Στη Βρετανία ο Υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι θα αλλάξουν τα “βαρετά” μαθήματα πληροφορικής στα σχολεία και θα αντικατασταθούν από “open source” πρόγραμμα μαθημάτων. Καλή εποχή για μαθητές;
Όταν ήμουν στο σχολείο - πριν από εκατοντάδες χρόνια όπως καταλαβαίνετε - ήμουν από τους τυχερούς που πήγαν σε Πολυκλαδικό. Τα Πολυκλαδικά Λύκεια ήταν υπέροχα σχολεία, με πλούτο μαθημάτων και εργαστηρίων που τα Γενικά Λύκεια δεν είχαν δει ούτε στα πιο τρελά όνειρα τους. Όταν είχαν δημιουργηθεί η ιδέα ήταν ότι όλα τα Λύκεια θα γίνουν Πολυκλαδικά αλλά όπως όλα τα υπέροχα - και ακριβά - πράγματα στην Ελλάδα θάφτηκαν κάτω από μια κάποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και εξαφανίστηκαν.
Στο Πολυκλαδικό που λες, σε μία μικρή υπόγα, κάναμε DOS και BASIC. Την εποχή που είχαν ήδη βγει Windows 95 και ευτυχώς οι καθηγητές ήταν από τους ανθρώπους που άλλαζαν το πρόγραμμα μαθημάτων για να μάθουμε τα απαραίτητα. Αυτό ήταν τότε. Τώρα δεν ξέρω πώς είναι τα πράγματα από πρώτο χέρι διαβάζω όμως καθηγητές πληροφορικής online που δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε από το πρόγραμμα μαθημάτων ούτε από το διαθέσιμο υλικό ή μηχανήματα στα εργαστήρια τους. Για να μην πιάσουμε το αν θα υπάρχει πληροφορική ή όχι στα σχολεία - η συζήτηση είναι μια απελπισία.
Η χρήσιμη συζήτηση - και αυτή ακριβώς κάνουν αυτή τη στιγμή στη Μεγάλη Βρετανία - είναι τί είδους περιεχόμενο πρέπει να έχει το μάθημα της πληροφορικής. Από ότι διαβάζω το μάθημα στα σχολεία της Μεγάλης Βρετανίας έχει να κάνει κυρίως με τη χρήση των υπολογιστών. Ναι, καλά κατάλαβες, word και power point. Αυτό μπορεί να ετοιμάζει υπαλλήλους γραφείου, δεν ετοιμάζει όμως ανθρώπους που καταλαβαίνουν ουσιαστικά από πληροφορική και - κυρίως - προγραμματισμό - παρόλο που υπάρχει μια κάποια εισαγωγή στον προγραμματισμό για τους μεγαλύτερους μαθητές.
Αν σκεφτώ πίσω στα δικά μου χρόνια μπορώ να σημειώσω ότι ο προγραμματισμός δεν είναι για όλους. Εκτός κι αν δεν έχουμε βρει έναν σωστό τρόπο να τον διδάσκουμε. Πάντως οι οποιεσδήποτε φιλότιμες προσπάθειες έκανα - ενήλικη πλέον - να καταλάβω ας πούμε Java έπεσαν στο κενό. Στα τάρταρα. Αναρωτιέμαι όμως αν υπήρχε ένα θέμα με τον τρόπο που διδάχτηκα πληροφορική.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι ως μαθητές δεν μπορούσαμε με καμία δύναμη να καταλάβουμε γιατί ήταν σημαντική η BASIC και τί θα την κάνουμε. Είχε γίνει κάπως σαν την Άλγεβρα. Θέλαμε να ανοίξουμε τα ιντερνέτια - που ήταν και του σατανά ακούγαμε οπότε τα θέλαμε πολύ. Θέλαμε να κάνουμε κλικ στο ποντίκι όχι κλακ κλακ κλακ στο πληκτρολόγιο. Έχω μια εντύπωση όμως ότι το σχολείο θα έπρεπε να μας έχει βάλει να κάνουμε πολλά περισσότερα. Αυτή δεν είναι η δουλειά του; Ακόμα κι αν ο μαθητής δεν το ξέρει, οι δεξιότητες που αποκτάει θα είναι χρήσιμες στο μέλλον.
Οπότε αναρωτιέμαι ποια είναι τα βαρετά μαθήματα πληροφορικής. Και για ποιον είναι βαρετά. Κι αν στο κάτω κάτω το βαρετό δε μπορεί να είναι και ευεργετικό.
Σχόλια