Θα μπορούσαν να είναι τα tablets (που τα βλέπει κανείς καθημερινά και στα χέρια όλο και περισσότερων ανθρώπων κάθε ηλικίας) ή τα smartphones και δη τα iPhones (τα οποία έχουν υποκαταστήσει σχεδόν πλήρως τα θρυλικά «feature phones» ή «Γκάρα-κέι» *). Ή θα μπορούσε να είναι η σκηνή των startups που τον τελευταίο χρόνο είχε στην Ιαπωνία ανάπτυξη αντίστοιχη με αυτή που είδαμε και στην Ελλάδα (αν και, πιθανολογώ, με πολύ περισσότερες προοπτικές, αν μη τι άλλο λόγω των μεγαλύτερων οικονομικών δυνατοτήτων). Όμως, τελικά (και καθόλου πρωτότυπα) τη μερίδα του λέοντος του ενδιαφέροντος παίρνουν και στην Ιαπωνία τα social media –ένα ντόπιο και δύο αμερικανικά (ναι, τα γνωστά).
Το success story και του 2013 ήταν το Line, η εφαρμογή chat για κινητά στην οποία αναφέρθηκα και πέρσι, λίγο-πολύ τέτοιες μέρες. Τα 75 εκατομμύρια του 2012 έγιναν, αισίως, 300 το 2013 με 50 από αυτά εντός των ιαπωνικών νησιών και τόσο τα γραπτά μηνύματα/mail όσο και η φωνητική επικοινωνία μέσω αυτού έχουν υποκαταστήσει για πολλούς Ιάπωνες τις αντίστοιχες υπηρεσίες από τους παρόχους κινητής∙ οι τελευταίοι φυσικά δεν τρελαίνονται από τη χαρά τους γι’ αυτό αλλά τουλάχιστον παρηγορούνται από το γεγονός ότι αυτά που χάνουν σε χρεώσεις φωνής τα αναπληρώνουν (σε κάποιο βαθμό) από χρεώσεις δεδομένων.
Το Facebook από την άλλη, βρέθηκε κατάφερε για πρώτη φορά να σπάει το φράγμα των 20 εκατομμυρίων χρηστών, νούμερο εξαιρετικά χαμηλό για τα παγκόσμια δεδομένα του αλλά αναμενόμενο σε μια χώρα που, κατά δήλωση του ιδίου στο ενημερωτικό του δελτίο, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Ξεκίνησε το 2013 με 17,1 εκατομμύρια χρήστες και θα το κλείσει με 21,3 ενώ παράλληλα το προφίλ τόσο του ίδιου όσο και αυτών που το χρησιμοποιούν είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που βλέπουμε στη Δύση. Αν και στις δικές μας κοινωνίες, το Μεγάλο Μπλε Social Network είναι ο μεγάλος εξισωτής, στην ιαπωνική τείνει να πάρει έναν χαρακτήρα «λέσχης πετυχημένων» ενώ σημαντική είναι και η άνοδός του στον τομέα της εταιρικής επικοινωνίας αλλά και της αγοράς εργασίας τόσο εκ μέρους των υποψηφίων όσο και σαν εργαλείο recruiting (στον ίδιο χώρο, πολύ καλά πηγαίνει και το Linkedin).
Το Twitter παραμένει ισχυρότερο από το Facebook –αν και με 400.000 χρήστες παραπάνω, δεν μπορεί κανείς να μιλάει ακριβώς για «νίκη». Παρόλα αυτά, πέντε από τους λογαριασμούς του microblog που είναι υπεύθυνοι για τα περισσότερα tweets είναι ιαπωνικοί, γεγονός που αποδεικνύει ότι το συγκεκριμένο δίκτυο, με την ανωνυμία του, την ευκολία πρόσβασης μέσω κινητών, τις ιδιομορφίες της γλώσσας που επιτρέπουν περισσότερο περιεχόμενο εντός 140 χαρακτήρων από ό,τι οι δυτικές και τη χαριτωμένη μασκότ, θα παραμείνει ψηλά στην προτίμηση των Ιαπώνων. Αρκεί να βρει κάτι που θα του επιτρέψει να πολεμήσει το Line.
Και βεβαίως υπάρχουν και τα gaming communities/δίκτυα –πλατφόρμες όπως οι Gree, Mobage και Ameba - καθώς και τα καθαρά ιαπωνικά κοινωνικά δίκτυα όπως το (ακόμα ισχυρό) Mixi και το (ακόμα ισχυρότερο) ειδικευμένο στα κόμικς μάνγκα Pixiv, άπαντα διαθέσιμα μέσω τηλεφώνων και με νούμερα που αν αθροιστούν ξεπερνούν και το Facebook και το Twitter∙ αν υπάρχει κάτι που μπορεί να πει κανείς με σιγουριά είναι ότι πιθανότατα δεν υπάρχει ούτε ένας από τα 73,6 εκατομμύρια χρηστών της Ιαπωνίας που να μην εμπλέκεται τουλάχιστον σε ένα social network. Τι θα σημάνει αυτό για το μέλλον της ιαπωνικής αγοράς του Δικτύου, θα το δούμε εντός των προσεχών 2-3 χρόνων.
Σχόλια