Ο συλλογισμός μου είναι τόσο απλός: η ΤΝ, όπως κι αν την πούμε, δεν είναι κίνδυνος, αν έχεις προγραμματισμό και σχέδιο ένταξης των νέων τεχνολογιών στην κοινωνία, την εκπαίδευση, την οικονομία, την πολιτική διακυβέρνηση (που σημαίνει μεγάλες βεβαίως αλλαγές). Δεν θα γίνουμε όλοι τεχνολόγοι, αλλά πρέπει να έχουμε τη γνώση, την ελευθερία της επιλογής, και την ωριμότητα με δεδομένα.
Είμαι επίσης οπαδός της άποψης ότι η ΤΝ δεν είναι αυθυπόστατη, αλλά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις τεχνολογίες επικοινωνίας (βλ. 4G, 5G), επηρεάζεται από τη διασύνδεση συσκευών και μηχανών (βλ. Internet of Things) και πότε θα προχωρήσει γοργά, και θα ενυπάρχει όπου υπάρχουν μεγάλα δεδομένα (big data). Κατά τ’άλλα είναι ένας έξυπνος όρος μάρκετινγκ που περιγράφει μεγάλες καινοτομίες.
Η TN είναι τελικά ωραίο story, αλλά ο συλλογισμός μας πρέπει να είναι ο εξής:
α) αφού το software καταπίνει την υφήλιο και αυξάνεται η χρήση του σε καθετί, άρα καθετί που βρίσκεται σε λειτουργία μπορεί να ενεργοποιηθεί, παραμετροποιηθεί, λειτουργηθεί, διευθυνθεί, βελτιωθεί, τιμολογηθεί με software εξ αποστάσεως από κάθε συσκευή πρόσβασης που έχουμε, σωστά;
β) αν όλο και περισσότερες συσκευές (4,5 δις κινητά στην υφήλιο… 2-3 συσκευές ανά χρήστη …χωρίς την Αφρικανική ήπειρο) μας δίνουν πρόσβαση σε εμπόριο και αγορές, ψυχαγωγία και βίντεο, υπηρεσίες και ενημέρωση, διάβασμα και εκπαίδευση τότε τα δεδομένα που παράγουμε αυξάνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ναι;
γ) όλα αυτά τα δεδομένα στην εποχή της προσωποποιημένης ταυτότητας, που εμείς απαιτούμε ταχύτητα-ποιότητα-προσωπική εξυπηρέτηση δεν θα μπορούσαν να έχουν εκατομμύρια υπαλλήλους εξυπηρέτησης για τα εκατομμύρια που είμαστε, ε (υψηλότατο κόστος);
δ) αν το software μας σερβίρει τις διαδικασίες που επιλέγουμε (στο κλικ μας) και τα δεδομένα μας πρέπει να τα μοιράζονται χιλιάδες συνεργαζόμενες πλατφόρμες που εμείς πάλι επιλέγουμε (social media, ηλεκτρονικές πληρωμές, web-TVs, εταιρίες περιεχομένου, πως θα υπάρξει πιο παραγωγική οικονομία και για τη μονάδα-πελάτη αλλά και για την εταιρία-παγκόσμιου reach;
ε) ε, θέλουμε συστήματα που συλλέγουν τον πελάτη, τα διακινούμενα (big) data του και τις προτιμήσεις του και μαζί να μαθαίνουν συνεχώς και να επαναλαμβάνουν αυτές τις ρουτίνες και διαδικασίες …στο χέρι και τη συσκευή του πελάτη.
Η ΤΝ είναι για μένα κάθε software που μαθαίνει, αφορά χώρους που έχουν μεγάλα δεδομένα (υγεία, ασφάλεια, αυτοκινητόδρομοι, βιβλιοθήκες, γεωργία, εθνικές πολιτικές καυσίμων και ενέργειας κλπ), προσομοιάζει στο ανθρώπινο μυαλό και μαθαίνει διαρκώς από ρουτίνες, διαδικασίες, και Patterns που ορίζει ο άνθρωπος – ιδιοκτήτης – χειριστής – κυβερνήτης. Θα προβλέπει ποια είναι η κατάλληλη ώρα να σε καλέσουν στο τηλέφωνο, «διαβάζοντας» τα δεδομένα.
Θα χαθούν παλιές δουλειές για να δημιουργηθούν νέες
Φανταστείτε ότι συμπληρώνετε πεδία στην οθόνη μπροστά σας. Είσαι 42, με τρία παιδιά, εισόδημα Χ, ταξιδεύεις 20% του χρόνου σου (μικρός κίνδυνος), πάσχεις από μια ασθένεια αντιμετωπίσιμη, οδηγείς στην Ελλάδα (μεγάλος κίνδυνος…), η συνδεδεμένη τράπεζα λέει ότι είσαι καλός πληρωτής, η εθνική βάση φορολογικών δεδομένων σε έχει κόκκινο, υπέβαλλες .pdf τις εξετάσεις σου, και ο μέσος ΕΕ στατιστικός όρος λέει ότι οι ανάγκες σου είναι ΧΨΖ, άρα η ασφάλιση και το κόστος της που σου προσφέρεται …υπολογίζεται αυτόματα από ένα cloud-based αποθηκευμένο software που επικοινωνεί με όλους και με όλα, εδώ και στο εξωτερικό και τη λαμβάνεις αυτόματα στην οθόνη σου, μόλις μετά από 30 δεύτερα που συμπλήρωσες όλα τα πεδία! Πάει ο προσωπικός ασφαλιστής, η δίωρη αρχική συζήτηση, οι εξετάσεις, ο χαμένος χρόνος και η βενζίνη σου.
Αυτή η παραγωγική «μηχανή» που θα αλλάξει περαιτέρω τη μουσική, τη γνώση, την καλλιέργεια, το εμπόριο και τις υπηρεσίες θα έχει παρενέργειες; Ναι! Φαίνεται ότι θα εφαρμοστεί πρώτα ως επιχειρηματική στρατηγική σε χώρους που θέλουν μαζική πρόσβαση και εξυπηρέτηση πελατών-πολιτών, ή πρέπει να βελτιώσουν την παραγωγή και αποτελεσματικότητά τους, ή πρέπει να επιβιώσουν με χαμηλότερα κόστη (μεταφορές, ενέργεια, υγεία κλπ). Από τώρα φαίνεται, ότι "υψηλού κινδύνου" θέσεις εργασίας είναι οι επαναλαμβανόμενες (βλ. ρομπότ στη παραγωγή αυτοκινήτων), οι καθοδηγούμενες από διαδικασίες και κανόνες-σενάρια (data entry pc ή το call center υπηρεσιών), όπως οι θέσεις διοικητικής υποστήριξης, τα γκισέ τραπεζών κά. Όπως και η οικονομική κρίση χτύπησε το παλιό, το ακριβό, το μη-εξελισσόμενο έτσι και οι εφαρμογές συστημάτων ΤΝ θα αντικαταστήσουν αργές, ακριβές, δαιδαλώδεις διαδικασίες.
Όλα αυτά θα έχουν κοινωνικό αντίκτυπο. Αλλά αντί να πολεμήσουν (φραστικά) τη διαδικασία εξέλιξης, οι κοινωνίες και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αφιερώσουν πόρους στην κατάρτιση δεξιοτήτων για τους πολλούς εργαζόμενους που θα μετακινηθούν και να τους προετοιμάσουν για τις νέες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν σε νέα αντικείμενα, ή για να επιχειρήσουν οι ίδιοι.
Τα έσοδα από την ΤΝ ήταν στο 2016 μόλις 644 εκατ. δολάρια, ενώ η εταιρεία ερευνών Tractica προβλέπει 36 δισ. δολάρια το 2025. Πως γίνεται αυτό; Αν κάποιος παρακολουθήσει την ιστορία των έξυπνων πόλεων, των αισθητήρων πρόβλεψης πυρκαγιάς, των κέντρων αυτοματισμού δικτύων μεταφοράς, αν σκεφτεί τι σημαίνει το τσιπάκι κινητής στο αυτοκίνητο είναι όλα πιο ξεκάθαρα.
Ο Howard Cooperstein εργάζεται για τη μελλοντική TV στην Ericsson. Μιλώντας στο event Futurecast για την TN και χρησιμοποιώντας το παράδειγμα Amazon Alexa, περιέγραψε πως με το να μιλάς σε ένα μηχάνημα, ενώ βλέπεις τον αγώνα, αποκτάς πρόσβαση σε στατιστικά, παρελθούσες συγκρίσεις, highlights. Δεν παίζει ρόλο, αν κάποια στιγμή το device θα διαβάζει τη σκέψη σου, για να εκτελέσει μια εντολή (για να επανέλθω στις φοβίες), αλλά το σημαντικό είναι ότι από πίσω από αυτό θα εργαστούν 4-5 ειδικότητες που σήμερα δεν είναι υπάλληλοι εταιριών …και ίσως η Amazon που έχει ήδη φτάσει τους 100.000 υπαλλήλους, πάει στο μισό εκατομμύριο!
To «σύστημα» TN μπορεί να σου δείξει με λεπτομέρειες το traffic στην επιστροφή στο σπίτι σου. Θα αποφασίσει πόση λεπτομέρεια θέλεις, σαν συνήθεια, ή επειδή κλικάρεις από το κινητό (on-the-go, λιγότερος χρόνος) ή το iPad (κάπου είσαι πιο άνετα. Μην το ξεχάσετε ποτέ: κάθε 1.000 νέες συνδέσεις, 1% αύξηση του ΑΕΠ, και 80 νέες θέσεις εργασίας σε σύγχρονες και συμβατικές ειδικότητες (προς το παρόν το ξέρουν και το κάνουν Αμερικανοί και Κινέζοι).
Τα στοιχεία των PwC, World Economic Forum, και πολλών διακεκριμένων ερευνητών συγκλίνουν σε εφαρμογές ορισμένες εκ των οποίων είναι:
- Υγεία: medical image processing and classification, Personalized medicine clusters, Doctorless hospitals everywhere
- Τέχνη: Ρομπότ-μουσικοί, Augmented movies script writing, Automated machine translation, Creative arts engines
- Προσωπικά οικονομικά: Automated insurance claims processing, Guided personal budgeting services, Autonomous investing
- Μεταφορές: Robotaxis, Selfdriving cars, Self-navigating drones, Mobile logistic centers, υπηρεσίες ειδοποίησης
- Επιστήμες: Scientific discovery hubs, automated 3D bioprinting
- Περιβάλλον: Precision planting, Distance and autonomous mining, Artificial wildlife habitats
- Ασφάλεια: Bomb disposal robots, smart homes
- Διοίκηση: Customer service chatbots, legal e-discovery, management cockpits for business decisions, decentralized corporate functions (HR, Accounting)
- Marketing: content decision activities, automated narratives
Πριν αναρωτηθούμε (με στόμφο και αγωνία παρακαλώ…) αν θα επιλέξει ο πελάτης τον ταξιτζή-άνθρωπο ή το robotaxi (…πάντα ο πελάτης θα επιλέγει), ας αναρωτηθούμε δύο πράγματα: α) γιατί έχει τέτοια μακρινή απόσταση γνώσης και ενημέρωσης από όλα αυτά η σημερινή παρεχόμενη εκπαίδευση; και β) γιατί οι κοινωνίες δεν συζητούν το μέλλον τους, ακόμη και τις αντιστάσεις προς αυτή την εξελικτική πορεία, αφαιρώντας έτσι από τον πολίτη περαιτέρω γνώση και δικαιώματα;
Σχόλια