Δεν έχω πρόλογο, πάω κατευθείαν στο ψητό.
Εδώ θα βρεις το ευρωπαϊκό μανιφέστο των startups.
Εδώ θα βρεις το ελληνικό μανιφέστο των startups.
Είσαι μόνος σου ή με κάποιους να υλοποιήσετε μια ιδέα, την έχετε βάλει στο χαρτί, όλα ωραία και καλά πάμε στο (πάλι) ψητό, δηλαδή στα φράγκα. Τις χρηματοδοτείν βούλεται λοιπόν;
Ευρωπαϊκά: Αύξηση της ιδιωτικής και θεσμικής επένδυσης των startups. Παροχή σειράς φοροαπαλλαγών στους επενδυτές που αγοράζουν νέες μετοχές σε εταιρείες υψηλού ρίσκου... Επιπλέον πρέπει να γίνουν βήματα που θα ενθαρρύνουν τους δημιουργούς επιχειρήσεων (business builders στο πρωτότυπο) να ανακυκλώνουν τον πλούτο που έχουν δημιουργήσει κατά την ανάπτυξη επιτυχημένων επιχειρήσεων, επενδύοντας στις επιτυχίες του μέλλοντος. Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές που ξεκινούν από το παράδειγμα του Ισραήλ όπου οι πρώτοι επενδυτές (οι angel investors) έχουν τη δυνατότητα να εγγράψουν την επένδυσή του στα startups ως ζημιά κατά τον χρόνο πραγματοποίησης [της επένδυσης] και φτάνουν μέχρι την περίπτωση όπου οι επενδυτές μπορούν να ισοσταθμίσουν τον φόρο πλούτου (wealth tax στο πρωτότυπο) εάν επενδύσουν σε μια μικρή εταιρεία στην Ε.Ε.
Ελληνικά: Παροχή πρόσβασης σε 100 εκατ. δημοσίων κεφαλαίων (public funds) κατανεμημένα σε κουπόνια (vouchers) των 12.000 ευρώ για 600 startups [σύνολο 7,2 εκατ. ευρώ] στο pre-seed επίπεδο (στην αρχή αρχή αρχή της προσπάθειας, ας πούμε) και [κουπόνια] των 35000 ευρώ για 300 startups ως ετήσιο κεφάλαιο seed (στη μέση της αρχής της αρχής ας πούμε)... Δημιουργία ταμείου με κεφάλαια 100 εκατ. ευρώ με 30% από ιδρύματα και 70% από το Δημόσιο...
Η διαφορά της προσέγγισης είναι νομίζω οφθαλμοφανής. Το ευρωπαϊκό μανιφέστο στρέφεται στον ιδιωτικό τομέα, ενδεχομένως διότι αναγνωρίζει πως αυτός είναι πιο γρήγορος στη λήψη αποφάσεων και πιο επιρρεπής -με την καλή έννοια- στο ρίσκο. Να στο πω αλλιώς, αν το Δημόσιο αρχίσει να χρηματοδοτεί τη μια startup πίσω από την άλλη ενδεχομένως να σηκωθούν και οι πέτρες, δεδομένου πως το Δημόσιο-επιχειρηματίας-επενδυτής μας άφησε χρόνους, άσε που έχει κάτι άλλα έξοδα στην Πρόνοια, την Υγεία, την Εκπαίδευση κτλ. Εδώ που τα λέμε, αν το Δημόσιο θέλει να κάνει κάτι στα startups δεν έχει παρά να επενδύσει σε μια Εκπαίδευση που θα δημιουργεί "ανήσυχα μυαλά".
Το ελληνικό μοντέλο είναι το γνωστό "τι κάνει το κράτος, διότι φίλος, αν δεν κάνει το κράτος ποιος θα κάνει εγώ". Προσπερνώ τη σχέση 70-30 στη χρηματοδότηση Δημοσίου-Οργανισμών όπως περιγράφεται στο μανιφέστο (διότι αν θέλεις να παίξουμε την κολοκυθιά γιατί να μην το πάμε στο 50-50 ή στο 30-70 ή στο 10-90 ή στο 100-0 βρε αδερφέ) και στέκομαι στη λογική των κουπονιών. Σαν τα κουπόνια "επανεισόδου στην αγορά εργασίας", ασπιρίνη στο πρόβλημα της χρόνιας ανεργίας.
Αμ δεν γίνεται δουλειά με κουπόνια συντρόφια (με την καλή έννοια) και, κυρίως, με κουπονική αντίληψη. Εντάξει, αντιληπτό ότι το ελληνικό κράτος-μπαμπάς μάς έχει ποτίσει μέχρι το μεδούλι με την αντίληψη του κράτους-επιχειρηματία-επενδυτή, αλλά νισάφι. Μπορούμε και καλύτερα. 'Η μήπως όχι;
Σχόλια