Ομολογουμένως άργησα, αλλά δεν μπορώ να μην το σχολιάσω: μια ακόμα πρωτοβουλία, του υπουργείου δικαιοσύνης αυτή τη φορά, για την άρση της ανωνυμίας στα ιστολόγια. Οι λεπτομέρειες της πρωτοβουλίας μου διαφεύγουν, και πάντως για μια έγκυρη νομική ανάλυση κοιτάξτε και εδώ.
Αυτό που θέλω να πω εδώ με συντομία αφορά δύο πράγματα: πρώτο, την αδυναμία να εφαρμοστεί ο οποιοσδήποτε νόμος – γεγονός που τελικά προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά παρά όφελος. Και, δεύτερο, τις, ίσως άγνωστες σε όσους ανέλαβαν την πρωτοβουλία, προεκτάσεις της πρωτοβουλίας τους.
Πρώτα το πρώτο: όπως γνωρίζει οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί έστω και μια ώρα με το ιντερνετ, είναι εντελώς μα εντελώς αδύνατο να αρθεί η ανωνυμία blogger που κάνει host το blog του εκτός Ελλάδας. Πως ακριβώς θα πειστεί η wordpress ή το blogspot (google…) να άρουν την ανωνυμία των blogger τους; με μια επιστολή ενός Έλληνα εισαγγελέα; Και, φανταστείτε και hosting σε ακόμα πιο εξωτικά μέρη... Επομένως, ο νόμος θα αφορά στην ουσία μόνο Έλληνες παρόχους και όποιον (αδαή...) ανεβάσει blog σε αυτούς. Δηλαδή, στην ουσία, θα εισάγουμε νέο νόμο που στην πράξη θα είναι ανεφάρμοστος. Αυτό, εκτός από περιττό είναι και επικίνδυνο: η περιρρέουσα ανομία ενισχύεται ακόμα περισσότερο από την εισαγωγή νόμων με μεγαλόστομες δηλώσεις που σε λίγο καιρό αποδεικνύονται χωρίς δόντια...
Όσον αφορά το δεύτερο, η διεύρυνση των περιπτώσεων άρσης του απορρήτου (διότι, στην ουσία περί αυτού ακριβώς πρόκειται) είναι ένα τεράστιο λάθος. Η λίστα του νόμου που ισχύει μέχρι σήμερα είναι μια χαρά, και μια χαρά κάνει τη δουλειά της. Αν αρχίσουμε να αίρουμε το απόρρητο για ψύλλου πήδημα, ποιος θα εμποδίσει μετά άρσεις του απορρήτου πχ. και για παράνομες ανταλλαγές αρχείων; Μην με παραξηγείτε, προφανώς η παράνομη ανταλλαγή αρχείων είναι παράνομη (γι αυτό λέγεται έτσι άλλωστε...) όμως άλλο αυτό και άλλο η συνολική παρακολούθηση όλων των χρηστών ιντερνετ της χώρας ώστε να βρούμε ποιοι παρανομούν και να τους άρουμε το απόρρητο. Η αντίδραση είναι δυσανάλογη σε σχέση με το πρόβλημα. Όμως, αν το υπουργείο άρει το απόρρητο για τους bloggers, τότε στερεύουν τα επιχειρήματα κατά της Βιομηχανίας Περιεχομένου: αν ένα δημόσιο πρόσωπο πρέπει να προστατευεί με άρση απορρήτου, τότε γιατί όχι και μια Βιομηχανία δισεκατομμυρίων;
Τέλος, αν μου επιτρέπετε, μια παρατήρηση για την ανωνυμία. Η ανωνυμία είναι καλό – επιτρέπει να διατυπωθούν πράγματα που επώνυμα δεν θα λέγονταν ποτέ. Και, ξέρετε τι λεει ο σοφός λαός μας για τον καπνό και τη φωτιά... Κοιτάξτε πάντως και αυτό το άρθρο στο Wired, για περισσότερη ανάλυση σχετικά.
Για μένα η όλη συζήτηση για την άρση της ανωνυμίας των blogs θυμίζει την περίπτωση με τα φρουτάκια, όπου ένας τεχνικά άσχετος νόμος ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί την χώρα για χρόνια. Τα blogs καλά κάνουν και είναι ανώνυμα, και εξαρτάται τελικά από τους αναγνώστες τους αν θα πιστέψουν ή όχι κάποιον που κρύβεται και εκτοξεύει διάφορα ή κάποιον που καταγγέλει επώνυμα και με σοβαρότητα. Η άρση της ανωνυμίας είναι αντιδημοκρατικό και πιθανότατα αντισυνταγματικό μέτρο, πρωτοφανές στον «πολιτισμένο» κόσμο, που θα μας βγάλει στη διεθνή σέντρα για τους λάθος λόγους – λες και χρειαζόμαστε μια τέτοια «διαφήμιση» αυτή την περίοδο που ζούμε...
Σχόλια