Δεν το έχω κρύψει αλλά ακόμα και αν δεν το είχα πει ανοιχτά, οι αναγνώστες θα το είχαν καταλάβει από το γεγονός ότι έχω αναφερθεί σ’ αυτό επανειλημμένα: ο τρόπος με τον οποίο δείχνει να διαμορφώνεται η παγκόσμια πολιτική σκηνή με την κυριαρχία της τεχνολογίας και ειδικά αυτής που σχετίζεται με τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ακόμα πιο ειδικά με το Facebook είναι από τα πιο συναρπαστικά φαινόμενα που έχω δει στη ζωή μου –λαμβάνοντας υπόψη ότι έχω δει την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ και την έλευση του Ίντερνετ, θα έλεγα ότι τα κριτήριά μου είναι αρκετά ψηλά!
Βεβαίως αναφέρομαι στο γεγονός της επίσκεψης του Μαρκ Ζάκερμπεργκ στις Βρυξέλλες για την οποία γράφουμε ξεχωριστά εδώ η οποία μαζί με την κατάθεσή του στη Γερουσία δίνουν στον επικεφαλής της Facebook ένα ειδικό βάρος πολύ διαφορετικό από αυτό οποιουδήποτε άλλου ηγέτη κάποιας αγοράς. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι η αγορά η οποία αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπό του είναι, βασικά, μια αγορά ειρηνικής χρήσης της τεχνολογίας: σίγουρα οι επικεφαλής της αμυντικής βιομηχανίας αντιμετωπίζονται με σεβασμό από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις όμως εδώ πρόκειται για κάτι διαφορετικό.
Ακριβώς όπως στα έργα της κυβερνοπάνκ λογοτεχνίας, η τεχνολογία με την οποία επικοινωνούμε έχει γίνει αρκετά σημαντική ώστε να επηρεάζει την κοινωνία τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο τόσο πολύ ώστε οι επικεφαλής των εταιριών της να κάθονται στο ίδιο τραπέζι με τους ηγέτες των κρατών –ας μην ξεχνάμε ότι μια από τις πρώτες συναντήσεις του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ ήταν με τη συγκεκριμένη παρέα αν και από τη συγκεκριμένη συνάντηση απουσίαζε ο κ. Ζάκερμπεργκ.
Αναρωτιέμαι πότε θα γίνει το επόμενο βήμα, πότε δηλαδή θα είναι οι Ζάκερμπεργκ, οι Πέιτζ και οι Μπέζος αυτού του κόσμου θα καλούν στα γραφεία τους τους πολιτικούς, παρακάμπτοντας τις συμβάσεις που τους θέλουν να αναγνωρίζουν στους τελευταίους την κατοχή της εξουσίας. Ο λόγος για τον οποίο ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ πάει στις Βρυξέλλες είναι επειδή η υπηρεσία του επηρέασε, έστω και ακούσια, την εκλογή της κυβέρνησης της μεγαλύτερης υπερδύναμης –όποιος πιστεύει ότι κάτι τέτοιο δεν μοιράζει διαφορετικά την τράπουλα της εξουσίας μάλλον θα πρέπει να το σκεφτεί κάπως καλύτερα!
Αυτό δε που μου φαίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό, είναι ότι το πέρασμα ενδέχεται να μην αργήσει να γίνει. Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι και κάποια στιγμή η ηθική του Σπάιντερμαν (μεγάλη δύναμη, μεγάλη ευθύνη κ.λπ.) ενδέχεται να περάσει σε δεύτερο επίπεδο και στο πρώτο να έρθει το “ελέγχω έναν πληθυσμό 2 δις ανθρώπων οπότε σκάστε και κάντε ό,τι λέω” –η ιστορία είναι γεμάτη από ηγέτες που κυριάρχησαν έχοντας πολύ μικρότερα μεγέθη πίσω τους.
Σχόλια