Δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες στην Καθημερινή μια επιστολή που περιγράφει τη σχέση μίσους-μίσους (για αγάπη ούτε λόγος) του Δημοσίου με την πληροφορική με χειρουργική λεπτότητα και ακρίβεια. Την επιστολή υπογράφει γιατρός, ίσως να μην είναι τυχαίο αυτό.
Επί τροχάδην ο επιστολογράφος περιγράφει τη πολύπλοκη, γραφειοκρατική σχέση που υποχρεούται να έχει αναπτύξει με τον νεοσύστατο ασφαλιστικό φορέα ΕΟΠΥ παρά την παρουσία διαφόρων online υπηρεσιών που υποτίθεται πως θα έκαναν αυτή τη σχέση ευκολότερη για όλους.
Τι έχει το έρμο και ψοφάει λοιπόν; Τίποτα δεν έχει, μια χαρά είναι. Οι υπολογιστές στο Δημόσιο (από τα μεμονωμένα μηχανήματα μέχρι τις online υπηρεσίες) επιβλήθηκαν ως εργαλεία δουλειάς, μιας δουλειάς όμως που κανείς δεν μπήκε στον κόπο να δει πώς γίνεται. Σε μια νορμάλ κατάσταση κάποιος θα αναλάμβανε να δει έναν δημόσιο τομέα προ της εισόδου της πληροφορικής και να καταγράψει το πώς δουλεύει. Θα εντόπιζε διαδικασίες που δεν χρειάζονται ή καλύπτονται από άλλες και αυτό το νέο "αδυνατισμένο" μοντέλο θα το εφάρμοζε με τους υπολογιστές να έρχονται ως το απαραίτητο κερασάκι στην τούρτα. Αν δεν αλλάξεις τις διαδικασίες και απλώς φέρεις τα μαύρα κουτιά (που παλιότερα ήταν γκρίζα) έκανες μια τρύπα στο νερό και είθε ο Αγιος Ισίδωρος -προστάτης των υπολογιστών κατά την Καθολική Εκκλησία- να είναι μαζί σου.
Τώρα, μη φαντάζεσαι πως μου 'ρθε καμιά επιφοίτηση, αυτά πάνω κάτω έλεγαν άνθρωποι που πέρασαν από θέσεις-κλειδιά σε υπουργεία και στενοί τους συνεργάτες που δεν τα 'λεγαν μόνο σε εμένα, τα είπαν και σε αυτούς που θα έπρεπε να λάβουν αποφάσεις. Ε, όσο συγκινήθηκες εσύ τότε (που δεν είχες ίσως ιδέα για αυτές τις συζητήσεις) άλλο τόσο συγκινήθηκαν και αυτοί που τα άκουγαν.
Το μυστικό της επιτυχίας δεν είναι να επιλέξεις Linux αντί για Windows ή να βάλεις Office σε κάθε γραφείο ή να περάσεις το TAXISnet ένα χέρι AJAX. Αν όλες οι διαδικασίες πίσω από την οθόνη είναι απλώς μια μεταφορά των διαδικασιών σου από το αναλογικό στο ψηφιακό περιβάλλον ό,τι και να κάνεις το "τέρας της γραφειοκρατίας" θα εξακολουθεί να τριγυρίζει κάτω από καρέκλες και γραφεία ευτυχισμένο και χορτάτο. Και, στο τέλος, επιστολές σαν αυτή του γιατρού θα εξακολουθήσουν να δημοσιεύονται. Περαστικά μας...
Σχόλια