Ένας αμερικανός φίλος από το Facebook, επίσης εκπατρισμένος στην Ιαπωνία, πόσταρε προχθές ένα καρτούν από μια αμερικανική εφημερίδα στο οποίο ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές λέει στον άλλον «Αυτήν την περίοδο, η επιθυμία μου να είμαι ενημερωμένος έρχεται σε σύγκρουση με την επιθυμία μου να παραμείνω με σώας τας φρένας». Και παρότι ομολογώ ότι το συγκεκριμένο σχόλιο μου φάνηκε εξαιρετικά οικείο καθώς, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, τα ελληνικά ΜΜΕ έχουν καταγράψει πρωτόγνωρα απύθμενα βάθη, αισθάνομαι ότι έχω καταφέρει να παραμείνω... εχέφρων. Και αυτό οφείλεται, κατά κύριο λόγο στο Internet.
Ζώντας τον τελευταίο χρόνο μόνιμα στο εξωτερικό (με ένα μικρό διάλειμμα τις γιορτές), η ενημέρωσή μου για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα προέρχεται αποκλειστικά από το Δίκτυο· μικρή εξαίρεση σ’ αυτό ήταν η πολύ ταραγμένη περίοδος στις αρχές του χειμώνα, όταν η συζήτηση περί δημοψηφίσματος από την προηγούμενη κυβέρνηση, η αλλαγή στην «υπηρεσιακή» κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου και οι διαπραγματεύσεις για το νέο μνημόνιο, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον ακόμα και των ιαπωνικών ΜΜΕ. Πέραν αυτού του μικρού διαλείμματος, εκ των πραγμάτων ενημερώνομαι αποκλειστικά από το Internet –και είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που κάτι τέτοιο δε συμβαίνει μόνο από επιλογή αλλά και υποχρεωτικά.
Η ενημέρωση αυτή προέρχεται αφενός από ορισμένες επίσημες πηγές που εξακολουθώ να θεωρώ αξιόπιστες (1-2 εφημερίδες, το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το πρακτορείο Reuters και το BBC) αλλά και από τα social media, μέσω της «αποδελτίωσης» που κάνουν ορισμένοι φίλοι ποστάρωντας διάφορα άρθρα, φωτογραφίες κ.λπ. Και παρότι αρκετά συχνά τα άρθρα αυτά έχουν πολύ περισσότερο θόρυβο απ’ ό,τι πληροφορία, στην πλειονότητά τους δίνουν μια πολύ καλή εικόνα του τι λέγεται και γράφεται στην Ελλάδα –ή, έστω, του τι πιστεύουν οι φίλοι μου!
Το αποτέλεσμα είναι ότι η εικόνα που φτάνει στα μάτια μου, είναι μια εικόνα πολύ πιο ψύχραιμη από αυτή που εισπράττω από ανθρώπους που ζουν στην Ελλάδα και που ενημερώνονται κυρίως από τα υπόλοιπα ΜΜΕ. Ουδείς υποστηρίζει ότι η κατάσταση στη χώρα είναι καλή, όμως η αίσθησή μου είναι ότι αρκετός κόσμος κρατάει την ψυχραιμία του, ότι υπάρχουν κινήσεις που αντισταθμίζουν έστω και λίγο την καταστροφολογία που παράγει και διαδίδει ο κύριος όγκος των ΜΜΕ και ότι ήδη, αν μπορεί να τολμήσει να γράψει κανείς κάτι τέτοιο, υπάρχουν και κάποιες υποψίες για φως στην άκρη του τούνελ.
Στο μέτρο που οι φίλοι μου αποτελούν ένα τυχαίο δείγμα ανθρώπων ηλικιών από 25 έως 50 ετών και στο μέτρο που τόσο αυτοί όσο και εγώ παραμένουμε στοιχειωδώς σκεπτόμενοι άνθρωποι, μπορώ να υποστηρίξω ότι η ενημέρωση αυτή όχι μόνο είναι καλύτερη από την ευρύτερη ενημέρωση των «παραδοσιακών» ΜΜΕ αλλά και ότι συμβάλλει στο να διατηρούμε... σώας τα φρένας. Και για άλλη μια φορά, συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι το Internet, αρκεί κανείς να είναι διατεθειμένος να του δώσει την ευκαιρία να το αποδείξει. Ίσως αυτή η περίοδος να είναι μια καλή τέτοια ευκαιρία για όλους όσους το χρησιμοποιούμε!
Σχόλια