Όπως έλεγα και την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά και όπως είδατε τις τελευταίες ημέρες είναι δύσκολο αν γράφεις δημόσια να αποφύγεις αυτές τις ημέρες να ασχοληθείς με αυτά που έγιναν τους μήνες που προηγήθηκαν –οι αναγνώστες θέλουν να βάλουν σε μια τάξη το χρόνο που πέρασε και να δουν αν, τελικά, άξιζε τον κόπο ενώ οι δημοσιογράφοι έχουν μια καλή ευκαιρία να οργανώσουν το αρχείο τους και να πιθανολογήσουν για το εγγύς μέλλον.
Οι καλοί συνάδελφοι του Deasy, μη φεισθέντες κόπου (και πολλών καφέδων, είμαι σίγουρος!) μερίμνησαν να επισημάνουν όλα τα γεγονότα που άξιζαν τον κόπο –και είναι γεγονός ότι η χρονιά δεν είχε και λίγα. Φευ, προσωπικά έχασα το... τρένο της επικαιρότητας λόγω υπέρ-ασιατικού ταξιδιού οπότε το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σχολιάσω, ελαφρώς εκ των υστέρων, τα δύο γεγονότα που θεωρώ κορυφαία για τις 365 ημέρες που πέρασαν. Σκέφτηκα δε, για λόγους ισορροπίας να σταθώ σε ένα θετικό και ένα αρνητικό, όμως από όποια πλευρά και να το κοιτάξω, τόσο το μεγάλο θετικό όσο και το μεγάλο αρνητικό της χρονιάς είναι το ίδιο.
Φυσικά αναφέρομαι στα social networks: μας απασχόλησαν εμπορικά και επιχειρηματικά με τις πάσης φύσεως ανανεώσεις, επεκτάσεις και αλληλοδιασυνδέσεις τους, μας απασχόλησαν προσωπικά μπαίνοντας στη ζωή μας από όλο και περισσότερες συσκευές και διαδρομές, μας απασχόλησαν πολιτικά με τη χρήση τους σε μερικές κοσμοϊστορικές στιγμές της χρονιάς και μας απασχόλησαν κοινωνικά, γινόμενα παράγοντας του τρόπου που συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους εντός και εκτός Δικτύου. Ιδιαίτερα δε, όσοι εξ ημών έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση με το Ίντερνετ, τα είδαμε να δίνουν μια νέα πνοή σε ένα τεχνολογικό και κοινωνικό φαινόμενο που θεωρούμε πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Όλα αυτά είναι εκ των πραγμάτων ταυτόχρονα καλά και κακά: η ανάπτυξη του «citizen journalism» μπορεί να λειτουργεί ως ελεγκτικός μηχανισμός των φορέων εξουσίας αλλά ταυτόχρονα και ως διαστρέβλωση της πραγματικότητας, η πανταχού ηλεκτρονική παρουσία μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια του προσωπικού απορρήτου τόσο από την πλευρά της κοινωνίας όσο και από την πλευρά των εταιρειών που καταγράφουν τα στοιχεία μας και η άνευ ορίων χρήση του Ίντερνετ μπορεί να θολώσει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα οδηγώντας μας στο να εξισώνουμε την online «εμπειρία» με την πραγματική.
Όμως δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Όταν ένα πράγμα αποκτά τόσο μεγάλη βαρύτητα και παρουσία στη ζωή μας –για όποιους λόγους και αν συμβεί αυτό- είναι αναπόφευκτο να μεγεθυνθούν και οι κακές και οι καλές πλευρές του· και εδώ δεν αναφέρομαι στα κοινωνικά δίκτυα αλλά στο Ίντερνετ καθώς προσωπικά δε βλέπω καμία διαφορά (πέραν της τεχνικής) μεταξύ του Facebook του 2011 και των Usenet groups του 1995. Το 2011, μέσω των SNS, έφερε το Ίντερνετ ακόμα πιο κοντά και ακόμα βαθύτερα σε ακόμα περισσότερο κόσμο και ομολογώ ότι περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δω πώς αυτό θα διαμορφώσει το 2012 και τα χρόνια που θα ακολουθήσουν!
Σχόλια