Αναρωτιόμασταν χθες πόσοι θα αποφασίσουν πραγματικά να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση «Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα». Και ομολογουμένως, η πραγματικότητα διέψευσε ακόμα και τους πιο αισιόδοξους καθώς απ’ ό,τι φαίνεται οι δηλωμένες συμμετοχές (περί τις 30.000 στις 23:00 το βράδυ της Τετάρτης) επαληθεύτηκαν και, πιθανότατα, ξεπεράστηκαν. Πέρα από τη μεγάλη νίκη του Ίντερνετ –για πρώτη φορά και στην Ελλάδα- στα σημαντικά συν της χτεσινής βραδιάς θα πρέπει να καταγράψουμε και την παντελή απουσία επεισοδίων και πάσης φύσεως ακροτήτων καθώς και τη γενικότερη φιλική διάθεση που είδαμε μεταξύ των συμμετεχόντων –κάποιες εντάσεις σε κουβέντες και συνθήματα ήταν αμελητέα αν λάβει κανείς υπόψη τα μεγέθη αλλά και τη γενικότερη συναισθηματική φόρτιση.
Ένα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της χτεσινής συγκέντρωσης ήταν ότι και η κάλυψή της ήταν κατά κύριο λόγο Διαδικτυακή· αν και τα τηλεοπτικά κανάλια δεν αφιέρωσαν παρά ελάχιστο χρόνο στην ειδησεογραφική της κάλυψη από την κανονική τηλεόραση, τουλάχιστον δύο από αυτά (ΣΚΑΪ και Star) την κάλυψαν πλήρως μέσω των σάιτ τους και, μαζί με το Zougla.gr έδωσαν σε όσους δε βρίσκονταν εκεί μια αρκετά ολοκληρωμένη εικόνα για την κατάσταση. Αν, δε, προσθέσει κανείς τα εκατοντάδες (χιλιάδες;) tweet και updates στο Facebook και στα μπλογκ, τις φωτογραφίες και τα ζωντανά βίντεο από τους ίδιους τους συμμετέχοντες στη συγκέντρωση, μάλλον τελικά αυτοί που ήθελαν πραγματικά να ενημερωθούν δεν αισθάνθηκαν την έλλειψη των παραδοσιακών ΜΜΕ.
Διαδικτυακώς λοιπόν, το χτεσινό στοίχημα κερδήθηκε, τουλάχιστον σε ένα επίπεδο. Το επίπεδο που απουσίαζε (και θα θέλαμε να υφίσταται), είναι η αξιοποίηση του Ίντερνετ για μια παράλληλη συζήτηση που θα είχε ως αποτέλεσμα μια σειρά από συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με τα αιτήματα (ή έστω τις προσδοκίες) των συγκεντρωμένων. Μια τόσο μεγάλη συγκέντρωση είναι, βεβαίως, πολιτικό γεγονός και όταν αποφασίζει κανείς να αρθρώσει πολιτικό λόγο, είναι αναγκαίο να έχει να προτείνει συγκεκριμένα πράγματα και να αντιπαραβάλλει συγκεκριμένα επιχειρήματα· σε αντίθετη περίπτωση, ο πιο έμπειρος αντίπαλος (εν προκειμένω, η πολιτική σκηνή της χώρας) μπορεί απλώς να περιμένει το πράγμα να εκπνεύσει εν ειρήνη. Και αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι πραγματικά κρίμα...
Σχόλια