Το διάστημα των 20 ετών σε ορισμένες περιπτώσεις θεωρείται πολύ μικρό. Σε άλλες θεωρείται μεγάλο. Στην τεχνολογία, μέσα σε 20 χρόνια μπορούν να αλλάξουν σχεδόν τα πάντα. Πριν από περίπου 20 χρόνια, άρχισα να εργάζομαι ως δημοσιογράφος, ενώ έχουν περάσει 19 χρόνια από την πρώτη μου δημοσιογραφική αποστολή στο εξωτερικό, η οποία, μην φανταστείτε ότι ήταν κάτι εντυπωσιακό, αλλά για ένα παιδί 22 ετών ήταν πολύ σημαντική.
Σε σχέση με την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, τη δεκαετία του ’90 υπήρχε μία μεγάλη διαφορά όσον αφορά στις δημοσιογραφικές αποστολές που είχε να κάνει με τον τεχνολογικό εξοπλισμό που κουβαλούσες μαζί σου. Για την ακρίβεια, το 1995 ένας δημοσιογράφος εφημερίδας δεν είχε μαζί του κάποιον τεχνολογικό εξοπλισμό όταν πήγαινε σε αποστολή στο εξωτερικό! Φορητοί υπολογιστές ήταν εντυπωσιακά ακριβοί, τα κινητά τηλέφωνα, εκτός του γεγονότος ότι ήταν ογκώδη, δεν λειτουργούσαν εκτός Ελλάδας, γιατί πολύ απλά δεν υπήρχαν υπηρεσίες περιαγωγής. Αν ήθελες να στείλεις θέμα άμεσα, έπρεπε να το έγραφες χειρόγραφα και να το έστελνες με φαξ, εκτός και αν έβρισκες κανέναν υπολογιστή όπου θα έπρεπε να εγκαταστήσεις ελληνικό πληκτρολόγιο και μετά να το εκτυπώσεις και να το στείλεις με φαξ το κείμενο σου. Ή απλά να πάρεις τηλέφωνο από σταθερό!
Όσοι νομίζουν ότι η κατάσταση άλλαξε σημαντικά τα επόμενα χρόνια είναι βαθιά γελασμένος. Προσωπικά, θυμάμαι να πήρα για πρώτη φορά φορητό υπολογιστή μαζί μου σε ταξίδι κάποια στιγμή το 2002-2003. Μέχρι τότε, άλλωστε δεν τον χρειαζόσουν. Τότε, η εφημερίδα σου δεν είχε κανένα πρόβλημα να περιμένει να γυρίσεις και να δημοσιεύσει το θέμα σου για τη CeBIT ή το GSM World Congress. To Διαδίκτυο υπήρχε μεν αλλά τα ποσοστά διείσδυσης ήταν χαμηλά και οι πληροφορίες δεν ήταν τόσο εύκολο να φθάσουν άμεσα και στην Ελλάδα ή γενικότερα σε όλο τον κόσμο.
Η κατάσταση άρχισε, βέβαια, να αλλάζει άρδην με την έλευση του WiFi και των προσιτών και ελαφριών laptops. Μόνο που τότε φθάσαμε στο άλλο άκρο της υπερβολής. Θυμάμαι σε ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2004 να έχω μαζί μου τα εξής:
- Έναν φορητό υπολογιστή
- 2 κινητά τηλέφωνα (σ.σ. οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν διαφορετική συχνότητα στο GSM και δεν υποστήριζαν όλα τα κινητά αυτή τη συχνότητα, οπότε έπρεπε να ήμουν προετοιμασμένος για παν ενδεχόμενο)
- Κασσετόφωνο εγγραφής (είχα 1-2 συνεντεύξεις και τα ψηφιακά recorders ήταν πολύ ακριβά)
- Φωτογραφική μηχανή (ψηφιακή μεν αλλά με χαμηλή ανάλυση δε)
- MP3 player (γιατί 12 ώρες πτήση δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο)
- USB flash drive (σε περίπτωση που χρειαστεί να μεταφέρουμε κανένα αρχείο)
Στο δεύτερο μισό της προηγούμενης δεκαετίας, το σακκίδιο μου ήταν ένας τεχνολογικός εφιάλτης με συσκευές και καλώδια κάθε είδους. Το άγχος μήπως σου λείψει κάτι σε οδηγεί σε υπερβολές πολλές φορές και δεν θα ξεχάσω μία χρονιά που πηγαίναμε Βαρκελώνη για το MWC μία ομάδα 3 δημοσιογράφων για να στέλνουμε από εκεί καθημερινώς newsletter όπου –κυριολεκτικά- είχαμε μία βαλίτσα γεμάτα από gadgets, φορτιστές και καλώδια.
Όμως, όπως η ζωή, έτσι και η τεχνολογίας αρέσκεται να κάνει κύκλους. Και το smartphone μας έχει οδηγήσει πλέον εκ νέου στο άλλο άκρο: να μην χρειάζεσαι παρά ελάχιστα gadgets. Στο επόμενο μου δημοσιογραφικό ταξίδι –έστω και αν είναι μόλις δύο ημερών- η βασική μου συσκευή θα είναι ένα LG G2 smartphone. Σκοπεύω να το χρησιμοποιήσω για να έχω πρόσβαση στο email μου, στους social media λογαριασμούς μου, να τσεκάρω τι γίνεται εκεί που πάω, να έχω πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα για το ταξίδι μου (αυτό το Evernote είναι καταπληκτρική εφαρμογή). Επιπλέον, θα έχω πρόσβαση στο αρχεία μου μέσω cloud storage υπηρεσιών (π.χ. Dropbox, SkyDrive, Box) και απλώς θα έχω και ένα φορητό πληκτρολόγιο (Microsoft Wedge Mobile Keyboard) μαζί μου ώστε να μπορέσω να γράψω και κανένα κομμάτι αν απαιτηθεί αυτή η ανάγκη. Πέραν του smartphone και του πληκτρολογίου, το μόνο άλλο gadget που θα έχω μαζί μου θα είναι τα ακουστικά! Έχουμε διανύσει πολύ δρόμο από το 2005, αλλά ακόμη περισσότερο από το 1995. Απ’ ότι φαίνεται η τεχνολογία όπως και η ζωή αρέσκεται να κάνει κύκλους…
Σχόλια