Κανονικά δε θα έπρεπε να γράφουμε γι αυτό αφού ακόμα δεν το έχουμε δει και δουλέψει όμως το σύννεφο του hype που περιβάλλει το ίδιο το Facebook και οτιδήποτε κάνει, αναπόφευκτα μας επηρεάζει: από εχθές, το Δίκτυο βοά για το Graph Search και οι πιο τολμηροί έχουν αρχίσει να μιλούν ήδη για "το μεγάλο πρόβλημα της Google" και για "αλλαγή των πραγμάτων όπως τα ξέρουμε". Και με κίνδυνο να διαβάσω αυτό εδώ το κείμενο μετά από έξι μήνες ή ένα χρόνο και να παραδεχτώ δημόσια ότι έκανα λάθος, η αντίδραση που μου γεννιέται διαβάζοντας τι είναι το Graph Search, είναι "so frackin' what?".
Οι "φίλοι" μας στο Facebook είναι δύο ειδών: πραγματικοί φίλοι/γνωστοί δηλαδή άνθρωποι που ξέρουμε στον πραγματικό κόσμο και των οποίων τις απόψεις λαμβάνουμε υπόψη και άσχετοι που είτε έφτασαν σ' εμάς από μονή/διπλή/τριπλή σπόντα είτε απλώς είδαν φως και μπήκαν -και αυτών τελευταίων την άποψη συνήθως την αγνοούμε. Στο μέτρο που το Graph Search λειτουργεί κατά βάση σαν άμεση ή έμμεση σύσταση/επικύρωση μια πληροφορίας (καθώς έτσι παρουσιάστηκε και ως τέτοια σχολιάζεται από όλα τα ΜΜΕ σήμερα), η άποψη των δεύτερων μας είναι αδιάφορη, ενώ η άποψη των πρώτων μας είναι γνωστή ή εν πάση περιπτώσει πολύ πιο άμεσα προσβάσιμη (π.χ. με ένα προσωπικό μήνυμα) και μάλιστα πολύ πιο αναλυτικά από ένα απλό "Grigoris likes Tokyo, Japan".
Το πρόβλημα με το Graph Search είναι το πρόβλημα που έχει γενικά το Facebook: όσοι το χρησιμοποιούμε δεν είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα -το χρησιμοποιούμε γιατί πρέπει να το χρησιμοποιούμε (καθένας για τα δικά του "πρέπει" όπως έγραφα και τις προάλλες) και εν γνώσει των περιορισμών του. Η ιδέα ότι ένα τέτοιο περιβάλλον έχει εξ ορισμού κύρος είναι εξ ορισμού εσφαλμένη* η εξαίρεση είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το Facebook κυριολεκτικά σαν "virtual private network" όμως τότε πηγαίνουμε στην πρώτη κατηγορία "φίλων" και το
Graph Search παραμένει άχρηστο.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το νέο εργαλείο του μεγάλου μπλε SNS θα γίνει καλύτερο προϊόντος του χρόνου (και του feedback από χρήστες και ΜΜΕ) και ότι θα καταφέρει να μαζέψει τη διαφήμιση που τόσο θέλει και χρειάζεται το Μένλο Παρκ. Η ιδέα, ωστόσο, ότι οι Πέιτζ, Μπριν, Σμιτ και ΣΙΑ από χτες έχασαν τον ύπνο τους όπως παρουσίασαν το θέμα πολλά Μέσα μου ακούγεται επιεικώς εξωφρενική. Το μόνο πράγμα που μπορεί να σταθεί απέναντι στην πραγματική χρησιμότητα κατά Google είναι το "wow factor" (και αυτό όχι για πολύ καιρό) και το Facebook όχι μόνο δεν το έχει αλλά μοιάζει και κάπως θλιβερό προσπαθώντας να δείξει ότι το έχει.
Σχόλια