Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ Άλλαξε τη συνηθισμένη του εμφάνιση (αντίθετα με ό,τι πιστεύουν μερικοί, σε ορισμένους χώρους ακόμα και η επίφαση που δείχνει το κοστούμι, παίζει ρόλο) και ανέβηκε τον λόφο του Καπιτωλίου ώστε να καταθέσει σχετικά με το μεγάλο σκάνδαλο που κλυδωνίζει την εταιρεία του –ή έστω, που την κλυδωνίζει τις τελευταίες εβδομάδες καθώς σε πείσμα όλων όσων πιστεύουν ότι η ώρα του Facebook (ή τουλάχιστον η δική του έχει έρθει, προτιμώ να παραμείνω επιφυλακτικός. Όμως όπως αναφέρει και το Reuters, όσο και αν η αμερικανική βουλή υποτίθεται ότι θέλει να ακούσει τη γνώμη του στο πλαίσιο μιας συζήτησης για τη δημιουργία κανονιστικού πλαισίου για τις Ιντερνετ-ικές εταιρείες, η συζήτηση θα παραμείνει συζήτηση.
Το αστείο είναι ότι ακόμα και οι ίδιοι οι νομοθέτες δεν πιστεύουν ότι θα γίνει κάτι προς την κατεύθυνση αυτή: ο αρχαιότερος των Δημοκρατικών στην Επιτροπή Εμπορίου της Γερουσίας, Μπιλ Νέλσον από τη Φλόριντα το δηλώνει ευθαρσώς λέγοντας ότι ένα σημαντικό πρόβλημα είναι ο τρόπος που είναι οργανωμένη η έρευνα της Βουλής. Αλλά δεν είναι μόνο αυτός. Το γεγονός ότι οι Ρεπουμπλικάνοι δε θέλουν, ως πάγια πολιτική στάση, η κυβέρνηση να επέμβει στα εν οίκω μιας εταιρείας και τα ολοένα και ισχυρότερα λόμπι της βιομηχανίας τεχνολογίας είναι δύο ακόμα πολύ σημαντικοί λόγοι που πιθανότατα θα αποτρέψουν κάθε σοβαρή προσπάθεια ελέγχου της Facebook και των συνοδοιπόρων της.
Αυτό που έχει περισσότερο ενδιαφέρον ωστόσο, είναι ότι ο βασικός παράγοντας που θα κάνει τη Facebook να τη γλυτώσει για μια ακόμα φορά, είναι η αδυναμία των νομοθετών να αντιληφθούν σε όλη του την έκταση το φαινόμενο Ίντερνετ εν έτει 2018. Δεν αντιλαμβάνονται τον τρόπο που λειτουργεί η στοχευμένη διαφήμιση, δεν αντιλαμβάνονται τον τρόπο με τον οποίο συλλέγονται τα στοιχεία και δεν αντιλαμβάνονται τον τρόπο με τον οποίο οι πλατφόρμες επικοινωνούν και τα μοιράζονται προκειμένου να επωφεληθούν με τρόπους που οι χρήστες έχουν συμφωνήσει αλλά συχνά, επίσης, χωρίς να έχουν πλήρη επίγνωση σε τι συμφωνούν. Και αυτό γίνεται επώδυνα εμφανές όταν ακούει κανείς κρίσεις για τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ του τύπου “Τι καλό παιδί! Και φαίνεται να ξέρει τι κάνει!” (Τάδε έφη Γερουσιαστής Νταϊάν Φάινσταϊν από την Καλιφόρνια, η αρχαιότερη Δημοκρατικός της Δικαστικής Επιτροπής της Βουλής.)
Για μια ακόμα φορά βγαίνει, νομίζω, στην επιφάνεια το ζήτημα της καλά ενημερωμένης άποψης: οι βουλευτές (ναι, και στις ΗΠΑ: δεν ζουν όλοι στη Σίλικον Βάλεϊ!) αντικατοπτρίζουν τους ψηφοφόρους τους, μισό-καταλαβαίνοντας στην καλύτερη περίπτωση τον τρόπο λειτουργίας του ψηφιακού κόσμου. Όμως καλούνται να εξετάσουν αν ο κόσμος αυτός ωφελεί τους πολίτες και αν κρίνουν –με τα ελλιπή κριτήριά τους- ότι κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, να εισηγηθούν νόμους και μέτρα που θα επανορθώνουν το πρόβλημα. Έχω την εντύπωση ότι για τον κ. Ζάκερμπεργκ και για τους ομολόγους του, η κατάσταση αυτή θα πρέπει να έχει κάτι από καφκικό εφιάλτη.
Σχόλια