Η περιέργεια μας έβγαλε από τις σπηλιές και μας πήγε μέχρι τα αστέρια. Επίσης η περιέργεια, κάποια στιγμή στη διαδρομή μεταξύ σπηλιών και άστρων, έκανε την Πανδώρα να ανοίξει το γνωστό κουτί στο οποίο έμεινε η ελπίδα.
Η οποία ελπίδα θα μας θάψει όλους μεν αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν κουνάει απογοητευμένη το κεφάλι της μονολογώντας ίσως κάτι σαν «άνθρωποι, χαμένος κόπος», μιας και το είδος μας δεν καταλαβαίνει μία. Στάχτη. Τίποτα.
Η υπόθεση με το FaceApp έδειξε ότι πράγματι οι άνθρωποι δεν έχουμε ιδιαίτερη διάθεση να μάθουμε από τα σφάλματά μας και πως όλη αυτή η ιστορία με την Cambridge Analytica μοιάζει σαν να μην έγινε ποτέ.
Μέσα σε λίγες ημέρες κάπου 150 εκατ. άνθρωποι έδωσαν το μη αναστρέψιμο δικαίωμα στη ρωσική εταιρεία του FaceApp να κάνει ό,τι θέλει με τις φωτογραφίες τους και αν αύριο μία από αυτές βρεθεί στα πάνελ κάποιας Τάιμς Σκουερ ή κάποιας άλλης διάσημης πλατείας δεν θα μπορεί να ζητήσει τον λόγο.
Βεβαίως κάθε φορά που βλέπεις κάτι από Ρωσία να «σαρώνει» στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί και να κουμπώνεσαι και ίσως να μην είναι από προκατάληψη.
Όμως Ρωσία ξε-Ρωσία η ουσία είναι πως για άλλη μια φορά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σπεύδουν να χρησιμοποιήσουν μια εφαρμογή, να τη συνδυάσουν με προσωπικά στοιχεία όπως το όνομα και η φάτσα τους και βεβαίως να καμαρώσουν γι’αυτό και, μάλιστα, σε μια πλατφόρμα που όπως και να το κάνουμε δεν διεκδικεί μαϊντανούς και δάφνες στην προστασία προσωπικών δεδομένων.
Δεν θα πρέπει να προκαλέσει απορία αν αύριο μεθαύριο και παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των Ρώσων δημιουργών του FaceApp γίνει χρήση των φωτογραφιών για ο,τιδήποτε – από μια αθώα ακαδημαϊκή έρευνα μέχρι κάτι πιο… ένοχο.
Ναι, δεν μαθαίνουμε και η ελπίδα μπορεί να πιαστεί κουνώντας το κεφάλι της… Τουλαχιστον δεν θα φύγει…
Σχόλια