H αρχή έγινε το 2015, όταν δημιουργήθηκε η Alphabet και στον κώδικα συμπεριφοράς της, το “Don’t be evil” της Google, μετατράπηκε σε “Do the right thing”. Και πλέον, όπως πρώτο δημοσίευσε το “Gizmodo”, η φράση κάποια στιγμή άλλαξε και στον κώδικα συμπεριφοράς της Google και από κεντρικό σημείο της ηθικής της εταιρείας, έγινε μια απλή αναφορά στο τέλος του νέου κειμένου –μπορεί κανείς να το βρει εδώ, ενώ το παλιό κείμενο, όπως το κράτησε στα αρχεία του το “Internet Archive/Wayback Machine” υπάρχει εδώ.
Σχολιάζοντας το θέμα στο “Quartz”, o Τζος Χόργουιτς παραπονιέται ότι η κομβική φράση έφυγε και το μόνο που έχει μείνει είναι εταιρική αργκό (“corporate jargon”). Και πράγματι, το κείμενο είναι σαφώς πιο στεγνό από το προηγούμενο, όμως αναρωτιέμαι γιατί όλοι επιλέγουν να εστιάσουν τόσο πολύ στη φράση. Θέλω να πω, ο τρόπος με τον οποίο κινείται μια εταιρεία είναι ούτως ή άλλως αυτός που θα εξασφαλίσει καλύτερα το μέλλον της –επιπλέον, το “evil”, πηγαίνοντας πέρα από το απλό κακό (“bad”) και ακουμπώντας την έννοια του μεταφυσικού κακού (όπως λέμε “Σατανάς”), ήταν ούτως ή άλλως υπερβολικό. Και, όπως όλα τα μεταφυσικά ζητήματα, επαφιέμενο στην κρίση όποιου το εξέταζε.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι η ηθική της Google, ή οποιασδήποτε άλλης εταιρείας, εξαρτάται από οποιαδήποτε φλυαρία υπάρχει στο καταστατικό της –με τον ίδιο τρόπο που δεν πιστεύω ότι ο όρκος ενός αξιωματικού ή ενός γιατρού, εξασφαλίζουν ότι ο ένας ή ο άλλος δεν θα κάνουν κάτι που τον αντιβαίνει. Συνεπώς, νομίζω ότι η συζήτηση περί εξάλειψης του “Don’t be evil”, έχει να κάνει μόνο και μόνο με τον συναισθηματικό κόσμο όλων ημών που χρησιμοποιούμε τις υπηρεσίες της εταιρείας και που αρεσκόμαστε να πιστεύουμε ότι η Google και οι συνοδοιπόροι της, είναι φορείς μιας ηθικής πιο κοντά σ’ αυτή των ηρώων της Marvel και της DC. Τόσο επειδή είμαστε νερντ, όσο και επειδή συνειδητοποιούμε τη δύναμη των εταιρειών αυτών.
Όπως έχω γράψει και άλλοτε, παραμένω αισιόδοξος ότι οι εταιρείες αυτές έχουν όντως μια διαφορετική ηθική και τη χρησιμοποιούν σαν βάση για να πορευτούν σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς και του οποίου τις αλλαγές, άλλοτε καθοδηγούν οι ίδιες και άλλοτε ακολουθούν, σίγουρα όχι ασθμαίνοντας αλλά πάντως με κάποια καθυστέρηση. Μπορώ να ζήσω και χωρίς σλογκανάκια τύπου “Don’t be evil”, αρκεί η Google να συνεχίσει να πραγματώνει την ουσία πίσω τους και να συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας διαφορετικής κουλτούρας –αν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό της κουλτούρας της τηλεόρασης που οι εταιρείες του ψηφιακού κόσμου καλούνται να αντικαταστήσουν, αυτό είναι τα αποσπασματικά τσιτάτα (sound bites): όλοι έχουμε δει –και συνεχίζουμε να βλέπουμε- πού οδηγούν.
Σχόλια