Έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα ορισμένες σκέψεις με αφορμή τη φιλολογία που ακολούθησε το θάνατο του Στιβ Τζομπς. Ακριβώς μια εβδομάδα μετά, ένα ακόμα ακόμα δυσάρεστο γεγονός έρχεται να επιβεβαιώσει τις σκέψεις μου αυτές με κάπως αλλόκοτο τρόπο: πρόκειται για το θάνατο ενός πολύ σημαντικού προσώπου που πέρασε όμως στα ψιλά ακόμα και των «ειδικών» σάιτ. Ο εκλιπών αυτή τη φορά είναι ο Ντένις Ρίτσι, ένας άνθρωπος χωρίς τον οποίο πραγματικά ο κόσμος των υπολογιστών θα ήταν όχι φτωχότερος, αλλά ενδεχομένως, ανύπαρκτος.
Ο Ντένις Ρίτσι υπήρξε ο άνθρωπος που δημιούργησε τη γλώσσα προγραμματισμού C και συν-δημιούργησε (μαζί με τον, ελάχιστα γνωστότερο, Κεν Τόμσον) το λειτουργικό σύστημα Unix. Για τους περισσότερους χρήστες οι δύο ονομασίες δε λένε τίποτα, όμως όποιος χρησιμοποιεί υπολογιστή της Apple από το 2001 και ύστερα, χρησιμοποιεί στην ουσία Unix –είναι το σύστημα που βρίσκεται πίσω από το Mac OS X και τις διάφορες ευφάνταστες... ζωολογικές ενσαρκώσεις του. Όσο για τη C, σχεδόν όλα τα σοβαρά προγράμματα που έχουν γραφτεί, ανεξαρτήτως πλατφόρμας, έχουν γραφτεί στη γλώσσα αυτή ή σε κάποια από τις παράγωγές της (με πιο διάσημη τη C++).
Είναι πραγματικά λυπηρό, ότι ένας άνθρωπος που δημιούργησε τα εργαλεία με τα οποία άνθρωποι όπως ο Στιβ Τζομπς, ο Μπιλ Γκέιτς, ο Λάρι Πέιτζ ή ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ έχτισαν αυτοκρατορίες είναι πρακτικά άγνωστος στο ευρύ κοινό. Όμως αυτή τελικά είναι η μοίρα των ανθρώπων που φτιάχνουν εργαλεία –κανείς μας δεν ξέρει ποιος έφτιαξε το πρώτο κατσαβίδι ή το πρώτο σφυρί, όμως είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς την ιστορία του πολιτισμού χωρίς αυτά. Τηρουμένων των αναλογιών, τα δημιουργήματα του Ντένις Ρίτσι δεν ήταν απλώς ένα κατσαβίδι ή ένα σφυρί αλλά η πλήρης εργαλειοθήκη των προγραμματιστών τα τελευταία 40 χρόνια –αυτός ήταν ο λόγος που βραβεύτηκε επανειλημμένως, μεταξύ άλλων και με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνολογίας και Καινοτομίας από τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Το να συγκρίνει κανείς τη ζωή δύο ανθρώπων είναι εξ ορισμού μάταιο –για την ακρίβεια, φτάνει στα όρια της ανοησίας και θα αποφύγω να υποπέσω στο ατόπημα αυτό. Θα ήθελα, ωστόσο, να πω σε όλους όσους υπερθεμάτισαν τις τελευταίες δύο εβδομάδες για την αξία του Στιβ Τζομπς ότι αν ενδιαφέρονται πραγματικά να αποδώσουν εύσημα μεγαλοφυΐας εκεί που πρέπει να αποδοθούν, ας κάνουν μια έρευνα γύρω από τον Ντένις Ρίτσι και ας ρίξουν μια ματιά στο έργο του· παραφράζοντας τη φίλη μου τη Σοφία οι μηχανές μας δουλεύουν γιατί ο Ντένις Ρίτσι δούλεψε πριν απ’ αυτές.
Σχόλια