Είναι αρκούντως διαφωτιστική η μελέτη της Endeavor Greece και οπωσδήποτε αξίζει περισσότερα από μια γρήγορη ματιά.
Θέλω να σταθώ λίγο στα "ψιλά γράμματα" και από αυτά που αποτυπώνονται στη μελέτη και από αυτά που δεν αποτυπώνονται ή, έστω, δεν καταγράφονται όσο έντονα ίσως θα έπρεπε.
Να ένα: Οι εργοδότες δεν επενδύουν στο προσωπικό τους, αν και αναγνωρίζουν πως το εργατικό δυναμικό είναι το σημαντικό πλεονέκτημα της χώρας.
Δεν ξέρω αν το τελευταίο ευσταθεί ή όχι, για την οικονομία της κουβέντας ας πούμε πως ισχύει. Σε φαντάζομαι να κουνάς το κεφάλι συγκαταβαικά όσον αφορά στο πρώτο σκέλος, αυτό της μη επένδυσης στο προσωπικό.
Τυχαίνει να γνωρίζω ανθρώπους που άφησαν τον μαύρο τούτο τόπο (τον πιο όμορφο στον κόσμο κτλ κτλ) για να βρουν μια καλύτερη τύχη αλλού. Πριν καλά καλά πατήσουν το πόδι τους εκεί στο αλλού και στη νέα εταιρεία τους είχαν βγάλει εισιτήριο και διαμονή και δικαιώματα συμμετοχής για κάπου στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ για επιμόρφωση.
Μα, θα πεις, εμείς είμαστε στην εσχατιά της Ευρώπης, τα έξοδα δεν τα φαντάζεσαι; Πώς δεν τα φαντάζομαι. Οπως φαντάζομαι τα έξοδα ενοικίασης σε ένα πολυόροφο κτίριο ή τα έξοδα για το γραφείο του διευθύνοντος συμβούλου. 'Η τα "έξοδα παραστάσεως". Για δες, πού γέρνει τώρα η ζυγαριά;
Μετά είναι ένα άλλο ψιλό γράμμα. Χρειάζονται 10.000 νέες επιχειρήσεις με υψηλό ρυθμό ανάπτυξης. Ας πούμε λοιπόν πως χρειάζονται 10.000 τολμηροί επιχειρηματίες (φυσικά κάποιος μπορεί να ανοίξει περισσότερες από μία εταιρείες, αλλά ας μείνουμε σε αυτόν τον αριθμό, είναι ωραίος).
Χρειαζόμαστε λοιπόν, κυριολεκτικά, μύριους επιχειρηματίες (μύριοι=10.000, και εκατό μύριοι, το βρήκες, 1.000.000, δεν χρειάζεται να παρακολουθείς εκπομπές πολιτικών-τηλεβιβλιοπώληδων, εδώ στα'χουμε όλα) που θα τα βάλουν:
* Με την υπηρεσία μίας στάσης που μάλλον στο σεξ αναφέρεται και όχι στο one-stop shop των αγγλοσαξώνων, διότι αν δεν έχεις πάει στο μητρώο της Εφορίας να δεις πόσοι περιμένουν στην ουρά επειδή "μου είπαν από το ΓΕΜΗ" (Γενικό Εμπορικό Μητρώο) δεν έχεις μάθει τι είναι ζωή.
* Με τους οργανισμούς ασφάλισης και κυρίως τον φοβερό και τρομερό ΟΑΕΕ, γνωστό και ως "ο στραγγαλιστής με το γραφειοκρατικό πρόσωπο".
* Με τα κουκιά του υπουργείου Οικονομικών και των αρμοδίων Γραμματειών που δεν βγαίνουν τα ρημάδια και κάθε χρόνο αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού τους με αποτέλεσμα να προκύπτουν διάφορα νόστιμα όπως "προκαταβολή φόρου" ή "εξωλογιστικός προσδιορισμός" και άλλα εξωτικά.
* Με τα ψιλότατα γράμματα εγκυκλίων, ερμηνευτικών εγκυκλίων, νομοσχεδίων, τροπολογιών, προεδρικών διαταγμάτων, δικαστικών αποφάσεων, τραπεζικών συμβάσεων.
* Με τις διαδικασίες αδειοδότησης που στην καλύτερη περίπτωση έχουν μείνει κάπου στη δεκαετία του '60 ή του '70 και οι οποίες αν αλλάζουν ναι μεν αλλάζουν αιώνα αλλά πιο πιθανό είναι να πάνε στον αμέσως προηγούμενο παρά σε αυτόν που διανύουμε τώρα.
* Με τον κάθε πολιτικό δερβέναγα που άμα καταφέρεις κακομοίρη μου και έχεις περάσει όλα τα προηγούμενα (συν κάμποσα ακόμα που πού να σου τα λέω τώρα, έχω και το φαϊ στη φωτιά) και καταφέρεις να σταθείς έστω για λίγο στα πόδια σου θα σε καλέσει να εμφανιστείς στο Σαράι πλυμένος, ξυρισμένος, γυαλισμένος για να βγάλει μια σέλφι μαζί σου και να δηλώσει στις κάμερες πόσο πολύ στηρίζει την επρειχρητικαμινότητα πανάθεμά την για λέξη.
Οχι στα σοβαρά, ωραία η δουλειά της Endeavor θα πιάσει τόπο. Στην Πορτογαλία, ίσως...
Σχόλια