Καθώς επιβάλλεται να κάνω μια ιντερνετική ενημέρωση για την κυκλοφορία του νέου μου βιβλίου (ξέρω, shameless self-promoting, αλλά θα γίνει παρουσίαση από το dEasy έτσι ή αλλιώς) συνειδητοποίησα ότι πλέον η εργασία αυτή, αν θελήσω να την κάνω σωστά και ολοκληρωμένα, μου παίρνει σχεδόν μια ολόκληρη μέρα. Αν το αναλογιστεί κανείς, εκτός από την κοινωνική μας δικτύωση έχουμε ακόμα καθένας μας να ενημερώσει δύο-τρία επαγγελματικά δικά μας sites καθώς επίσης και μερικές πλατφόρμες / internet aggregators του ειδικού αντικείμενου μας. Στη δική μου την περίπτωση τα παραπάνω αθροίζονται σε τρία internet social networking accounts (Facebook, twitter, LinkedIn), τρία προσωπικά-επαγγελματικά sites (ευτυχώς και τα τρία WordPress, πάντως δεν τα παρατάσσω εδώ, τέρμα το self-promoting…), και τρεις –τέσσερις πλατφόρμες ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος (μεταξύ των οποίων το ssrn και το, ανερχόμενο, researchgate). Ο βαθμός δυσκολίας σε καθένα από τα παραπάνω, όπως φαντάζεστε, διαφέρει σημαντικά, από το απλούστατο του Facebook μέχρι το επίπονο και κοπιαστικό της ενημέρωσης μιας online πλατφόρμας που ζητά πολλές βιβλιογραφικές πληροφορίες.
Το «χειρότερο» με όλα αυτά είναι ότι αφενός αποτελούν πλέον απαραίτητο συμπλήρωμα μιας καριέρας που έχει οποιαδήποτε σχέση με το γράψιμο και, αφετέρου, ότι δεν μπορεί να μείνει ημιτελής η προσπάθεια: είναι καλύτερο να μην έχει κανείς καμία απολύτως διαδικτυακή παρουσία (ίσως να αποτελεί και «άποψη»…), παρά οι ιστοσελίδες του και τα προφίλ του εμφανώς να έχουν μείνει 1-2 χρόνια πίσω…
Αυτά τα ιντερνετικά μερεμέτια, μέσα-έξω από ιστοσελίδες και πλατφόρμες, που για εμένα γίνονται υποχρεωτικά σαββατοκύριακα και σε «κενό» χρόνο, μου θυμίζουν εκείνα τα μερεμέτια που έκαναν οι γονείς μας το σαββατοκύριακο στα αυτοκίνητά τους… Ακόμα καλύτερα πάντως το λέει ο «παραμυθάς Στέλιος Πελασγός»: «Κλάδεμα και πότισμα της ιστοσελίδας μου». Εκτός από την ωραία διατύπωση, με έκανε να νιώσω ότι δεν είμαι μόνος.
Τώρα στη συμβουλή: συμβουλεύω έντονα όσους γράφουν στο ιντερνετ να διατηρούν προσωπικούς ιστότοπους – και να ανεβάζουν με σχολαστικότητα όλα τα δημοσιευμένα κείμενά τους σε αυτούς. Σύμφωνα με την 78η από τις 79 Theses on Technology του Alan Jacobs, «On the internet nothing disappears; on the internet anything can disappear». Διαβάστε αν θέλετε το δεύτερο link, για έναν ιντερνετικό δημοσιογράφο που έχασε όλα του τα κείμενα αφού τα, αποκλειστικά, online έντυπά του είτε έκλεισαν είτε άλλαξαν χρήση είτε είχαν ατύχημα κλπ κλπ, και έτσι δεν είχε τρόπο να αποδείξει την εμπειρία του. Ο online κόσμος είναι αναγκαστικά προσωρινός. Παρότι είμαστε αναγκασμένοι να ενημερώνουμε ένα σωστό sites και ιστοσελίδες, συχνά με μοναδικό περιεχόμενο, τίποτα δεν μας εγγυάται ότι όλα αυτά σε λίγα χρόνια θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν και να προβάλλουν τις πληροφορίες που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε κι ανεβάσαμε. Για τον λόγο αυτόν, μια «κλαδεμένη και ποτισμένη» προσωπική γωνιά στο ιντερνετ, όσο κόπο και αν προκαλεί, τελικά ίσως αποδειχτεί σωτήρια.
Σχόλια