Ήταν το θέμα του σαββατοκύριακου (συνεπώς δεν μπορούσαμε ούτε κι εμείς να το αφήσουμε να περάσει έτσι) –πρόκειται βεβαίως για την αποκάλυψη του “The Guardian” σχετικά με τον εσωτερικό κανονισμό της Facebook που περιλαμβάνει τα κριτήρια βάσει των οποίων γίνεται ο έλεγχος του περιεχομένου που ανεβάζουν οι χρήστες. Για την ιστορία, το θέμα είναι ένα μόνο από τα “Facebook Files” τη μεγάλης κλίμακας έρευνα που έχει σε εξέλιξη η εφημερίδα και που στηρίζεται σε εσωτερικά έγγραφα που έχουν διαρρεύσει από το Μένλο Παρκ.
Το γεγονός ότι τα κριτήρια είναι κάπως αλλοπρόσαλλα είναι το πρώτο πράγμα που τραβάει την προσοχή του αναγνώστη. Εξίσου σημαντικές ωστόσο είναι οι λιγότερο εντυπωσιακές πληροφορίες σχετικά με τους moderators της εταιρείας και τον τρόπο που εργάζονται –όσοι ενδιαφέρονται, θα βρουν τις σχετικές πληροφορίες σε ένα άλλο από τα “Facebook Files” όμως οι βασικές πληροφορίες είναι ότι η εταιρεία έχει μόλις 4500 τέτοιους υπαλλήλους (και σχεδιάζει να προσλάβει άλλους 3000) και ότι οι άνθρωποι αυτοί, συχνά δεν έχουν στη διάθεσή τους παρά 10 δευτερόλεπτα προκειμένου να πάρουν μια απόφαση σχετικά με τη δημοσίευση ή το κόψιμο κάποιου ποστ.
Φυσικά η αποκάλυψη των στοιχείων αυτών προκάλεσε αντιδράσεις (όπως αυτές που καταγράφει, μεταξύ άλλων, το “Mashable”). Και φυσικά αναμένει κανείς την επίσημη θέση της εταιρείας και τον τρόπο που θα προσπαθήσει για μια ακόμα φορά να παρακάμψει τις ευθύνες της δηλώνοντας ότι η ίδια δεν είναι πάροχος περιεχομένου και άρα το moderation που ασκεί μπορεί να φτάσει μέχρι ενός σημείου και μόνο. Αν αυτό θα πείσει ή όχι, μένει να φανεί πάντως ακόμα και οι πιο καλοπροαίρετοι θα αισθανθούν αμήχανα όταν στο ένα τάσι της ζυγαριάς μπουν δύο δισεκατομμύρια χρήστες και στο άλλο 4500 (ή έστω και 7500) moderators.
Ένα από τα πιο γνωστά κλισέ της ποπ κουλτούρας είναι το τσιτάτο από τον Σπάιντερ Μαν “Τη μεγάλη δύναμη συνοδεύει η μεγάλη ευθύνη” και δύσκολα μπορεί κανείς να σκεφτεί καλύτερη εφαρμογή του από την περίπτωση της Facebook. Ακόμα και αν παρακάμψει κανείς το καθαρά νομικό θέμα αν η εταιρεία είναι ή δεν είναι πάροχος περιεχομένου (κάτι που προσωπικά έχω την εντύπωση ότι θα απαντηθεί εντός της προσεχούς τριετίας), είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι το επιτελείο του Μένλο Παρκ δεν αισθάνεται το βάρος της χρηστικής του βάσης. Ακόμα και αν τα πραγματικά άσχημα περιστατικά είναι πολύ λίγα για να κηλιδώσουν ανεπανόρθωτα την εικόνα της υπηρεσίας, η απαίτηση για υπεύθυνη δράση γίνεται (και θα γίνεται) όλο και μεγαλύτερη.
Σχόλια