Παρά τη δήλωσή του Sky News ότι το έκανε για καλό σκοπό (για να βοηθήσει τις διωκτικές αρχές στο έργο τους), η δημόσια παραδοχή ότι το 2008 δημοσιογράφοι του καναλιού εισέβαλλαν ηλεκτρονικά σε λογαριασμούς email για να αποκομίσουν πληροφορίες στις οποίες δεν είχαν πρόσβαση αλλιώς, ήταν αρκετή για να κινητοποιήσει τη ρυθμιστική αρχή της Βρετανίας, Ofcom για να ξεκινήσει έρευνα σχετικά με το περιστατικό. Οι αναγνώστες του Deasy θα θυμούνται άλλωστε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το συγκρότημα του Ρούπερτ Μέρντοκ μπαίνει στο στόχαστρο για παρόμοια υπόθεση: από πέρσι την άνοιξη, η ιδιοκτήτρια εταιρεία του Sky News, η BSkyB απασχολεί τόσο την κοινή γνώμη όσο και τη δικαιοσύνη της Βρετανίας για υποκλοπές που έγιναν, και πάλι στο όνομα της ενημέρωσης και της αρωγής προς την αστυνομία.
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και όχι μόνο για τη Βρετανία καθώς ούτε οι μεγάλοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί, ούτε η τεχνολογία που επιτρέπει τέτοιου είδους «ρεπορτάζ» είναι ενδημικά στη συγκεκριμένα χώρα. Στο μέτρο που η ερασιτεχνική δημοσιογραφία (αυτό που αποκαλείται «citizen journalism») έχει φτάσει σε σημείο να ανταγωνίζεται τόσο επάξια την επαγγελματική, όλο και περισσότερα παραδοσιακά μέσα φλερτάρουν προς τους πιο ανορθόδοξους τρόπους –το ότι δεν το παραδέχονται ανοιχτά όπως έκανε το Sky News δε σημαίνει ότι δε συζητιέται ή ότι δε γίνεται.
Όντας στη δημοσιογραφική αγορά την τελευταία 25ετία, ομολογώ ότι το θέμα με κάνει να αισθάνομαι άβολα· όμως παρόμοια θέματα υπήρχαν πάντοτε: το πού ακριβώς βρίσκονται τα όρια για ένα δημοσιογράφο, το πότε επιτρέπεται να πηδήξεις μια μάντρα και πότε αυτό θεωρείται παραβίαση, το με ποιους όρους μια συζήτηση με μια εμπιστευτική πηγή αρχίζει να γίνεται δωροδοκία, είναι θέματα που απασχολούν τους δημοσιογράφους από καταβολής του επαγγέλματος. Και σαφής απάντηση δεν υπάρχει καθώς το δικαίωμα των πολιτών στην ενημέρωση (αλλά και η υποχρέωση των δημοσιογράφων να παραδώσουν ένα ενδιαφέρον κείμενο στον αρχισυντάκτη τους) παραμένουν πολύ σημαντικά κίνητρα –με το πρώτο σίγουρα πιο ευρύ από το δεύτερο!
Η αλήθεια ωστόσο παραμένει: εσκαμμένα υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν. Και όταν αυτά υπερβαίνονται, κάποιοι θα πρέπει να είναι υπόλογοι γι αυτό. Στις πολιτισμένες κοινωνίες, υπάρχουν οργανισμοί όπως η αρχή Ofcom που θα διερευνήσουν και θα αποφανθούν αν μια πράξη αποτελεί ή όχι υπέρβαση, όμως αυτό ελάχιστα μειώνει την ευθύνη καθενός από εμάς ως καταναλωτή ειδήσεων: μέχρι ποιου σημείου θέλουμε να πηγαίνουν οι δημοσιογράφοι τους οποίους διαβάζουμε; Και για να το κάνω πιο προσωπικό: τι θα γίνει αν το επόμενο email account που θα παραβιαστεί θα είναι το δικό μας;
Σχόλια