Από μια μεριά είναι κάπως θλιβερό: σε έναν κόσμο γεμάτο μεγάλα ζητήματα και σε μια χώρα γεμάτη ακόμα μεγαλύτερα, κύριο θέμα της ημέρας που ξημέρωσε είναι η δήλωση του Μαρκ Ζάκερμπεργκ ότι “Ο κόσμος ζητάει ένα κουμπί 'Dislike' επί πολλά χρόνια και πιθανότατα με έχουν ρωτήσει σχετικά εκατοντάδες άνθρωποι. Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα επειδή σήμερα μπορώ πραγματικά να πω ότι το δουλεύουμε και είμαστε πολύ κοντά στο σημείο να βγάλουμε στον αέρα μια δοκιμαστική εκδοχή του”. (Αν κατάλαβα καλά, το σχετικό απόσπασμα όπως το δημοσιεύει το CNBC ήταν και το πρώτο).
Όπως ήταν αναμενόμενο (θλιβερό όπως είπα ήδη αλλά αναμενόμενο), την πάσα πήραν άπαντες –το “Verge”, το “Gizmodo”, το “Wired”, το “Mashable” μέχρι και το BBC - επιβεβαιώνοντας ότι για 1,5 δις ανθρώπους, η παρουσία της συγκεκριμένης επιλογής στον χώρο των ηλεκτρονικών τους συνευρέσεων (ούτως ειπείν) είναι σημαντική. Ή, ανάλογα με το πόσο συνωμοσιοφοβικός είναι κανείς, καθοδηγώντας τους να το πιστέψουν.
Βεβαίως όταν σε κάτι συμμετέχουν 1,5 δις άνθρωποι, το θέμα είναι –κάπως- σημαντικό, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι εξαιτίας της πολιτικής ορθότητας της νέας τάξης πραγμάτων στη Σίλικον Βάλεϊ, η συγκεκριμένη επιλογή είχε θεωρηθεί ως τώρα “επικίνδυνη” ή στην καλύτερη περίπτωση “αμφιλεγόμενη”. Όμως και το “Like” στη μονομέρειά του δεν είναι εξίσου αμφιλεγόμενο; Και δεν πιάνω καν το πόσο περισσότερο αμφιλεγόμενο είναι αν λάβει κανείς υπόψη τις γλωσσικές/εννοιολογικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του σκέτου “Like” στα αγγλικά, του “Μου αρέσει” στα ελληνικά, του “J'aime” στα γαλλικά, του “Gefällt mir” στα γερμανικά ή του “いいね！” στα ιαπωνικά –είμαι βέβαιος ότι αντίστοιχες θα υπάρχουν και στις υπόλοιπες από τις 83 γλώσσες που υποστηρίζει το Facebook (ή που έχει καταγράψει αυτό εδώ) όμως μπορώ να μιλήσω μόνο γι αυτές που κάπως καταλαβαίνω.
Το ουσιαστικότερο όμως μέρος παραμένει η πολιτική ορθότητα: επειδή στον υπέροχο κόσμο της Καλιφόρνια όπου όλοι είναι ωραίοι και θα ζήσουν για πάντα η έκφραση των αρνητικών συναισθημάτων προκαλεί “κακά vibes”, οι χρήστες του δημοφιλέστερου site στον κόσμο στερούνται του δικαιώματος να μπορούν να δηλώσουν τη θλίψη ή την οργή τους. Τουλάχιστον επίσημα γιατί, και είμαι σίγουρος ότι αυτή η σκέψη εντυπωσιάζει και στενοχωρεί το αρχηγείο του Μένλο Παρκ, όλοι έχουμε δει ότι αν κανείς θέλει να αντιδράσει αρνητικά σε κάτι που είδε στο Facebook, δεν έχει παρά να γράψει ένα αρνητικό σχόλιο. Κάτω από το οποίο θα συνταχθούν με (δικαιολογημένα πλέον) “Like” όλοι οι υπόλοιποι.
Πέραν του παραπάνω σαρκαστικού σχολίου, δεν πιστεύω ότι οι Ζάκερμπεργκ και ΣΙΑ δεν γνωρίζουν τα παραπάνω. Θα προτιμούσα όμως να παραδεχτούν ξεκάθαρα ότι ο λόγος που ως τώρα δεν έχουν φτιάξει κουμπί “Dislike” είναι γιατί φοβούνται τις πιθανές δυσάρεστες συνέπειές του απέναντι στο κομμάτι της χρηστικής βάσης του Μεγάλου Μπλε Δικτύου που τους ενδιαφέρει περισσότερο, δηλαδή των εταιρειών. (Απ' ό,τι μάλιστα γράφουν τα περισσότερα από τα παραπάνω δημοσιεύματα, ακριβώς γι αυτό το λόγο, η τελική εκδοχή του “Dislike” δε θα είναι καθαρή δυσαρέσκεια αλλά κάποια παθητική-επιθετική και, άρα, νερόβραστη, καλιφορνέζικη ανοησία.) Πόσοι άλλωστε βρίσκονται στο Facebook επειδή πραγματικά πιστεύουν στο όραμα του κ. Ζάκερμπεργκ; Το δημιούργημά του έχει εξελιχθεί σε ένα απολύτως χρηστικό πράγμα –συμμερίζεται κανείς το “όραμα” των κατασκευαστών ενός ψυγείου ή μιας ηλεκτρικής σκούπας;
Σχόλια