Εντάξει, όλοι μιλάμε στο κινητό στο αμάξι. Άλλοι με σύνεση (χρησιμοποιώντας bluetooth αυτοκινήτου - όχι ακουστικό) και άλλοι όχι ( χρησιμοποιώντας την συσκευή). Εγώ θυμάμαι χαρακτηριστικά δύο δουλειές πριν και κάποια χρόνια πίσω, μια πολύ μεγάλη διαδρομή (Πειραιά- Αγία Παρασκευή), που στον γυρισμό ειδικά, του έδινα και καταλάβαινε. Μια φορά, μάλιστα, είχα πιάσει την πάρλα 25 λεπτά και ξαφνικά γυρνάω και βλέπω δίπλα μου έναν Ζητά να με κοιτάζει και να μου κάνει σήμα να πάω δεξιά να μου ρίξει την κλήση.
Βάζω, λοιπόν, την τσαχπινιά μου σε δράση και αρχίζω: «κύριε Αστυνομικέ μου δεν το έχω ξανακάνει». Βασικά, ψέματα έλεγα, το έχω ξανακάνει, αλλά δε θα το ξανακάνω. «Έχω να πληρώσω και ασφάλεια αυτό το μήνα, θα με καταστρέψετε αν με γράψετε».
Γοητευμένος μου απαντάει: «σήκω φύγε και μη το ξανακάνεις».
Έλα, όμως που το ξανακάνω και πολύ χειρότερα. Γιατί όλο ξεχνάω το bluetooth, τα ακουστικά κλπ και αρχίζω και chatαρω στους δρόμους! Και το χειρότερο… το iPhone μου δίνει πρόσβαση στα social media. E, είμαι κολλημένη στην κίνηση, να μην κάνω ένα update;
Προσοχή, κίνδυνος-Θάνατος!!! Μακριά από ένα i20, βρώμικο, μαύρο.
Έχω εκσφενδονίσει ουκ ολίγες φορές το κινητό στην παρουσία μπατσικού, στα πόδια μου, ανάμεσα στα μπούτια ακόμα και στο πίσω κάθισμα και παράλληλα παίρνω το ύφος: Το φανταστήκατε, δεν μιλούσα εγώ.
Και όμως, όσο και να κάνω πλάκα, καταλαβαίνω πόσο επικίνδυνο είναι, γι αυτό και πρέπει άμεσα να βάλω bluetooth στο αμάξι.
Αγαπητή συντακτική ομάδα του deasy βοήθεια! Πείτε μου τι να βάλω!
Digicat σε κίνδυνο-της ίδιας και των άλλων.
Σχόλια