Και έτσι ξαφνικά, το πράγμα έληξε αφήνοντάς μας όλους μετέωρους: μια εβδομάδα μετά την αίτηση του FBI για παύση στη δικαστική κόντρα με την Apple για το “τηλέφωνο του Σαν Μπερναρντίνο” προκειμένου να δοκιμάσει τη λύση κάποιου “τρίτου”, η ομοσπονδιακή αστυνομία ανακοίνωσε ότι τελικά ο “τρίτος” τα κατάφερε και ότι έχει αποκτήσει την πρόσβαση που ήθελε. Συνεπώς, οι αγωγές σταματούν –το ίδιο και οι κορώνες εκ μέρους τόσο της αμερικανικής κυβέρνησης όσο και του Κουπερτίνο. Και όλοι επιστρέφουμε στο θέμα των ημερών, δηλαδή στην επικείμενη επόμενη σεζόν του “Game of Thrones”.
Λέω πάντα ότι δεν είμαι φαν των θεωριών συνωμοσίας και κατ' επέκταση των πολύ τραβηγμένων εξηγήσεων για τα πράγματα, όμως εν προκειμένω είμαι διατεθειμένος να κάνω μια εξαίρεση: δυσκολεύομαι πάρα πολύ να πιστέψω ότι (α) το FBI χρειαζόταν πραγματικά τη βοήθεια της Apple και (β) η Apple δεν ήξερε ότι το FBI μπορούσε όντως να ανοίξει τη συσκευή χωρίς τη βοήθειά της. Αν η αμερικανική κυβέρνηση έχει έστω και το ένα δέκατο των δυνατοτήτων που διαφημίζει μέσω του Χόλιγουντ και αν η εταιρεία του Τιμ Κουκ έχει έστω και το ένα δέκατο της τεχνογνωσίας που διαφημίζει γενικώς, και οι μεν και οι δε ήξεραν πολύ καλά την τροπή που θα έπαιρναν τα πράγματα.
Μάλιστα δε χρειαζόταν καν το FBI να διαθέτει εσωτερικά τη σχετική τεχνογνωσία: αρκετά από τα ενημερωτικά σάιτ του χώρου (εδώ και εδώ παραδείγματα) και όχι μόνο αναφέρονται την τελευταία αυτή εβδομάδα στην εταιρεία Cellebrite από το Ισραήλ σαν τον πιθανότερο “τρίτο” του Εφ Μπι Άι. Φυσικά ούτε η μεν, ούτε το δε έχουν πει τίποτα ανοιχτά όμως όταν πρόκειται για θέματα ασφάλειας, δε θα περίμενε κανείς και τίποτα διαφορετικό.
Αν τα παραπάνω ισχύουν, και όσο περνούν οι μέρες, προσωπικά πείθομαι όλο και περισσότερο, το ερώτημα παραμένει: προς τι όλος ο θόρυβος; Σίγουρα η Apple έχει να κερδίσει κάτι (και όχι ιδιαίτερα ευκαταφρόνητο) σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων εμφανιζόμενη ως ο υπέρμαχος των δικαιωμάτων των χρηστών, ένας ρόλος που δεν ταιριάζει εύκολα με το ευρύτερο προφίλ της, όμως γιατί το FBI δεν στράφηκε εξαρχής στη Cellebrite –ή στην όποια Cellebrite έβγαλε τελικά τα κάστανα από τη φωτιά; Αν μη τι άλλο, μια από τις βασικές αρχές στρατηγικής είναι να μην αφήνεις τον εχθρό (εν προκειμένω, τους τρομοκράτες του μέλλοντος) να γνωρίζει τις πραγματικές σου ικανότητες.
Προφανώς δεν μπορώ να ξέρω τι πραγματικά σκέφτονται τόσο στο Κουάντικο, το θρυλικό αρχηγείο του FBI, ούτε στο Κουπερτίνο. Θα τολμήσω όμως να προτείνω το εξής: όταν πρόκειται για θέματα εθνικής ασφάλειας, οι εταιρείες θα συνεργαστούν με τις διωκτικές αρχές –αυτό είναι μια πραγματικότητα την οποία δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Προκειμένου να μπορούν να το κάνουν στις περιπτώσεις που πραγματικά δεν έχουν άλλη επιλογή (και να το κάνουν όπως πρέπει, δηλαδή στο παρασκήνιο) θα πρέπει να διατηρούν μια επίφαση αντίστασης ώστε να μη χάσουν την υποστήριξη του κοινού τους –σε τελική ανάλυση, είναι εμπορικές εταιρείες και το bottom line τους παραμένει το βασικό τους μέλημα. Συνεπώς μια φιλική συζήτηση μεταξύ Τιμ Κουκ και Τζέιμς Κόμι (διευθυντή του FBI και συνομήλικου με τον επικεφαλής της Apple) η οποία θα προσδιόριζε τους όρους της “κόντρας” μεταξύ των δύο φορέων ίσως και να μην είναι ακριβώς σενάριο για τον επόμενο κύκλο του “House of Cards” –άλλωστε ό,τι είναι καλό για την Apple, είναι καλό και για την Αμερική...
Σχόλια