Οχι άλλο κάρβουνο

Ημουν βέβαιος πως κάποια στιγμή θα το έγραφα, απλώς δεν ήξερα πότε ακριβώς και η απάντηση βρέθηκε: τώρα

Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος σε αυτό τον κόσμο που νιώθει να του ορμάνε απ΄όλες τις πιθανές και απίθανες μεριές τα social media και οι απίθανες μετενσαρκώσεις τους, καθώς τον τελευταίο καιρό κυριαρχεί το "α, και εγώ μπορώ να το κάνω".

Κάπως έτσι προκύπτουν υπηρεσίες όπως το Pinstragram, που Pinteretstάρει τις φωτογραφίες που έχεις τραβήξει μέσω του Instagram, το οποίο όλοι εκθειάζουν για τα φίλτρα του αλλά έχω την εντύπωση πως "εκεί έξω" υπάρχουν σαφώς καλύτερες εφαρμογές για αυτή τη δουλειά. Και θα μου πεις, "το Pinterest σ' αρέσει;" και θα σου πω πως δεν καταλαβαίνω γιατί το Pinterest είναι καινοτομία όταν είχαμε, ας πούμε, το StumbleUpon και μια χαρά ζούσαμε τη ζωή μας.

Εχεις μπει στο Quora; Αν με ρωτήσεις θα σου πω να μπεις. Χθες κιόλας. Το favo.rs τι διαφορά έχει σε σχέση με το Quora; Να πας στο Google+; Μπες και άμα ψάξεις θα βρεις και το deasy θα βρεις και πολλούς ακόμα. Αντε και μας βρήκες, μου λες τι θα κάνουμε; Και το Google+  εδώ που τα λέμε είναι ένας ερημότοπος, πού να σου πω τι γίνεται στο diaspora* που αν είχε γεωγραφική απεικόνιση η απόσταση μεταξύ των χρηστών θα μπορούσε να συγκριθεί με την απόσταση μεταξύ Ανταρκτικής και Μογγολίας.

Ασε που λόγω δουλειάς (και πετριάς) βλέπω κάθε καινούργιο social μύδι και στρείδι και σπεύδω να γραφτώ, και μετά είναι κάποια που λειτουργούν μόνο με πρόσκληση και  περιμένω να έρθει η πολυπόθητη είσοδος που όταν έρχεται έχω πια ξεχάσει τι στο καλό είναι τούτο το πράγμα και γιατί  με σπαμάρεις άνθρωπέ μου, ποιος σε ρώτησε; Ναι, παράνοια. Οπως παρανοϊκό είναι πια όλο το ψηφιακό περιβάλλον με social media και παραμύδια (ή παραμύθια) που δύσκολα μιλούν το ένα με το άλλο, μαντρώνουν τον κόσμο (σε walled gardens που λένε και σε ένα βουβαλοχώρι -κατά το κατσικοχώρι- στα Βραχώδη Ορη εάν γνωρίζετε) και άμα θες να δεις τι είπε και τι έκανε ο ένας με τον άλλο καλύτερα να ξεχάσεις το ραντεβού που έβαλες για το απόγευμα (σημείωση: είναι πρωί). 

Αν ζούμε σε φούσκα, ρωτάς; Ναι. Σε μια τεράστια. Για να καταλάβεις, μπροστά της η φούσκα των dot-com εταιρειών στα τέλη της δεκαετίας του '90 μοιάζει με αθώα μπουρμπουλήθρα που έκανε ένα παιδί φυσώντας στο καλαμάκι στο ποτήρι με το αναψυκτικό του.

Ολη η καινοτομία και όλη η εφευρετικότητα φοβάμαι πως περιορίζεται (ναι, περιορίζεται είναι το ρήμα) στα social media, τα περισσότερα από τα οποία υπάρχουν επειδή κάποιοι χρηματοδότες στην Καλιφόρνια φτυαρίζουν λεφτά όπως οι θερμαστές κάρβουνο στις μηχανές. Και όλοι ξέρουμε τι συνέβη όταν η μηχανή "μπούκωσε" από το πολύ κάρβουνο.