Αν και πολύ κοντά στο σπίτι μας, στην Ασακούσα του Τόκιο, υπάρχει ένα κατάστημα της αλυσίδας “Don Quijote”, και αν και συχνά πηγαίνουμε εκεί για ψώνια (οι περισσότεροι το γνωρίζουν σαν κατάστημα για τουρίστες και δη για όσους ενδιαφέρονται για παράξενα σουβενίρ όμως το μεγαλύτερο μέρος των εμπορευμάτων του είναι πράγματα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή –από ηλεκτρικές συσκευές μέχρι τρόφιμα- και συνήθως σε καλές τιμές), δεν είχα δει τις σχετικές διαφημίσεις. Όμως κάπου το πέτυχε η σύζυγός μου και μου το έστειλε: η εταιρεία, θα διαθέτει σύντομα τη πρώτη της ταμπλέτα έναντι 19.800 γεν, ήτοι 149 ευρώ.
Αν είσαι Ιάπωνας, το θέμα είναι ότι η “Don Quijote” αρχίζει να προσφέρει και τέτοια προϊόντα με το δικό της brand. Αν δεν είσαι, μένεις στο γεγονός ότι έναντι 149 ευρώ αγοράζεις μια ταμπλέτα με δεκάιντση οθόνη 1280 x 800, με τετραπύρηνο Intel Cherry Trail στα 1,44GHz, με 2 GB DRAM, δίσκο 32GB, WiFi, Bluetooth και θύρα Ethernet, δύο θύρες microUSB, και δύο USB 2.0, μια θύρα microHDMI, μια θύρα microSD βάρος 580 γραμμάρια, αυτονομία έξι ώρες, αποσπώμενο πληκτρολόγιο και Windows 10. Έναντι 149 ευρώ, σε ένα κατάστημα που, βασικά, επισκέπτονται τουρίστες. Και που διαθέτει 160 καταστήματα σε όλη την Ιαπωνία –και στη Χαβάη.
Δεν το κρύβω ότι μετά από πολλά χρόνια, ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα τη διάθεση να πάω να αγοράσω κάτι που στην πραγματικότητα δε χρειάζομαι, μόνο και μόνο επειδή η τιμή του μου φάνηκε τόσο χαμηλή που δεν άξιζε να μην την πληρώσω. Να πω εδώ παρενθετικά ότι όχι, δεν έχω γίνει τόσο πλούσιος στην Ιαπωνία ώστε να μπορώ να πετάξω ενάμισι κατοστάρικο, και όχι, δεν έχω γίνει ούτε γκατζετάκιας παρά τη γενικότερη τάση των Ιαπώνων προς τις πάσης φύσεως συσκευές. Όμως ένας πλήρης υπολογιστής σε εκδοχή ταμπλέτας μου φάνηκε εξαιρετικά ελκυστικός –ακόμα μου φαίνεται, αν και τελικά... πρυτάνευσε η λογική και αποφάσισα να ξοδέψω τα χρήματά μου σε μια ακόμα χαγοΐτα στο σχετικό παζάρι που θα γίνει σε τρεις εβδομάδες.
Όπως και να ‘χει, μια ματιά στην πιάτσα της Άπω Ανατολής, κυρίως σε σάιτ τύπου Xiaomi, Banggood, JD, AliExpress και λοιπές κινεζικές δυνάμεις, μου έφερε αρκετά ακόμα παρόμοια αποτελέσματα: αρκετές ταμπλέτες παρόμοιων προδιαγραφών με αυτές του “Don Quijote” κυκλοφορούν στην ίδια κατηγορία τιμής –σίγουρα η ύπαρξη ή όχι πληκτρολογίου (ήτοι αν και κατά πόσον μπορεί να τα δει κανείς σαν φτηνές εκδοχές του Surface) παίζει ρόλο όμως γενικά μιλώντας, βρίσκονται. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το εντυπωσιακό: πόσο φτηνά μπορεί να αποκτήσει κανείς τέτοια υπολογιστική δύναμη, σε τέτοια συσκευασία (δηλαδή όχι σε κάποιον πλαστικό επιτραπέζιο ογκόλιθο) και μέσω δικτύων διάθεσης που απευθύνονται στο ευρύτερο δυνατό κοινό.
Η μπίλια στον τρέχοντα γύρο του παιχνιδιού ρουλέτας της παγκόσμιας οικονομίας γυρίζει ακόμα πολύ γρήγορα για να μπορεί κανείς να αποφανθεί με σιγουριά σε ποιον βαθμό η Κίνα είναι φούσκα και σε ποιον βαθμό θα γίνει η επόμενη πρώτη υπερδύναμη –επιπλέον, μην όντας οικονομολόγος, αισθάνομαι ιδιαίτερη νευρικότητα αν χρειαστεί να κάνω προβλέψεις τέτοιου τύπου. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να επισημάνω ότι ακόμα και αν η μόνη συνεισφορά της Κίνας στην παγκόσμια κοινότητα είναι να κάνει μια ταμπλέτα με Windows 10 προσιτή στους πάντες, μάλλον η ιστορία θα φανεί αρκετά ευνοϊκή απέναντί της...
Σχόλια