Καθώς ένας ακόμα content aggregator ξεκίνησε τη λειτουργία του (http://www.planetgreece.gr – καλή επιτυχία!) δεν μπορώ παρά να κάνω κάποιες σκέψεις σχετικά με τη, μόδα(;), αυτή της, ιντερνετικής, εποχής. Οι σκέψεις αυτές άλλωστε συνεχίζουν κατά μια έννοια ένα πολύ παλαιότερο κείμενό μου στο dEASY, πάλι για την αγορά Περιεχομένου.
To content aggregation, η συλλογή δηλαδή Περιεχομένου από εκείνους που το δημιουργούν και η επιλεκτική αναδημοσίευσή του σε sites που το συγκεντρώνουν και ομαδοποιούν με διαφορετικά κριτήρια, είναι μόδα του ιντερνετ που αφορά οτιδήποτε από απλά ειδησεογραφικά sites ή blogs (βλ. και Google News) μέχρι ένα σωρό κανάλια του YouTube ή και την ίδια την Europeana ή το Google Art Project.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, πάροχοι είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν λεφτά και κόπο μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν μια πλατφόρμα αναδημοσίευσης Περιεχομένου τρίτων. Οι άμεσες σκέψεις μου είναι οι εξής: (1) οι content aggregators θεωρούν ότι οι content providers δεν εκμεταλλεύονται πλήρως τη δυναμική του Περιεχομένου τους, και ότι μπορούν (και) εκείνοι να βγάλουν λεφτά από αυτό, (2) οι content aggregators θεωρούν πως η πλατφόρμα τους έχει προστιθέμενη, αυτοτελή, αξία, και (3) ότι η σχέση είναι αμφίδρομη, δηλαδή και ο content provider πιθανότατα προσεγγίζει πολύ μεγαλύτερο κοινό μέσω του content aggregator από ό,τι θα κατάφερνε μόνος του.
Από νομική άποψη τα προβλήματα ενδεχομένως είναι πολλά. Από το αν αυτό καθαυτό το content aggregation επιτρέπεται (βλ. για παράδειγμα Google News στο Βέλγιο), μέχρι το πώς ακριβώς γίνεται: ενώ για ένα απλό linking δεν θα ήμουν και τόσο αρνητικός, νομίζω ότι θα θεωρούσα ιδιαίτερα προβληματικές τεχνικές τύπου framing.
Σε τελική όμως ανάλυση το πιο σημαντικό είναι να προστατευθεί (πληρωθεί) ο αρχικός δημιουργός. Χωρίς αυτόν το content aggregation είναι αδύνατο. Όμως, μέσα στα αλλεπάλληλα linking και ξανα-linking η συνεισφορά του ίσως τελικά θεωρηθεί δευτερεύουσας σημασίας. Αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο λάθος. Όσο με δύο κείμενα και τρεις εικόνες επιτυγχάνονται χιλιάδες pageviews («χορταίνουν» χιλιάδες αναγνώστες), το Περιεχόμενο αυτό πρέπει να είναι αντίστοιχα αξιόλογο και οι δημιουργοί του να αντιμετωπίζονται με σεβασμό από όλη την «αλυσίδα της επανακυκλοφορίας». Κάτι τέτοιο συχνά δεν συμβαίνει στην πράξη, και καταλήγουμε να διαβάζουμε τα ίδια, κακά, κείμενα από πολλές μεριές. Κρίμα – αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο, κοινωνικό, πρόβλημα του content aggregation: η, ενδεχόμενη, διάδοση σκουπιδιών…
Σχόλια