Είναι εντυπωσιακό πώς μπορεί κανείς να παραβλέψει τα προφανή –και ναι, αναγνωρίζω την ειρωνεία στην παραπάνω πρόταση καθώς πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των ανθρώπινων κοινωνιών σχεδόν από καταβολής τους. Δικαιολογούμαι πάντως: τα τελευταία χρόνια, ζω σε ένα μέρος όπου οι άνθρωποι είναι ταυτόχρονα (και ιδιαίτερα αντιφατικά) και πολύ αθώοι και πολύ επιφυλακτικοί σε ό,τι σχετίζεται με τα προσωπικά τους δεδομένα. Συνεπώς δε μου πέρασε καν από το μυαλό αυτό που φωνάζει ο Άνταμ Κλαρκ Εστ στο “Gizmodo”.
Το άρθρο, παραδόξως (ίσως;) για ένα σάιτ που έχει τη λέξη “γκάτζετ” στο όνομά του, είναι ένας φιλιππικός κατά των Echo της Amazon και γενικότερα κατά των οικιακών βοηθών αυτού του τύπου –ήδη από τον τίτλο δίνεται ο τόνος του κειμένου που ακολουθεί: Μην αγοράσετε Echo σε κανέναν, λέει ο συνεργάτης του “Gizmodo” και στηρίζει την προτροπή του στο γεγονός ότι το Echo (και το Google Home και το HomePod της Apple) ακούνε συνέχεια ό,τι συμβαίνει γύρω τους (προκειμένου να “ξυπνήσουν” μόλις τους μιλήσει ο χρήστης). Από εκεί, κατά τον κ. Εστ, η συλλογή αυτών που ακούν και η μεταφορά τους στους σέρβερ των τελευταίων επαφίεται στον πατριωτισμό των τελευταίων.
Και βεβαίως έχει δίκιο! Και βεβαίως το θέμα θυμίζει τον Χαλ του “2001 - Οδύσσεια του Διαστήματος” όμως όντως: η συσκευή πρέπει να έχει τα αυτιά της, ούτως ειπείν, ανοιχτά και αν θα ακούει ή θα μεταφέρει αυτά που ακούει είναι κάτι που δεν το ξέρουμε –ειδικά όσοι πιστεύουν στις θεωρίες συνωμοσίας θα έχουν την τιμητική τους καθώς οι συσκευές αυτές επαληθεύουν μια από τις αγαπημένες τους. Και όπως επίσης σημειώνει ο κ. Εστ, το γεγονός ότι ακούν πράγματι επαληθεύτηκε πρόσφατα όταν σε μια περίπτωση ανθρωποκτονίας, η Amazon έδωσε τα δεδομένα που είχε από το Echo κάποιου που εμπλεκόταν σ’ αυτή, στην αστυνομία.
Προσωπικά μερικές φορές βρίσκω διασκεδαστικό να ρωτάω την Google μερικά πράγματα –υποθέτω ότι αυτό σημαίνει ότι έχω κάνει ήδη το πρώτο βήμα προς την αποδοχή κάποιου οικιακού βοηθού. (Δεν το είχα σκεφτεί ως τώρα και δε σκόπευα να αγοράσω έναν ούτως ή άλλως όμως όπως είπα, δεν το είχα σκεφτεί ως τώρα.) Άρα, κάπου σε κάποιο κέντρο δεδομένων, υπάρχει η πληροφορία ότι κάποια στιγμή ήθελα να μάθω την ισοτιμία ευρώ-γεν. Για την ακρίβεια, υπάρχει η πληροφορία ότι κάποια στιγμή ζήτησα να τη μάθω μιλώντας στο σάιτ: όλες τις υπόλοιπες στιγμές (τουλάχιστον μια-δυο κάθε μέρα) το έκανα πληκτρολογώντας. Όμως και αυτό το ξέρει η Google.
Και εκεί ακριβώς είναι που θέλω να καταλήξω: αναλόγως πόσο ενδιαφέρεται για μένα η Google (ή η Amazon ή η Facebook κ.λπ.) τις πληροφορίες που θέλει να μάθει θα τις μάθει –ήδη έχω εκτεθεί πολύ σε όλες αυτές τις εταιρείες και έχω την υποψία ότι δεν είμαι ούτε ο μόνος, ούτε αυτός που έχει εκτεθεί περισσότερο. Βεβαίως καλό είναι να προσπαθήσει κανείς να συμμαζέψει ό,τι μπορεί όμως όπως έχει λεχθεί κατ’ επανάληψη, όποιος πραγματικά δε θέλει να εκτίθεται στις εταιρείες αυτές, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για μερικές πολύ δραστικές αλλαγές. Ή να σκεφτεί ότι ίσως το data flooding να είναι πιο αποτελεσματικός τρόπος άμυνας...
Σχόλια