Ένα από τα σημαντικότερα έσοδα της ιαπωνικής θρησκευτικής... βιομηχανίας, είναι η πώληση φυλαχτών διαφόρων ειδών, σχημάτων, χρωμάτων και χρήσεων∙ τα φυλαχτά αυτά λέγονται «ομαμόρι» (お守り–η λέξη σημαίνει κυριολεκτικά «κάτι που προστατεύει») και είναι τόσο διαδεδομένα που οι ιάπωνες τα κρεμούν ανοιχτά στις τσάντες, στα αυτοκίνητα ή στα κινητά τους. Το πόσο πραγματικά λειτουργούν επαφίεται στην κρίση (και στην πίστη) ενός εκάστου το ότι συνεχίζουν να πουλιούνται αθρόα ακόμα και εν έτει 2012 σημαίνει ότι σαφώς καλύπτουν κάποια εσωτερική ανάγκη των ανθρώπων.
Αιτία γι αυτό το... λαογραφικό σημείωμα είναι το Facebookικό αντίστοιχο που κυκλοφόρησε τις τελευταίες ημέρες –μεταξύ των ελλήνων χρηστών, καθώς το Snopes το έχει καταγράψει ήδη από το Μάιο: ένα κείμενο το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει όλοι μας να δημοσιοποιήσουμε τουλάχιστον άπαξ στο timeline μας προκειμένου να προστατευθούμε από το αδηφάγο social network που επιβουλεύεται τα προσωπικά μας δεδομένα. Και όπως τα ιαπωνικά ομαμόρι, η αξία του εν λόγω κειμένου είναι ιδιαίτερα αμφίβολη.
Εδώ στο Deasy έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές για το πώς οι φήμες διαδίδονται αστραπιαία στο Internet γενικώς και στο Facebook ειδικώς. Και έχουμε συστήσει επανειλημμένως τους αναγνώστες μας να ελέγχουν διπλά κάθε προτροπή για αναρτήσεις ή προωθήσεις κειμένων που υποτίθεται ότι εφιστούν την προσοχή σε κάποιο κακώς κείμενο. Το πρόβλημα είναι ότι οι προτροπές αυτές πολλαπλασιάζονται και μεταλλάσσονται διαρκώς με αποτέλεσμα ακόμα και ευφυείς άνθρωποι να πέφτουν θύματά τους –έχει ενδιαφέρον ότι το συγκεκριμένο «νομικό» κείμενο που κυκλοφόρησε το είδα αναρτημένο σε τοίχους ανθρώπων που καλύπτουν όλο το φάσμα: από άτομα με οξύτατη κριτική σκέψη μέχρι συνωμοσιολάγνους που πιστεύουν στα δισεκατομμύρια των ομογενών του ΕΝΤ (με τα διαστημόπλοια κ.λπ.)
Αυτό που συνεχίζει να με απογοητεύει είναι ότι όλοι όσοι συμβάλλουν στη διάδοση αυτών των ιών (γιατί περί αυτού πρόκειται) ξεχνούν τις αμέτρητες πηγές και τις πανίσχυρες μηχανές αναζήτησης του Internet που κάνουν την εξακρίβωση της ορθότητας ή της ίδιας της αλήθειας ενός δημοσιεύματος αδιανόητα εύκολη. Ιδιαίτερα όταν στόχος ενός τέτοιου δημοσιεύματος είναι μια εταιρεία τόσο προβεβλημένη (και με τόσα πραγματικά άπλυτα σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών της) όσο η Facebook και όταν το αντικείμενο είναι τα online δικαιώματα (με οργανισμούς όπως το EFF που το παρακολουθούν άγρυπνα), είναι απολύτως απίθανο να μην έχει προηγηθεί κάποια έρευνα που να πιστοποιεί τι πραγματικά ισχύει –όσοι θέλουν ένα πραγματικό ομαμόρι, ας στραφούν στη γνώση!
Σχόλια