Αυτό το καλοκαίρι αποφάσισα να είμαι ένας πολύ cool τουρίστας στο Κουφονήσι. Αν ήταν πραγματικά να ‘διακόψω’ την καθημερινότητα μου, τότε θα επιχειρούσα να διακόψω και την πρόσβαση σε κάθε κανάλι επικοινωνίας. Άφησα λοιπόν φορτιστή και laptop πίσω στο σπίτι, πήρα βέβαια μαζί το κινητό για να έχω την δυνατότητα επιλογής, αν τα πράγματα δυσκολέψουν. Το πείραμα είχε μια κεντρική ιδέα: σίγουρα μπορώ να κάνω διακοπές χωρίς κινητό και internet. Σίγουρα!
Το πείραμα αρχίζει από το μακρύ ταξίδι με το πλοίο (όχι της γραμμής). Δίκτυο στο πλοίο; Περιορισμένο έως ανύπαρκτο αλλά δεν με νοιάζει! Έχω βάλει το στοίχημά μου. Θα είμαι καρτερικά σε offline mode και θα το απολαύσω.
Το σχέδιο είναι ξεκάθαρο: δεν θα παίρνω μαζί παντού το κινητό (να γλυτώσει και αρκετή άμμο η συσκευή δηλαδή), δεν θα δω τα email μου για πέντε ημέρες (και δηλαδή ποιο email θα μπορούσε να έχει σημασία εδώ πέρα;) και θα καλώ εγώ μόνο επιλεκτικά όποιους θέλω για όσες ημέρες κρατήσει η μπαταρία.
Το σχέδιο μου δούλεψε τέλεια τις πρώτες δύο μέρες. Τριγυρνούσα στο μικρό νησάκι χωρίς κινητό μέρα – νύχτα. Η άβολη αίσθηση ξεχνιέται γρήγορα σ’ αυτό το νησί, μια όμορφη μικρογραφία με ότι πραγματικά χρειάζεται κανείς για το πακέτο των διακοπών – εξωτικά γαλάζια νερά να κολυμπάς, ένα μικρό χωριό, λίγα μαγαζιά για να κάνεις τη φασαρία σου, ικανοποιητική απουσία αυτοκινήτων, τίποτα που να σε γυρίζει πίσω σε αστικό τοπίο.
Την τρίτη ημέρα παραμένω χαρούμενη που δεν έχω χάσει ακόμη το στοίχημα με τον εαυτό μου. Άρα μπορώ να επιτρέψω μια μικρή επιβράβευση – ήρθε πλέον η ώρα να ανοίξω το κινητό και να χαρώ με τον ήχο των μηνυμάτων που θα έχουν μαζευτεί. Είμαι αποφασισμένη να κάνω και κάνα-δυο τηλέφωνα. Ανοίγω λοιπόν τη συσκευή ενώ χαλαρώνω στο μικρό μπαλκόνι με τη θέα στο καρνάγιο. Περιμένω.. ! Χμμ.. Εδώ λοιπόν δεν έχει σήμα καμπάνα, ούτε καν δυο γραμμές. Ωραίο σχέδιο! Μόνο το ένα κομμάτι του σχεδίου μου μπορεί να ολοκληρωθεί. Μάλλον θα πρέπει τελικά να το πάρω μαζί μου, να ανακαλύψω που τέλος πάντων έχω σήμα, γιατί προφανώς θα φταίει το μικρό καρνάγιο που μένω.
Παραμένω ψύχραιμη, θα δοκιμάσω αν πιάνει η συσκευή στον μοναδικό κεντρικό δρόμο της μικρής χώρας, όσο θα κάνω βόλτα (εδώ όλα γίνονται με περπάτημα). Τίποτα και εδώ. Τίποτα δηλαδή που να μπορεί να θεωρηθεί ως χρηστική κάλυψη. Οκ, ψυχραιμία. Αφού αυτό ήθελα εξαρχής, απλά τώρα δεν είναι ακριβώς δική μου επιλογή. Ίσως δοκιμάσω και αύριο στην παραλία.
Παρατηρώ στην παραλία το περίεργο μείγμα από κόσμο. Εδώ βλέπεις πραγματικά τα πάντα: εκδότες που τριγυρίζουν με φίλους τους με τα φουσκωτά, ‘διάσημα ζευγάρια της εγχώριας showbiz’, αλλά και πολλά -λιγότερο διάσημα- ζευγάρια, ανάμεσα σε παρέες είτε αμιγώς γυναικείες είτε αντρικές. Ενίοτε βλέπεις και μεγάλες παρέες 30κάτι που έχουν μετατρέψει το νησί σε στέκι. Μου αρέσει αυτό το αναπάντεχο πλήθος -Ελλήνων - κυρίως τουριστών. Αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά μπορείς και να διακρίνεις τους ‘ταγμένους’ θαμώνες του νησιού να κοιτούν αποδοκιμαστικά τις ορδές ‘βαρβάρων’ που έχουν και φέτος αλώσει το μικρό νησάκι. Είναι φανερό ότι οι παλιοί δεν εγκρίνουν την αυξανόμενη παρουσία των νέων, που επίσης ενθουσιάζονται με την ομορφιά του νησιού και φαίνεται να ελπίζουν πως ‘μόδα είναι και θα περάσει’.
Μάταια ψάχνω και σήμερα για σήμα. Στην παραλία ακούς συχνά – πυκνά ‘εδώ πιάνει; Λίγο εμένα – μπααα, εγώ τίποτα’. Εντάξει λοιπόν, δεν είμαι η μόνη που ανοιγοκλείνω τη συσκευή. Υπομονή. Αυτό εξάλλου δεν σχεδίασα από την αρχή; Γι’ αυτό δεν άφησα και το φορτιστή σπίτι και τώρα πια δεν έχω ούτε μπαταρία; Ξαφνικά, άρχισα να αγχώνομαι. Ούτε σήμα, ούτε μπαταρία; Μάλλον το σχέδιο λειτούργησε περισσότερο από όσο είχα υπολογίσει. Μπορώ λίγες ημέρες ακόμη χωρίς επαφή με τον υπόλοιπο μικρόκοσμό μου, δεν μπορώ; Εξάλλου και οι περισσότεροι εδώ βρίσκονται λίγο πολύ στη δική μου θέση!
Πρόσεχε τι εύχεσαι δεν λένε οι παλιοί; Τελικά ηθελημένα και μη πέρασε μια εβδομάδα offline στο Κουφονήσι. Ξαφνικά ανυπομονώ να τελειώσουν οι αργές ώρες στο πλωτό-shaker και ονειρεύομαι την ώρα που θα δω το inbox μου και θα ακούσω τον ήχο από όλα τα μηνύματα που έχασα μια εβδομάδα τώρα. Μήπως έχω κάτι σοβαρό; Τα κατάφερα όμως για μια εβδομάδα!
Σχόλια