Αναπόφευκτα θα αναφερθώ λίγο παραπάνω στο θέμα του κλεισίματος του Newsweek. Όχι επειδή πρόκειται το τέλος ενός από τους πιο ιστορικούς τίτλους της αμερικανικής δημοσιογραφίας (και ένα από τα σημαντικότερα βήματα για έκθεση των απόψεων της πιο "κοινωνικά ευαίσθητης" πλευράς της αμερικανικής κοινωνίας -ό,τι και αν σημαίνει αυτό) -όσο και αν έχω μεγαλώσει με το χαρτί, έχω συνειδητοποιήσει εδώ και αρκετό καιρό ότι διαβάζω πολύ περισσότερο μέσω του υπολογιστή μου, οπότε η αλλαγή του μέσου δε με ενοχλεί ιδιαίτερα (και το ηλεκτρονικό ψηφιακό Newsweek είναι εξίσου Newsweek με το χάρτινο). Αλλά επειδή ως κίνηση έφερε στην επιφάνεια μια ευρύτερη συζήτηση περί χάρτινων μέσων.
Όσοι σχετίζονται έστω και λίγο με την αγορά της διαφήμισης και ξέρουν ότι ο τρόπος διανομής των διαφημιστικών κονδυλιών έχει αλλάξει με την έλευση των ψηφιακών μέσων* όσοι παρακολουθούν τα αντίστοιχα τεκταινόμενα της ξένης διαφημιστικής αγοράς ξέρουν ότι η αλλαγή αυτή είναι πολύ μεγάλη και ιδιαίτερα δυναμική με τα ψηφιακά μέσα να κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος όλο και πιο γρήγορα. Μια ενδιαφέρουσα αναλογία, ωστόσο, την οποία δημοσιεύει το "The Atlantic" και την οποία επισημαίνει πολύ εύστοχα ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος είναι ότι αν βάλει κανείς στο παιχνίδι από τη μια πλευρά τη διαφημιστική δαπάνη και από την άλλη το χρόνο που αφιερώνει το κοινό στο κάθε Μέσο, θα δει ότι ειδικά στο χώρο των έντυπων Μέσων, η δυσαναλογία είναι τεράστια: ο καταναλωτής αφιερώνει το 7% του χρόνου του στα έντυπα Μέσα και η διαφημιστική αγορά αφιερώνει το 25% του budget της σ' αυτά (στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και το Δίκτυο η σχέση είναι πολύ πιο ισορροπημένη).
Το ότι αυτό θα οδηγήσει περισσότερα έντυπα σε ολοένα και μεγαλύτερες δυσκολίες (και πολλά σε κλείσιμο) είναι μάλλον βέβαιο. Αυτό που αξίζει να αναρωτηθεί κανείς είναι γιατί ακόμα ένα μεγάλο μέρος της διαφήμισης διοχετεύεται προς τον Τύπο; Και, υποπτεύομαι, ότι η απάντηση είναι "επειδή έτσι έχουμε μάθει" -μ' άλλα λόγια, επειδή στη συνείδησή μας το έντυπο εξακολουθεί να κρατάει μια ψηλή θέση (κάποιοι ίσως αναφερθούν και στα συμφέροντα των εκδοτών αλλά οι εκδότες είναι έτσι κι αλλιώς αναμεμειγμένοι σε όλα τα Μέσα, οπότε δεν πρόκειται να χάσουν την επιρροή τους αν απλώς κλείσουν ορισμένες από τις επιχειρήσεις τους). Αυτό που δείχνει η περίπτωση του Newsweek είναι, κατά την άποψή μου, μια πρώτη ένδειξη ότι αυτή η, κάπως θρησκευτικού τύπου, πίστη στο έντυπο και την παντοδυναμία του παρουσιάζει πλέον συμπτώματα κόπωσης πολύ πιο ρεαλιστικά από τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις των "ψηφιακολογούντων". Οι "digerati" του Wired δεν έκαναν λάθος -απλώς έπεσαν έξω μια εικοσαετία.
Σχόλια