Σαν απάντηση στο προχθεσινό μας ερώτημα –και προφανώς για να κατευναστεί η δική μας περιέργεια αλλά αυτή των ξένων συναδέλφων μας καθώς και οι φωνές εντός των τειχών της- η μεγάλη κυρία της Μεγάλης Κυρίας, ήτοι η Τζίνι Ρομέτι, άφησε να διαρρεύσει ένα εσωτερικό... μνημόνιο, στο οποίο εξηγεί σε όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει, τι στάση παίρνει η IBM όταν πρόκειται για πολιτική και δη για πολιτική επιπέδου αρχηγών κρατών.
Αν και γραμμένο σε απλό ύφος, το μήνυμα της CEO της πιο... συστημικής από όλες τις εταιρείες τεχνολογίας, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για το ότι η ισχύς της είναι ακριβώς ότι είναι συστημική (χωρίς αποσιωπητικά) και ότι γι αυτόν τον λόγο, ό,τι έχει να πει το λέει απευθείας στο αυτί του κατοίκου του Λευκού Οίκου και των ομολόγων του εκτός ΗΠΑ. Στη δε περίπτωση του Λευκού Οίκου, το κάνει από την εποχή του Γούντροου Ουίλσον (θυμίζουμε ότι ο Γουίλσον ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1913 ως το 1921 και ότι ο πρόγονος της IBM, η CTR, ιδρύθηκε το 1911.)
Βεβαίως η κ. Ρομέτι πουλάει παλαιότητα: σε έναν κόσμο που περνάει όλη του την ημέρα μπροστά σε έναν καθρέφτη (συχνά πρόκειται απλώς για την πίσω κάμερα του κινητού του) καμαρώνοντας για το πόσο νέος είναι, η IBM και η επικεφαλής της είναι μια υπενθύμιση ότι κάποια στιγμή οι έφηβοι γίνονται νέοι, μετά γίνονται ώριμοι και μετά ακολουθεί η μέση ηλικία και τα γηρατειά. Στην περίπτωση των εταιρειών, η ωριμότητα και η μέση ηλικία μπορεί να κρατήσουν για πάντα όμως όπως και να ‘χει, αν υπάρχει κάτι που κερδίζει κανείς σε αντάλλαγμα για τη χαμένη νεότητά του, είναι η εμπειρία και η ψυχραιμία.
Και το μήνυμα της Τζίνι Ρομέτι (εδώ ολόκληρο από το Techcrunch) όντως ξεχειλίζει από τα δύο αυτά χαρακτηριστικά. Απαντώντας και στο θέμα του διατάγματος περί μεταναστών και, δια αυτού, συνολικά στο θέμα του νέου προέδρου των ΗΠΑ, η κ. Ρομέτι λέει ότι η εταιρεία της έχει πάγια θέση να μιλάει με τους προέδρους των ΗΠΑ και να καταφέρνει να τους εξηγήσει τη θέση της –επικαλείται για τη στάση της αυτή, έναν αιώνα προηγούμενων.
Θα μπορούσε βεβαίως να υποστηρίξει κανείς ότι ο κ. Τραμπ είναι τόσο πολύ άτομο ειδικών χειρισμών που ίσως θα άξιζε η IBM να σκεφτεί μια διαφορετική στρατηγική. Προσωπικά πιστεύω ότι όταν πειστεί θα το κάνει όμως αυτή είναι μια ενστικτώδης αντίδραση. Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα δεν μπορώ να σκεφτώ με τον τρόπο που μπορεί να σκεφτεί κανείς ο οποίος έχει τη δυνατότητα να σηκώσει το τηλέφωνό του, να καλέσει απευθείας τον ισχυρότερο ηγέτη του κόσμου και να έχει τη βεβαιότητα ότι ο τελευταίος όχι μόνο θα απαντήσει αλλά θα τον καλέσει στο Οβάλ Γραφείο για μια συνομιλία τετ-α-τετ. Και αυτό ίσως είναι μια καλή υπενθύμιση προς όλους τους νυν και επίδοξους Ζάκερμπεργκ: άλλο το μπλε του Facebook και άλλο το μπλε της IBM –και δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι το πρώτο θα γίνει κάποτε το δεύτερο...
Σχόλια