Προχειροδουλειά, το εθνικό μας σπορ

Καθώς κάτι έψαχνα στους όρους χρήσης κλπ. της Europeana (αν δεν γνωρίζετε ήδη περί τίνος πρόκειται, οφείλετε να το κάνετε άμεσα, είναι ήδη καταπληκτική εφαρμογή και είναι το μέλλον), είπα να ρίξω μια ματιά και στο περιεχόμενο που έχουν ανεβάσει  Έλληνες πάροχοι (κυρίως, μουσεία). Ήδη γνώριζα ότι, παρότι το αρχικό πλάνο της Europeana είναι να συμβάλλεται με έναν μόνο, «εθνικό», πάροχο και εκείνος με τη σειρά του με τους παρακάτω «εθνικούς», στην Ελλάδα αυτό δεν έχει γίνει ακόμα, και Περιεχόμενο ανεβάζουν παράλληλα πολλοί, συνάπτοντας καθένας χωριστά τις σχετικές συμβάσεις απευθείας με την Europeana. Δεν πειράζει, και άλλες χώρες είναι έτσι, σκέφτηκα, και άλλωστε αυτή την περίοδο οι εθνικές προτεραιότητες είναι άλλες.

Παρόλα αυτά, είπα να τσεκάρω τι έχουν ανεβάσει τα δικά μας μουσεία και τι τα μουσεία άλλων Κρατών-Μελών. Έτσι, ως γνήσιος Έλληνας είπα να κάνω search για «el Greco paintings». Το σύστημα προφανώς μου έβγαλε ένα σωρό αποτελέσματα, μπήκα σε ορισμένα στο εξωτερικό, πολύ ωραία, κάθε πίνακας και η περιγραφή δίπλα του και link για περισσότερα στο μουσείο που ανήκει. Ομολογουμένως, και ελληνικά μουσεία όπως το Μπενάκη έχουν μια χαρά καταχωρήσεις.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι τι ακριβώς έκανε η Εθνική μας Πινακοθήκη. Η παραπάνω αναζήτηση μου έβγαλε και «σχετικούς» πίνακες, έτσι πήγα σε έναν του Παρθένη της Εθνικής Πινακοθήκης, και διαβάζω την περιγραφή δίπλα και διαπιστώνω ότι είναι άλλα γι άλλα – προφανώς, αντιγραφή μερικών παραγράφων από βιβλίο για τον ζωγράφο, καμία απολύτως σχέση με τον, παράπλευρο, πίνακα. Υποψιασμένος, ζήτησα να δω κι άλλες καταχωρήσεις της Πινακοθήκης. Απίστευτο, όσες βρήκα, όλες το ίδιο – όλες με καταχωρήσεις άσχετες με τον πίνακα που κάθε φορά απεικονίζεται, copy-paste πιθανότατα από βιβλίο γενικά για τον ζωγράφο, και μάλιστα τόσο κακό που ούτε το word limit δεν προσέξανε και η τελευταία φράση είναι πάντα κομμένη...

Δηλαδή, τι να υποθέσω, ότι κάνανε λάθος (και δεν το έχουν διορθώσει ακόμα, αφού εύκολα μπορούν να συγκρίνουν τι έκαναν εκείνοι και τι όλα τα άλλα, ελληνικά και μη, μουσεία) ή ότι πιστεύουν ότι το upload τους οι ευρωπαίοι δεν μπορούν να το διαβάσουν για να τους το απορρίψουν;

Αν έχω δίκιο (πάντα επιφυλάσσομαι, δεν μπήκα σε όλες μα όλες τις καταχωρήσεις της Εθνικής μας Πινακοθήκης), οι άνθρωποι είναι απίστευτοι: πήραν βιβλία ή άλλους καταλόγους εκθέσεων (ειλικρινά ελπίζω να έχουν τα δικαιώματα για κάτι τέτοιο...) και έκαναν copy-paste ανά καλλιτέχνη και όχι ανά πίνακα. Παγερά αδιάφοροι δηλαδή τόσο για την Europeana και τους κανόνες της, όσο και για εμάς τους χρήστες, όσο και για τον ζωγράφο, όσο και, τελικά, για τους ίδιους και την αξιοπιστία τους...

Φαίνεται επομένως πως το μόνο σπορ που πραγματικά είμαστε παγκοσμίως καλοί είναι η προχειροδουλειά (ή, η ξεπέτα) – η ελάχιστη προσπάθεια για να φανούμε τυπικά ΟΚ, χωρίς ουσία, λες και μπορούμε να κοροϊδεύουμε τους κουτο-φράγκους και όλον τον κόσμο με ψευτο-δουλειά... Αυτό άλλωστε εξηγεί πάνω από κάθε τι άλλο το, παράλογο υπό άλλες συνθήκες, αίτημα των Ευρωπαίων αυτή την περίοδο για υπογραφή προσωπική των πολιτικών αρχηγών μας, ειδάλλως λεφτά γιοκ... Που και να ξέραν πως αντιμετωπίσαμε ολόκληρη Europeana...