Εδώ και αρκετό καιρό στο Λονδίνο έχουμε ποδήλατα κοινής χρήσης. Επισήμως το όλο concept λέγεται Barclays Cycle Hire αλλά όλοι λέμε τα ποδήλατα Boris Bikes - από το όνομα του νυν Δήμαρχου της πόλης, Boris Johnson. Εδώ και καιρό λέω ότι θα τα χρησιμοποιήσω, τις προάλλες τα κατάφερα.
Το σύστημα λειτουργεί ως εξής: Σε διάφορες γωνιές του κεντρικού Λονδίνου υπάρχουν ειδικές θέσεις - bay - με ποδήλατα που μπορείς να πάρεις για κάποιες ώρες. Μπορείς να είσαι μέλος - οπότε έχεις ένα κλειδάκι ηλεκτρονικό - ή μπορείς να βάλεις την κάρτα σου και να πάρεις ένα για όση ώρα το χρειαστείς. Το τσακώνεις από κάπου και μετά το επιστρέφεις ή εκεί ή σε κάποιο άλλο bay μέσα στην πόλη. Το σύστημα σε χρεώνει τα αντίστοιχα χρήματα. Που είναι λίγα. Για 24 ώρες, 1 λίρα.
Εμένα δε με βολεύουν πολύ στην καθημερινότητα μου κι έτσι δεν είμαι μέλος. Τις προάλλες όμως κάπου είχα να πάω μέσα στο κέντρο και η επιλογή ήταν ή πολύ περπάτημα ή δύο λεωφορεία. Οπότε αποφάσισα να πάρω ποδήλατο και επί τη ευκαιρία να σε ενημερώσω αγαπητέ αναγνώστη για το σύστημα και γιατί η τεχνολογία είναι κλειδί στην καλή λειτουργία του (ή όχι).
Πρώτα πρώτα δεν υπάρχει ένα επίσημο app ή κάτι που να σε βοηθάει. Υπάρχουν διάφορα αλλά μη επίσημα. Το site του tfl είναι επίσης ολίγον δύσχρηστο από κινητό οπότε πρέπει να είσαι λίγο οργανωμένος. Εγώ έτυχε και θυμόμουν ένα σημείο με ποδήλατα εκεί που ήμουν. Πλην όμως δεν υπήρχε κανένα. Έτσι το έκοψα με το πόδι μέχρι το παρακάτω bay όπου βρήκα ελεύθερο και αγχώθηκα να κάνω τη διαδικασία τσακ μπαμ μήπως και το προλάβει άλλος που είναι μέλος κι έχει κλειδάκι.
Εφόσον υπάρχει ποδήλατο ελεύθερο πας στη στήλη με την οθόνη (touch screen - μεγαλεία!) διαλέγεις τί θες, βάζεις την κάρτα σου και σου βγάζει ένα χαρτάκι με έναν κωδικό. Κατόπιν προχωράς στο ποδήλατο, πατάς στα κουμπάκια που έχει τον κωδικό και απελευθερώνεται από τη θέση του. Το παίρνεις, ανεβαίνεις και κάνεις πετάλι.
Φτάνεις εκεί που θες αλλά φυσικά δεν το αφήνεις όπου να ‘ναι, πρέπει να το επιστρέψεις πάλι σε bay. Εκεί απλά το βάζεις σε μία κενή θέση και όταν κλειδώσει ανάβει ένα κόκκινο λαμπάκι. Ήσυχος κι ωραίος μπορείς να φύγεις χωρίς να ανησυχείς ότι θα το κλέψει κανείς και θα πληρώνεις τα σπασμένα. Αυτά φυσικά αν υπάρχει κενή θέση και δεν είναι όλες τίγκα οπότε και πρέπει να ψάξεις άλλο bay. Η διαθεσιμότητα φαίνεται στη στήλη που λέγαμε, με την οθόνη.
Όλη μέρα που λες, υπάρχουν κάτι τύποι με περίεργα ηλεκτρικά οχήματα που παίρνουν ποδήλατα από ένα bay και πάνε και τα αφήνουν κάπου αλλού. Αδειάζουν από δω, γεμίζουν από κει. Κι αν εντυπωσιάστηκες οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν Boris bike κάθε μέρα ξέρουν ότι αν αργήσεις 5 λεπτά δεν υπάρχει ποδήλατο ούτε για δείγμα.
Αιώνια γκρινιάρηδες Λονδρέζοι, αλλά αν το σκεφτούμε λίγο πιο προσεκτικά - και ειδικά όσοι ξέρουμε τί μπορεί να κάνει η τεχνολογία - έχουν τα δίκια τους. Πρώτα πρώτα δεν ξέρεις από πριν αν υπάρχει ποδήλατο στο dock που σε βολεύει. Και δεν ξέρεις αν υπάρχει κενή θέση εκεί που πας, την ώρα που θα πας. Για να μη μιλήσουμε για το πολύ βασικό, ότι αδειάζουν τις ώρες που θες να πάρεις και γεμίζουν τις ώρες που θες να αφήσεις. Το πρόβλημα είναι ότι χωρίς τα δεδομένα που έχει το κέντρο διαχείρισης, ό,τι app και να σχεδιάσει ο οποιοσδήποτε δε μπορεί να είναι αποτελεσματικό. Δεν έχει τα στοιχεία που χρειάζεται, δεν ξέρει πού είναι τα ποδήλατα και πού οι κενές θέσεις.
Βέβαια, ας μη τα θέλουμε και όλα δικά μας. Έχουμε στην πόλη ένα φτηνό και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς που βολεύει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Αυτά βέβαια, αν δεν είσαι σαράντα χρόνια αγύμναστος όπως εγώ και με το που βλέπεις ότι πρέπει να πας μέχρι το επόμενο bay καβάλα στο ποδήλατο φτύνεις τα πνευμόνια σου.
Σχόλια