Ναι, καταλαβαίνω την ανάγκη να πρέπει να είσαι στην πρώτη γραμμή των τρεντ της νέας εποχής (όποια και αν είναι αυτή) όταν κουβαλάς το βάρος ενός τίτλου όπως το “Wired” - ειδικά σε μια εποχή που εκατοντάδες νέα ΜΜΕ παλεύουν με νύχια και με δόντια για μια θέση στο τάιμλαϊν/φιντ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αν θέλεις πραγματικά να είσαι ηγέτης και να διαμορφώνεις γνώμες και συνειδήσεις, χρειάζεται να παίρνεις και κάπως ακραίες θέσεις. Και το “Wired” ποτέ δεν είχε πρόβλημα από αυτή την άποψη, πιθανώς επειδή είχε καταλάβει από νωρίς ότι κανείς δε θα σου ζητήσει να απολογηθείς αν οι προβλέψεις σου για το μέλλον έπεσαν έξω.
Διαβάζοντας όμως το άρθρο για τη λίγκα του παιχνιδιού Overwatch, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ: μήπως αρχίζουμε να το παρατραβάμε σε σημείο που οι λέξεις να χάνουν το νόημά τους; Ειδικά οι αναφορές στους παίκτες, δίνουν ήδη από την πρώτη πρόταση του άρθρου ένα στίγμα περίεργο, τουλάχιστον, για τα δικά μου δεδομένα. Ότι δηλαδή ένας ολόκληρος τομέας δραστηριότητας, αυτός του αθλητισμού, επαναπροσδιορίζεται ώστε οι παίκτες βίντεο-παιχνιδιών να χαρακτηρίζονται “αθλητές” και να διεκδικούν μια ισότιμη θέση δίπλα στους αθλητές του επαγγελματικού αθλητισμού.
Κάποιοι θα έλεγαν ότι είναι θέμα ορισμού: “αθλητής” είναι “κάποιος που ασκείται συστηματικά με ένα ή περισσότερα αθλήματα και συνήθως συμμετέχει σε αθλητικούς αγώνες” λέει το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής και συνεχίζει ότι “άθλημα” είναι είτε “σωματική δραστηριότητα που υπόκειται σε ορισμένους κανόνες και έχει ως στόχο την άσκηση του σώματος και την επίτευξη καλύτερων επιδόσεων”, είτε “μεταφορικά δύσκολος ή αξιόλογος στόχος ανθρώπινων ενεργειών”. Και αν το πρώτο πρέπει να ξεχειλωθεί πολύ για να συμπεριλάβει τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, για το δεύτερο ίσως τα πράγματα να είναι πιο απλά.
Παρόλα αυτά, στην κοινή συνείδηση, ο αθλητισμός περιλαμβάνει αναπόφευκτα το στοιχείο της σωματικής εκγύμνασης –αυτός είναι και ο λόγος που συνήθως δεν αποκαλούμε αθλητές τους σκακιστές ή τους παίκτες του μπριτζ ή του πόκερ: βεβαίως για να γίνει κανείς καλός στα παιχνίδια αυτά πρέπει να έχει και ταλέντο και να καλλιεργήσει ορισμένα αξιοζήλευτα προσόντα όμως οι περισσότεροι όταν λέμε “αθλητής” δε σκεφτόμαστε κάποιον που δεν καταβάλλει έντονη σωματική προσπάθεια. Και, σημειωτέον, μιλάω από τη θέση ενός ανθρώπου που απεχθάνεται τον αθλητισμό σε όλες του τις εκφάνσεις (βλ. και τα περί “μίσαθλου” που είχα γράψει παλιότερα), συνεπώς στην πραγματικότητα ποιος θα αποκαλείται αθλητής ή όχι δε με πολυαπασχολεί!
Από την άλλη ωστόσο σκέφτομαι το εξής: οι λέξεις αλλάζουν σημασία αναλόγως της εποχής στην οποία χρησιμοποιούνται και των ανθρώπων που τις χρησιμοποιούν για να εκφραστούν. Μέχρι τώρα, η κυρίαρχη ιδεολογία δεν είχε χώρο για τους ανθρώπους που έχουν στενή σχέση με την τεχνολογία, συνεπώς η ενασχόληση μέχρι τελειοποίησης με ένα παιχνίδι σχετικό με αυτή, δεν είχε νόημα –αν πλέον ζούμε σε μια εποχή που μια μεγάλη μερίδα του κόσμου όχι απλώς έχει στενή σχέση με την τεχνολογία αλλά δεν μπορεί να διανοηθεί τη ζωή του χωρίς αυτή (και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς!) γιατί μια τέτοια ενασχόληση να μην είναι “άθλημα” και οι παίκτες, “αθλητές”; Ακόμα και αν η λίγκα του Overwatch δεν εκθρονίσει αυτή του ποδοσφαίρου (όπως λέει το “Wired”), σίγουρα διαθέτει ένα αξιοζήλευτο κοινό το οποίο όσο περνάει ο καιρός θα μεγαλώνει. Ίσως ήρθε η στιγμή οι νερντ να πάρουν μια ακόμα εκδίκηση...
Σχόλια