Θέλω να μου κάνετε ένα χατίρι. Απενεργοποιήστε όλες αυτές τις άθλιες εφαρμογές που έχετε στο facebook για να μοιράζεστε νέα. Γιατί μάλλον θα ξεχάσουμε πώς να μοιραζόμαστε συνδέσμους.
Θα γίνει κι αυτό. Εδώ ξεχάσαμε τί είναι το RSS και πώς να βλέπουμε πράγματα από RSS Reader. Πρώτον γιατί πήξαμε στα shared items στα διάφορα δίκτυα και δεύτερον γιατί η Google απλά κατέστρεψε το Google Reader. Μη μου πεις όχι. Ο μόνος τρόπος που λειτουργούσε σωστά το Google Reader ήταν το Sort by Magic και τα Shared Items των φίλων. Τώρα, πάει.
Ο νέος μου εκνευρισμός είναι ότι δε μπορώ να διαβάσω ένα άρθρο όταν το βρίσκω μέσα από το facebook. Περνάει ας πούμε στο timeline μου κάτι που μου φαίνεται ενδιαφέρον. Κάνω κλικ η άμοιρη κορασίς. Χλατς, πάρε την εφαρμογή στη μάπα που θέλει πρώτα να της πουλήσεις το πρώτο σου παιδί πριν δεις το άρθρο.
Δεν ξέρω ποιος ξεκίνησε αυτή τη μόδα αλλά αν τον βρω θέλω να τον χορέψω στο ταψί. Έχουνε πάει διάφορες εφημερίδες, περιοδικά και πανάθλια sites που απλά αναπαράγουν άρθρα άλλων και έχουν φτιάξει εφαρμογές, δήθεν μου για να μοιράζεσαι πιο εύκολα ένα άρθρο. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάνεις κλικ, το μοιράζεσαι κι όταν πάει να κάνει κλικ για να το δει ένας φίλος πρέπει κι εκείνος να αποδεχτεί να εγκαταστήσει την εφαρμογή.
Θα σας πω ένα μυστικό. Αυτοί που φτιάξαν αυτές τις εφαρμογές δεν σας αγαπάνε. Θέλουν να σας εγκαταλείψουν όλοι σας οι online φίλοι και να μείνετε μόνοι κι έρημοι στο χάος του Διαδικτύου. Θέλουν να εκνευρίσετε όλο τον κόσμο. Αν είσασταν ταινία θα σας πετάγανε τσόφλια από πασατέμπο στο σινεμά. Τόσο πολύ.
Δεν είναι δύσκολο να μοιραστούμε ένα άρθρο. Πάμε σε εκείνο το πεδίο που αρχίζει http:// ή άντε www., το επιλέγουμε, δεξί κλικ, κλικ στο Αντιγραφή, πάμε στο facebook, κλικ στο επικόλληση και έγινε. Έχω και συντομεύσεις με πληκτρολόγιο άμα θες. Αλλά η βασική ιδέα αυτή είναι.
Για να μην πιάσω το γενικότερο ζήτημα - και πολύ πιο σοβαρό - ότι έχω μια τρομερή υποψία ότι όσο περισσότερο χρόνο περνάμε στο facebook τόσο λιγότερο χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο προς όφελος μας. Όσο περισσότερες χαζοεφαρμογές βάζουμε να έχουν πρόσβαση σε αυτά που μας αρέσουν τόσο λιγότερο ξέρουμε να στηρίζουμε και να προωθούμε μικρότερους παραγωγούς περιεχομένου. Τόσο λιγότερο κοιτάμε λίγο παραέξω, ξέρουμε να παρακολουθούμε κάτι αξιόλογο μέσω RSS, τόσο λιγότερο δηλαδή χρησιμοποιούμε το internet για αυτό που θεωρητικά σχεδιάστηκε - ένα αποκεντρωμένο σύστημα.
Αντί αυτού, εφαρμογές που μας κρατάνε αιχμάλωτους σε συγκεκριμένους, εκνευριστικούς και κάποιες φορές μη ασφαλείς τρόπους διάδρασης γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.
Και μετά με λέτε γκρινιάρα.
Σχόλια