Τα πράγματα είναι απλά ασχέτως αν και πώς θα παρουσιαστούν δια της επίσημης οδού. Ο Έλληνας πρωθυπουργός χρησιμοποίησε το twitter για να επιτεθεί (εντός ή εκτός εισαγωγικών) εναντίον της Τουρκίας για τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και λίγο αργότερα και αφού προηγήθηκε μια απάντηση από τον ομόλογό του της γείτονος… έσβησε τα tweets του.
Για όσους δεν το παρακολούθησαν: Χθες το βράδυ ο αγγλόφωνος λογαριασμός του Αλέξη Τσίπρα δημοσίευσε 4 μηνύματα στο Twitter:
1. Προς τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου: Ευτυχώς οι δικοί μας πιλότοι δεν είναι τόσο νευρικοί όσο οι δικοί σας με τους Ρώσους #EUTurkey
2. Αυτό που συμβαίνει στο Αιγαίο είναι εξωφρενικό και απίστευτο #EUTurkey
3. Ξοδεύουμε δισεκατομμύρια σε οπλικά συστήματα. Εσείς για να παραβιάζετε τον εναέριο χώρο μας και εμείς για να σας αναχαιτίζουμε #EUTurkey
4. Έχουμε τα πιο σύγχρονα εναέρια οπλικά συστήματα και όμως δεν μπορούμε να συλλάβουμε τους διακινητές που πνίγουν αθώους πολίτες #EUTurkey
Ακολούθησε η απάντηση από τον Αχμέτ Νταβούτογλου:
"Τα σχόλια του @atsipras δεν συμπλέουν με το πνεύμα της ημέρας. Αλέξη: Ας εστιάσουμε στη θετική μας ατζέντα"
Comments on pilots by @atsipras seem hardly in tune with the spirit of the day. Alexis: let us focus on our positive agenda.
— Ahmet Davutoğlu (@Ahmet_Davutoglu) November 29, 2015
Η διαφορά είναι ότι το μήνυμα του Νταβούτογλου παραμένει online ενώ τα τέσσερα μηνύματα του Τσίπρα διασώζονται σε μορφή εικόνας, καθώς οι διαχειριστές του λογαριασμού του πρωθυπουργού έσπευσαν να τα διαγράψουν.
Τι είναι τελικά χειρότερο; Να γράψεις κάτι πριν το καλοσκεφτείς ή να το διαγράψεις αφού το έχεις γράψει;
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα λάθος, ένα ορθογραφικό λάθος για παράδειγμα. Είναι πιθανό ο Έλληνας πρωθυπουργός να είπε στη διάρκεια της συνόδου της Ε.Ε. με την Τουρκία για την προσφυγική κρίση αυτά που έγραψε, αλλά από αυτό το σημείο μέχρι της δημοσίευσης στο Twitter η απόσταση είναι χαώδης. Πόσο σοφή επιλογή είναι αυτή άραγε; Οταν, δε, της δημοσίευσης ακολουθεί η διαγραφή χωρίς άλλες εξηγήσεις μπορείς να συμπεράνεις πως ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του δεν έχουν ιδέα του τι μπορεί να σημαίνει μια επίσημη τοποθέτηση σε ένα κοινωνικό δίκτυο.
Μα υπάρχει διπλωματία του Twitter; Φυσικά και υπάρχει, ιδίως όταν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων το χρησιμοποιούν για να περάσουν ο ένας μηνύματα στον άλλο. Και να σκεφτείς πως το κόμμα του οποίου προεδρεύει ο Αλέξης Τσίπρας είναι εκείνο που τα προηγούμενα χρόνια χρησιμοποίησε εξαιρετικά έντονα τα κοινωνικά δίκτυα, δεν πρόκειται λοιπόν για έναν μηχανισμό που είδε το κουμπάκι του “Tweet” και είπε να το πατήσει για να δει τι θα συμβεί.
Σχόλια