Στη μικρή γειτονιά που λέγεται Ελλάδα την τελευταία εβδομάδα ασχολούμαστε με την αναμενόμενη είσοδο της Uber, όπως τουλάχιστον αναγγέλθηκε μέσα από την επίσημη σελίδα της εταιρείας στο Facebook. Στη μεγάλη όμως γειτονιά του κόσμου και κυρίως των ΗΠΑ η ειδησεογραφία κατακλύζεται από (ως επί τω πλείστον) αρνητικά δημοσιεύματα για την αμερικάνικη εταιρεία. Ο λόγος, το «χιούμορ» των στελεχών της Uber, που έχει πάρει τη μορφή σκανδάλων, όπως μαρτυρούν κάποια τελευταία περιστατικά.
Με την Uber ασχολούμαστε περίπου ένα χρόνο μέσα από τις σελίδες του deasy, με τις αναφορές μας να πληθαίνουν όσο η δραστηριότητά της ακουμπούσε περισσότερο την ευρωπαϊκή γειτονιά.
Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, όπως αυτό της μετακίνησης, η Uber εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια (από τη στιγμή που ξεκίνησε τη λειτουργία της) προσπαθεί και αυτή να το «αναστατώσει», χτυπώντας κατά κύριο λόγο τον κλάδο των ταξί. Όπως αντίστοιχα συμβαίνει με την AirBnB στο χώρο των καταλλυμάτων ή με το δικό μας Taxibeat στην ελληνική (και όχι μόνο) αγορά, επίσης τον κλάδο των ταξί. Με όχημα την τεχνολογία βλέπουμε πολλές εταιρείες να επιχειρούν κάτι αντίστοιχο, αλλάζοντας τις συνήθειες των ανθρώπων. Αυτό είναι βεβαίως καλό και χρήσιμο, όπως επίσης είναι σχεδόν αναμενόμενο ότι το νομοθετικό πλαίσιο που περιβάλλει όλους αυτούς τους κλάδους που μπαίνουν οι παραπάνω εταιρείες δεν έχει γραφτεί λαμβάνοντάς τες υπόψη αλλά λαμβάνοντας υπόψη δεδομένα που ίσχυαν στο παρελθόν. Είναι λογικό ότι οι νομοθέτες κάθε χώρας δεν μπορούν να προβλέψουν τις εξελίξεις σε όλους αυτούς τους κλάδους, με αποτέλεσμα η τεχνολογία να κάνει τους συγκεκριμένους νόμους να φαίνονται (σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό) ξεπερασμένοι.
Η επιτυχία της Uber εδώ και τέσσερα χρόνια είναι αδιαμφισβήτητη. Η τελευταία αποτίμηση ανεβάζει την αξία της κοντά στα 19 δισ. δολάρια. Η εταιρεία παράγει κέρδη και επεκτείνεται διαρκώς σε όλο τον κόσμο. Όμως η επιτυχία μάλλον δεν ήρθε μόνη της. Ήρθε όπως φαίνεται και με κακές συνήθειες, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα τελευταία σημάδια από τα υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας. Ποια είναι αυτά;
Το «αστείο» του Emil Michael στο (έστω) off the record δείπνο ότι η εταιρεία πρέπει να προσλάβει μια ομάδα ανθρώπων για να ανιχνεύσει ενδεχόμενες βρωμιές των δημοσιογράφων που εναντιώνονται στην εταιρεία, ανιχνεύοντας τις διαδρομές που έχουν κάνει με την υπηρεσία. Το άλλο «αστειάκι» του διευθυντή του γραφείου της Uber στη Νέα Υόρκη που στο προγραμματισμένο ραντεβού με δημοσιογράφο του BuzzFeed της ανέφερε ότι παρακολουθούσε τη διαδρομή της μέσα από την εφαρμογή στο iPhone. Σχεδόν ταυτόχρονα (προχθές) έσκασε ένα άρθρο-καταγγελία άλλης δημοσιογράφου ότι δέχτηκε την «απειλή» στελέχους της εταιρείας ότι θα μπορούσε να αναζητήσει τις διαδρομές που έχει κάνει μέσα από την εφαρμογή.
Σίγουρα κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει τα παραπάνω ως μερικά κακόγουστα αστεία των στελεχών της Uber. Όμως σε μια περίοδο που υπάρχει έντονος προβληματισμός σχετικά με τον τρόπο που οι εταιρείες διαχειρίζονται τα δεδομένα των χρηστών, όπως αυτά εξάγονται από τις διάφορες εφαρμογές, τα στελέχη τους (ειδικά τα υψηλόβαθμα, που αποτελούν και την βιτρίνα) θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικά. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι από πλευράς ηγεσίας της Uber δεν υπήρξε προς το παρόν κάποια δυναμική αντίδραση, πέρα από τα (εκ των υστέρων) απολογητικά σημειώματα σε Twitter ή το blog της φανερώνουν ή τουλάχιστον δείχνουν ότι δεν πρόκεται για μεμονωμένα περιστατικά αλλά πιθανώς για μια κουλτούρα διάχυτη στην εταιρεία. Μάλιστα, το συμπέρασμα ενισχύουν και παλαιότερα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο ότι η Uber είχε προσλάβει μια ομάδα ανθρώπων για να κάνει ψεύτικες κλήσεις σε οδηγούς της ανταγωνιστικής υπηρεσίας Lyft.
Παραδέχομαι ότι η παραπάνω κριτική γίνεται απ' έξω και με βάση τα όσα γίνονται γνωστά από δημοσιεύματα του ξένου Τύπου. Όμως οι (έστω και) χλιαρές αντιδράσεις της εταιρείας σε κάποια από τα παραπάνω δημοσιεύματα μας δίνουν το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι πέρα από καπνός υπάρχει και φωτιά. Πριν λοιπόν η εταιρεία προσπαθήσει να αναταράξει τα νερά στον κλάδο που δραστηριοποιείται μάλλον θα έπρεπε να κοιτάξει να αλλάξει πρώτα τον ίδιο της τον εαυτό και την εικόνα που βγάζει προς τα έξω. Μια κακή κουλτούρα είναι το ίδιο (ή και περισσότερο) επικίνδυνη με το να έχεις μέτριο προϊόν.
Σχόλια