Έχω περάσει όλη μου τη ζωή στην Αθήνα, τα τελευταία δέκα μάλιστα όντας πολύ τακτικός επισκέπτης του κέντρου αναζητώντας θέματα για φωτογράφιση. Ωστόσο ποτέ μα ποτέ δεν είχα τύχει να δω live αλλαγή φρουράς στον Άγνωστο Στρατιώτη.
Αποφάσισα λοιπόν να το επιχειρήσω. Να δω την όλη ιεροτελεστία από κοντά. Τη φρουρά που έρχεται και φεύγει, όλο το τελετουργικό και φυσικά τον κόσμο που χαζολογάει (καιρού επιτρέποντος). Και φυσικά σκοπός δεν ήταν μόνο το χαζολόγημα αλλά η φωτογράφιση. Δεν γνώριζα λεπτομέρειες του στυλ κάθε πότε αλλάζει η φρουρά ή πόση ώρα κρατάει το όλο τελετουργικό, οπότε ήμουν προετοιμασμένος οτι μπορεί να γύρναγα έχοντας απλά περιστέρια στην SD της μηχανής.
Η τσάντα μου αυτή τη φορά γέμισε με το νέο ψηφιακό σώμα της Sony που ακούει στο όνομα Α580. Τόσο νέο μάλιστα που η Adobe ακόμα δεν έχει προλάβει να το εντάξει στα υποστηριζόμενα μοντέλα τόσο του Lightroom όσο και του Adobe Camera Raw στο Photoshop για την επεξεργασία των raw αρχείων! Οπότε η χρήση του λογισμικού της Sony ήταν μονόδρομος. Κουμπωμένος στο σώμα ήταν ο θηριώδης λευκός ζουμ φακός 70-200 f2.8. Καθόλου διακριτικός σε οτι αφορά το μέγεθος και το χρώμα του (κάνει μπαμ), ωστόσο το εστιακό του μήκος είναι τέτοιο που σου επιτρέπει να κινείσαι με τεράστια άνεση από απόσταση χωρίς να ενοχλείς.
Με το συνδυασμό αυτό λοιπόν, βρέθηκα μεσημεράκι Σαββάτου στον Άγνωστο Στρατιώτη και ως εκ’ θαύματος έπεσα επάνω ακριβώς στην αλλαγή φρουράς. Βέβαια μαζί μου την ίδια έμπνευση είχαν και εκατοντάδες κόσμου (οι περισσότεροι ξένοι) οι οποίοι είχαν δημιουργήσει το αδιαχώρητο γύρω από το σημείο που έγινε το όλο τελετουργικό της αλλαγής και παράδωσης. Η όλη διαδικασία διήρκησε λίγα λεπτά, ωστόσο είχα τη χαρά και την τύχη να απαθανατίσω πολλά και ενδιαφέροντα κάδρα, αφού η A580 με τον 70-200 f2.8 φακό αποδείχθηκε πολύτιμος σύμμαχος. Με δυνατότητα να τραβάει έως 7 καρέ το δευτερόλεπτο, μου έδωσε την ευκαιρία να μην χάσω στιγμή από την όλη δράση και να αποτυπώσω κάδρα πολύ μα πολύ ενδιαφέροντα. Ο δε φακός αποδείχθηκε ιδιαίτερα γρήγορος στη λειτουργία και την εστίασή του και δεν προβλημάτισε καθόλου παρά το βάρος και τον όγκο του. Ίσως να ήθελα λίγο πιο χαλαρό το δαχτυλίδι του ζουμ αλλά και πάλι αυτό είναι μάλλον συνήθεια.
Εν’ τάχει να πω οτι η Α580 έρχεται με αισθητήρα CMOS διάστασης APS-C 16.2 ενεργών Mpixels. Έχει σπαστή οθόνη 3″ και φυσικά σύστημα live view. Σε αντίθεση με τις Canon και Nikon, η Sony διαθέτει σύστημα σταθεροποίησης ενσωματωμένο στο σώμα και έτσι δεν χρειάζεται ο υποψήφιος αγοραστής να επιδιώκει την απόκτηση φακών με αυτό το σύστημα. Η ευαισθησία του αισθητήρα είναι από ISO 100-12.800 ενώ μέσω boost φτάνει και τα 25.600. Μεγέθη που αν μη τι άλλο καλύπτουν σχεδόν όλες τις ανάγκες φωτογράφισης σε συνθήκες κακού ή ελειπούς φωτισμού. Όπως είπα και προηγουμένως, η Α580 μπορεί να τραβάει συνεχόμενα 7 καρέ/δευτερόλεπτο (στο φορμά jpeg) ενώ έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύει τόσο σε κάρτες SD όσο και σε Memory Stick (αλοίμονο). Τέλος, τραβάει και βίντεο HD 1920*1080.
Στα θετικά της σαφώς και συγκαταλέγω τα υψηλά ISO (και χωρίς εξοφρενικό θόρυβο μάλιστα), τα 7fps, την πολύ καλή εργονομία (παρ’ όλο που με ξένισε προερχόμενος από Canon interface), το ενσωματωμένο σύστημα σταθεροποίησης και το HD video.
Στα αρνητικά τώρα, διαπίστωσα οτι: ενώ μπορώ να τραβάω raw&jpeg ταυτόχρονα, δεν μπορώ (ή τουλάχιστον δεν βρήκα αν μπορώ) να ρυθμίζω το μέγεθος και την ποιότητα του jpeg και έτσι εξ’ ορισμού αυτό αποθηκεύεται στα 16 Mpixels. Επίσης το σκόπευτρό της δεν είναι και κάτι το συγκλονιστικό. Μικρό και κάπως σκοτεινό, ορισμένες φορές δυσκολεύτηκα να δω ποιo σημείο από τα 15 της εστίασης ήταν ενεργό. Πολύ άβολο το κουμπί ρύθμισης της αντιστάθμισης έκθεσης, δεν βοηθά καθόλου τον χρήστη. Τέλος να πω οτι λόγω του φακού που είχα στη διάθεσή μου, ήταν απαραίτητη η λαβή κάθετου κρατήματος. Μην περιμένετε βολική χρήση με τέτοιους φακούς και χωρίς τη λαβή αυτή.
Εν’ κατακλείδει να πω οτι το κιτ που κράταγα στο Σύνταγμα δεν είναι φθηνό. Σε καμία περίπτωση. Ο φακός μόνος του πρέπει να έχει γύρω στα 1800-2000 ευρώ στην Ελλάδα, ενώ το σώμα (όταν διατεθεί) εκτιμώ οτι θα κοστίζει γύρω στα 750-800 ευρώ σκέτο. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν μιλάμε για ένα κιτ για λίγους. Ωστόσο αν ψάχνετε για μία πολύ καλή μηχανή που θα σας καλύπτει σε όλες σας τις ανάγκες, τότε η Α580 νομίζω πως άνετα μπαίνει στο σχετικό short list. Όσο για το φακό; Εξαιρετικός από κάθε άποψη, ωστόσο το κόστος αλλά και το εστιακό του μήκος τον καθιστούν μάλλον απαγορευτικό για τη μεγάλη πλειοψηφία του κοινού. Αν πάντως το πορτοφόλι σας αντέχει, τότε μην το σκέφτεστε...
Σχόλια