Τα μάθατε, έτσι; Αύριο Παρασκευή 28/1 θα κυκλοφορήσει το iPad στην Ελλάδα! Ομολογώ ότι δεν το περίμενα τόσο νωρίς. Πέρασαν μόλις 300 μέρες από την επίσημη κυκλοφορία του στην Αμερική, δεν καταλαβαίνω γιατί βιάστηκαν τόσο. Ούτε ένας χρόνος δεν πέρασε.
Θα δούμε πόσοι θα τρέξουν να το αγοράσουν και πόσοι θα πάνε με το πάσο τους ή καθόλου. Η αλήθεια είναι ότι όσοι θα έτρεχαν να το αγοράσουν, πιθανότατα το έχουν αποκτήσει ήδη, είτε μετά από κάποιο ταξίδι τους στο εξωτερικό, είτε μετά από ταξίδι κακόμοιρου συγγενούς/φίλου που απειλήθηκε με απαγόρευση επανεισόδου στη χώρα αν δεν έφερνε μαζί του το πολυπόθητο μαραφέτι (εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία). Ακόμα κι έτσι βέβαια, έχω την εντύπωση ότι τα ράφια δεν θα μείνουν γεμάτα.
Πέρα από την κυκλοφορία της συσκευής πάντως, αυτό που περιμένω να δω με ενδιαφέρον είναι τι θα γίνει με το ελληνικό Bookstore και τις κινήσεις των ελλήνων εκδοτών. Προς το παρόν βρίσκει κανείς εκεί μόνο κλασικά ξενόγλωσσα βιβλία που έχουν λήξει τα δικαιώματά τους και άρα είναι δωρεάν. Αν και μπορεί ήδη κανείς να αγοράσει ψηφιακά βιβλία από αλλού και να τα διαβάσει στο iBooks, θα ήθελα πραγματικά να δω το ελληνικό Bookstore να αναβαθμίζεται και την ελληνική βιβλιοπαραγωγή να μεταφέρεται όλο και περισσότερο και στα ψηφία και όχι μόνο στo χαρτί.
Κι όσοι μπήκατε αμέσως στον πειρασμό να συγκρίνετε το αγαπημένο, μυρωδάτο, ζωντανό χάρτινο βιβλίο με το απόμακρο, ψυχρό, άψυχο ψηφιακό, θα σας έλεγα ότι η σύγκριση αυτή είναι ατελής. Είναι σαν να συγκρίνουμε ένα χάρτινο κουτί για τούρτα με μια φωτογραφία μιας τούρτας. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αν δεν υπάρχει τούρτα.
Εκτός αν προορίζετε τα βιβλία σας για διακόσμηση (οπότε μπορείτε να απευθυνθείτε εδώ), αυτό που μετράει πάνω από όλα είναι το περιεχόμενο. Η άμεση, φθηνή και συμπυκνωμένη γνώση (ή απλά ψυχαγωγία) που μπορεί να έχει κανείς με το ψηφιακό μέσο, είναι για μένα το πιο σημαντικό σημείο σε οποιαδήποτε σύγκριση. Αν έχω αυτό, μπορώ να επιλέξω όποτε θέλω να έχω στο ράφι μου και την εντυπη έκδοση για να τη βλέπω, να την αγγίζω και να την μυρίζω, αν και αναρωτιέμαι μήπως θα ένιωθα καλύτερα ξέροντας ότι αν δεν το κάνω, θα σωθούν μερικά δέντρα ακόμα.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Μια ψηφιακή έκδοση, μπορεί (και πρέπει κατά τη γνώμη μου) να κινηθεί πάνω και πέρα από τους περιορισμούς της έντυπης έκδοσης. Χτίζοντάς το στην κατάλληλη ψηφιακή μορφή (είτε σε ePub, είτε σε native App), το ψηφιακό βιβλίο μπορεί να περιέχει (εκτός από κείμενο και εικόνες) μουσική και βίντεο, κάνοντας έτσι τον αναγνώστη ταυτόχρονα και ακροατή και θεατή. Δίνοντας στις κόρες μου να διαβάσουν ένα σύγχρονο παραμύθι στο iPad, τις είδα να ακούνε με ενδιαφέρον τα κλασικά κομμάτια που συνοδεύουν την αφήγηση και να μου ζητάνε κι άλλο. Ένα-δυo τέτοια ακόμα και μετά θα τις πάω στο Μέγαρο :)
Και δεν μιλάω μόνο για παραμύθια. Δείτε το πρόσφατο Solar System App και πείτε μου πόσο πιο ενδιαφέρον θα ήταν να έχει έτσι την πρώτη του επαφή με την αστρονομία ένας μαθητής δημοτικού ας πούμε, αντί με ένα κακοτυπωμένο βιβλίο.
Σκεφτείτε και πως θα ήταν, αν τα βιβλία στο ράφι μας εμπλουτίζονταν κάθε λίγο καιρό με καινούριες ιστορίες, νέα πλοκή, φωτογραφίες κλπ. Στα ψηφιακά βιβλία αυτό μπορεί να γίνει (και γίνεται ήδη σε τίτλους που κυκλοφορούν). Ο εκδότης μπορεί να διορθώσει λάθη της προηγούμενης έκδοσης, ο συγγραφέας μπορεί να εμπλουτίσει το περιεχόμενο ή να το συνδυάσει με άλλο που βρίσκεται online σε κάποιο website/blog, ώστε να υπάρχει διαδραστική επαφή με τον αναγνώστη (ή τον μαθητή).
Το ευχάριστο είναι ότι τέτοια πράγματα συζητήθηκαν πριν λίγες μέρες σε μια ψιλο-μυστική (σίγουρα όχι διαφημισμένη) συνάντηση στο μέγαρο Μαξίμου για τα ebooks στην οποία συμμετείχε και ο Πρωθυπουργός. Έχουν συζητηθεί και στο παρελθόν αυτά και δεν ξέρω τι θα γίνει και πόσο σύντομα. Βλέπω όμως ότι υπάρχει διάθεση και πιστεύω ότι η προοπτική να πήγαίνει κάποτε ένα παιδί στο σχολείο με έναν ηλεκτρονικό αναγνώστη / tablet (αντί για 5 κιλά βιβλίων) και το κολατσιό του, με άμεση σύνδεση στο internet στο σχολείο για ενημέρωση και εμπλουτισμό της ύλης και δασκάλους που θα χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες, είναι κάτι που αξίζει να περιμένει κανείς (και να δουλέψει γι αυτό).
Θυμάμαι πριν από χρόνια τη μητέρα μου που μου έδειχνε τον μικρό μαυροπίνακα τσέπης που είχε στο σχολείο αντί για τετράδιο και δεν μπορώ παρά να το συγκρίνω με το iPad. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο μαυροπίνακας είχε κι αυτός «οθόνη» 9.7 ιντσών και «έτρεχε» iOS 0.1. Θα ψάξω να τον βρω στην αποθήκη, αύριο που θα κυκλοφορήσει το iPad, τιμής ένεκεν, και θα τα βάλω δίπλα-δίπλα να τα χαζέψω.
Καλή σας μέρα, να διαβάζετε και να αγαπάτε
Σχόλια