπουν οι Αγγλοι- της τεχνολογίας.
Το GSM, η κινητή τηλεφωνία δηλαδή όπως τη γνωρίσαμε πριν από 20 χρόνια, ήταν αποτέλεσμα μιας ευρωπαϊκής πολιτικής. Μαζεύτηκαν οι γραφειοκράτες (με την καλή έννοια) και πήραν μια απόφαση και αυτή η απόφαση δημιούργησε μια παγκόσμια βιομηχανία με την Ευρώπη στο επίκεντρο. Οι Αμερικανοί είχαν τους υπολογιστές, εμείς (όχι εμείς οι Ελληνες, εμείς οι Ευρωπαίοι) τα κινητά. Τώρα οι Αμερικανοί έχουν τους υπολογιστές, οι Αμερικανοί έχουν τα κινητά, οι Αμερικανοί έχουν το Internet και μετά καθόμαστε και ξύνουμε απορημένοι το κεφάλι μας πώς στο καλό προέκυψε αυτό το Prism.
Η Ε.Ε. περιορίζεται σε διασκέψεις. Σε workshops. Σε white papers να ταϊσεις τριακόσια κοτέτσια. Σε πολύχρωμες βίβλους. Σε στρατηγικά σχέδια. Οσο η Ευρώπη μιλάει και διασκέπτεται οι άλλοι πράττουν. Δεν ξέρω πού θα τους βγεί αλλά πράττουν και το να πράττεις είναι ουσιαστική προϋπόθεση αν θέλεις να πετύχεις.
Το ατελείωτο κουβεντολόι στις Βρυξέλλες, το Στρασβούργο και τα υπόλοιπα κέντρα λήψης αποφάσεων καλό θα είναι να τελειώσει. Δεν είναι εχθροί οι απέναντι, απλά οι απέναντι δεν είμαστε εμείς. Και σε μια Ευρώπη που ψάχνει να βρει κατεύθυνση αυτό είναι κακό και αν δεν το καταλάβει η Ευρώπη θα χάσει και τα δίκτυα. Αλλά φαντάζομαι πως αυτό θα είναι το θέμα κάποιας ακόμα βίβλου που θα ανεβεί μετά βαϊων και κλάδων στην online βιβλιοθήκη της Ε.Ε.. Μόνο καλό θα είναι να θυμάται η Ε.Ε. πως διαβάζοντας τον τσελεμεντέ κανείς δεν χόρτασε...
Σχόλια