Ο David Laituri στα νεανικά του χρόνια εργάστηκε στη General Motors σαν industrial designer και στα τέλη του 1990 εργάστηκε στην Polaroid. Πολύ ενδιαφέρον βιογραφικό μου φάνηκε, αλλά πιο ενδιαφέρον το γεγονός ότι έζησε σε μεγάλες βιομηχανίες που μετασχηματίστηκαν. Γιατί είναι σημαντικός αυτός ο τύπος, θα πείτε; Γιατί έκανε κάτι, που θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα εφαρμογής στην Ελλάδα...για όλους μας. Πατέρας και γιός ξεκίνησαν μαζί ένα project, ζητώντας να σχεδιαστούν 100 νέα προϊόντα που θα σηκώσουν χρήματα online, σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων από το Wayland όπου μένουν. Καλούν λοιπόν με τη δύναμη του διαδικτύου τα Αμερικανικά χέρια (manufacturers-χειρονάκτες-δημιουργούς), τα νέα ταλέντα και την υπάρχουσα εμπειρία να μαζευτούν (καλύτερα να συνασπιστούν) σε ένα virtual σημείο. Φωνάζει στους συμπολίτες του να αποδείξουν ότι δεν μπορεί η εκβιομηχάνιση της χώρας τους, να είναι ...Ασιατική! Το project τους ονομάστηκε Onehundred (όνομα και πράγμα) και θα αναζητήσει Kickstarter βοήθεια και από το ευρύ κοινό!
Μακάρι να το διάβαζαν αυτό το παράδειγμα οι καφενόβιοι Ελληνο-αναλυτές της σεναριολογικής μπούρδας. Αντί να καταγγέλουμε τα εισαγόμενα προϊόντα, και δήθεν να προτρέπουμε το λαϊκό κίνημα να μην τα αγοράζει ...ιδού η Ρόδος... ενωθείτε για κάτι βιώσιμο και αναπτυξιακό. Μπείτε μπροστά για το καλό των πολλών. Αντί για άναρχες φωνές, ανοίξτε την αγορά και κάντε το δικό σας “OneHundred” στη παγκόσμια ψηφιακή οικονομία. Οχι μόνο για να βρείτε χρήματα, επενδυτές και φήμη για τα προίόντα που μπορούμε να φτιάξουμε εδώ, αλλά να συναντήσετε άλλους παθιασμένους δημιουργούς! Δεν ξέρω αν θα μαζευτούν τελικά τα 100 προϊόντα, αλλά ο David άνοιξε ένα δημόσιο θέμα πολύ σωστά, σαν να ήταν έμπειρος marketer. Ξέρετε, και οι ΗΠΑ έχουν σωματεία, lobbies που ζητούν νόμους, προστατευτισμό κλπ. Αλλά στην εποχή της ανοιχτής καινοτομίας, του ελεύθερου internet και της παγκόσμιας επικοινωνίας, δεν κλείνεις με φράχτη τα σύνορα σου, αντίθετα τα ανοίγεις στον κόσμο.
Το εισαγωγικό κείμενο του OneHundred σαν να γράφτηκε για να αφορά στην Ελληνική αναγκαιότητα (μάθημα προς τα απανταχού συνέδρια social media και startup events…). Γράφουν: “Communities are awesome …if you needed a barn, your community would chip in help you build one. You would get a solid head start, and the community would eventually enjoy all the good things your farm would produce. The entire community would join in on a barn raising, it was a fun social event and everyone benefited from the exchange. The rise of crowd funding makes this sort of community effort possible once again, enabling those with ideas to mingle with those interested in supporting them. No intermediaries, no distributors – simple, efficient and everyone wins! Onehundred is collaboration between some of the amazing talents we’ve found in our local New England manufacturing community and our enthusiastic international supporter family, through simple, thoughtfull, sustainable design. There are some truly unique manufacturing capabilities here not found anywhere else: a 100+ year old manufacturer of rope, a 170 year old clock part machine shop, a 180 year old brick plant, a baseball mitt manufacturer, a 150 year old chair parts factory… we’re really looking forward to launching interesting projects with each them, and sharing our experiences...”
Οποιος με ξέρει, ξέρει ότι είμαι παθιασμένος να φέρνω ανθρώπους και ομάδες σε επαφή. Με στενοχωρεί όταν βλέπω να στήνονται ισχυρές κοινότητες σαν την OneHundred! και εμείς να μην μαθαίνουμε τίποτε (και επίσης να κάνουμε). Enterprise communities όπως τα HuffPost Live ή το TalentCulture ή το My Community Manager κάνουν ακριβώς ότι και η ιδέα του David και το μοντέλο του Kickstarter: φέρνουν κοντά ανθρώπους ομοειδών δημόσιων θεμάτων, ασχέτως ποιό είναι το αρχικό κίνητρο. Μην σας ξεγελούν τα παραδείγματα, ναι, από μέσο επικοινωνίας έως εθελοντικές ομάδες. Εμπνέεις, κινητοποιείς, αποκτάς σχέση και ενώνεις δυνάμεις ή ιδέες. Αυτό είναι μεγαλύτερο επίτευγμα από το σύνολο μοναχικών προσώπων... Οι ψηφιακές κοινότητες δεν είναι απλά μια καλή ιδέα, ή μία μόδα της εποχής. Είναι Η τεράστια ευκαιρία. Είναι η μεγαλύτερη πηγή προστιθέμενης και επιχειρηματικής αξίας για τις επιχειρήσεις σύμφωνα με τους McKinsey. Και αν ψάχνετε τα “collaboration tools” …δείτε kickstarter, microsites, σελίδες facebook και ανοίξτε το λεξικό στις λέξεις συνεργασία, networking, πίστη, πάθος και δημιουργική τρέλα!!! Αχ και να είχα ένα David να με πάρει σε ένα τέτοιο ταξίδι.
Ολοι μάθαμε το kickstarter και το crowdfunding, δεν έχουμε σκεφτεί όμως τις ιδέες που θα μας πάνε μπροστά. Καλό είναι να ζητάς εισφορές για μια θεατρική παράσταση ή ένα app, αλλά το στοίχημα είναι αν χτίζουμε κάτι μακρόπνοα βιώσιμο για να ανακάμψουμε.
Εν αναμονή λοιπόν της πιο ανοιχτόμυαλης, δημιουργικής και έξυπνης Ελλάδας
...stay tuned,
Τάσος
Σχόλια