Την ανάγκη για μέτρα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας αποτυπώνει η έκθεση «Enhancing Europe’s Competitiveness» του World Economic Forum, αφού η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης με βάση σειρά δεικτών (το άρθρο euro2day εδώ). Δεν είναι η πρώτη φορά, που ακούμε να μας αποκαλούν ουραγούς στην καινοτομία, άλλωστε ..ξέρουμε ότι το φόρτε μας είναι ήλιος-θάλασσα έτσι; Η έκθεση του WEF (αναζητήστε τη είναι πολύ χρήσιμη ως ερέθισμα για ότι κι αν επαγγέλεστε) θίγει γενικότερα το ζήτημα για όλη την Ευρώπη και προτείνει μέτρα για την κινητοποίηση πολιτών που θέλουν να επιχειρήσουν, και τα εργαλεία προς όλους τους «κοινωνικούς εταίρους» που μπορούν να βοηθήσουν πρακτικά στο επιχειρείν (πόλεις, πανεπιστήμια, επιστημονικοί φορείς κλπ)
Επίσης μία ακόμη έρευνα, από την Eurostat, μου κέντρισε την προσοχή. Εγινε σε 32.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Κεντρική, Νοτιοανατολική και Μεσογειακή Ευρώπη. Οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις –για τις οποίες γίνεται τέτοιος πολιτικός σπαραγμός– βρίσκονται σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο έναντι του 2008 στην προστιθέμενη αξία που δίνουν στον πελάτη και στην απασχόληση, συγκριτικά, έχοντας τη μεγαλύτερη μείωση σε αυτούς τους 2 δείκτες σε όλη την Ευρώπη. Θυμίζω ότι πολλές μελέτες εικάζουν, πως από τις μικρομεσαίες θα προέλθουν οι νέες θέσεις εργασίας (τεχνολογία, γεωργία, τουρισμός, θάλασσα, εμπόριο κλπ). Επίσης, τελευταία στην Ευρώπη είναι η χώρα μας και με βάση δύο επιπλέον δείκτες, την πρόσβαση των επιχειρήσεων σε δανεισμό και την πρόσβαση σε κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών, με την απόσταση που τη χωρίζει ακόμα και από άλλες βαλκανικές χώρες (π.χ. Ρουμανία) να είναι αρκετά μεγάλη.
Οπότε θέτω ένα απλό και λογικό ερώτημα: εφόσον μας λείπουν κανόνες και ουσιαστικές διαδικασίες καθώς και πρακτικό σχέδιο από όλους τους stakeholders, για να εργαστούμε προς τη διεθνή αγορά και τις καινοτομίες της (σε διάφορα segments) ...και εφόσον ο τάδε φορέας, δεν συνομιλεί και δεν συνεργάζεται με τον δείνα φορέα ...γιατί επιμένουμε, να κάνουμε τόσα events για την καινοτομία ...που μένουν απλά events με φωτό πρωταγωνιστών στα social media; Μπορεί κάποιος πειστικά να μου απαντήσει, ή έστω να μου κάνει μια εκτίμηση;
Γιατί αν το προχωρήσω λίγο περισσότερο, για τη χώρα μου που την αγαπώ και για τους νέους που παλεύουν και πρέπει να προχωρήσουν, μόνο εκ του πονηρού και με καχυποψία βλέπω τα δεκάδες events (career days, παγκόσμια events που κάποιος πήρε την αντιπροσωπεία, τρία εθνικά πανεπιστήμια, το κέντρο Δημόκριτος, οι φορείς ΣΕΒ και ΕΒΕΑ, 4 περιφερειακά επιμελητήρια, 2 incubators, 2 co-working spaces, η ΑΣΠΑΙΤΕ, 3 ξένες πρεσβείες, 2 ιδιωτικά σχολεία, 3 γενικές γραμματείες ώς συμμέτοχοι, 2 ιδιωτικές τράπεζες, αρκετες ιδιωτικές εταιρίες (σχετικά με το προϊόντικό τους πορτφόλιο), και δεκάδες μέσα ενημέρωσης ως υποστηρικτές).
Θα μου πεις, κι αν βγουν δυνατές ιδέες και γίνουν επιχειρήσεις. Θα πω, βεβαίως ναι, αλλά πόσες; Κι αν βγουν καλές ιδέες, δεν πρέπει να χτίσουμε κάτι πιο μόνιμο; Δεν πρέπει να μπει κάτι στις ράγες για να χτίζεται ολο και περισσότερο, όλο και για πολλούς;
Δεν ξέρω, αλλά κάτι δεν μου πάει καλά σε όλα αυτά παιδιά, σαν κάποιος να παίζει μαζί μας ...ή τέλος πάντων είμαι εγώ περίεργος ...ή έμαθα σε άλλo viable business approach.
Stay tuned ...και ο θεός βοηθός!
Σχόλια