Από σήμερα, Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου και για μια εβδομάδα, όλοι οι ειδικοί ασφαλείας υπολογιστών και δικτύων θα έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στο Σαν Φρανσίσκο καθώς για μια ακόμα φορά οι μεγαλύτεροι παίκτες του χώρου θα μαζευτούν και θα προσπαθήσουν να αναλύσουν την παγκόσμια κατάσταση στο πλαίσιο του συνεδρίου που οργανώνεται από την εταιρεία RSA, γνωστή για τη δημιουργία του ομώνυμου αλγόριθμου κρυπτογράφησης. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, φέτος θα έχουν περισσότερα προβλήματα να αναλύσουν από ό,τι ποτέ.
Ακόμα και εδώ στο Deasy, όπου προσπαθούμε να κρατάμε τις αναφορές στο ηλεκτρονικό έγκλημα υπό έλεγχο καθώς ο αισθησιασμός δε βοήθησε ποτέ κανέναν (εκτός ίσως από τα κουτσομπολίστικα περιοδικά -και αυτά όχι για πάντα!) δεν υπάρχει εβδομάδα τον τελευταίο χρόνο που να μην έχουμε γράψει κάτι για κάποια επίθεση και δη σε κάποιο προβεβλημένο στόχο. Δεν είναι τυχαίο: οι επιθέσεις όντως πολλαπλασιάζονται και οι στόχοι γίνονται όλο και πιο διακεκριμένοι -κρατικές υπηρεσίες, μεγάλες εταιρείες του χώρου της τεχνολογίας, μεγάλα ΜΜΕ κ.λπ. αλλά και, αυτό ίσως είναι ακόμα πιο ανησυχητικό, εταιρείες και οργανισμοί που ασχολούνται με υποδομές. Πράγμα που σημαίνει ότι ο στόχος δεν είναι πάντοτε ο εντυπωσιασμός.
Σύμφωνα με τους περισσότερους ειδικούς ασφάλειας (μερικές πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις των οποίων μπορεί κανείς να διαβάσει στη σχετική χθεσινή ανάλυση του Reuters) μια από τις σοβαρότερες διαστάσεις του προβλήματος είναι η πολυδιάστατη φύση του: μια επίθεση μπορεί να προέρχεται από πολιτικούς ακτιβιστές (όπως οι Anonymous), από ομάδες οργανωμένου εγκλήματος (συχνά αλλά όχι αποκλειστικά από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης), από μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών (και όχι πάντα από την Κίνα!) ή απλώς από τυχαίους χρήστες που πλέον έχουν στα χέρια τους πολύ περισσότερα εύχρηστα όπλα από ό,τι είχαν πριν από είκοσι χρόνια.
Ίσως θα ήταν εύκολο να απορρίψει κανείς το θέμα ως πρόβλημα αυτών που "έχουν τα γένια" -σε τελική ανάλυση, οι περισσότεροι από αυτούς τους στόχους βρίσκονται στις ΗΠΑ και σχεδόν πάντα είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να αντιμετωπίζονται με αντιπάθεια ακόμα και από τον αμερικανικό λαό: ποιος θα συμπαθήσει μια τράπεζα ή τη Σι Άι Έι; Ακόμα όμως και αν αυτό μπορεί να δικαιολογήσει ως κάποιο βαθμό τον πολιτικό ακτιβισμό, δε δικαιολογεί τις υπόλοιπες κατηγορίες επιτιθέμενων καθώς μια εγκληματική οργάνωση δεν έχει ενδοιασμούς να βλάψει οποιονδήποτε δεδομένης της ευκαιρίας.
Ο τρόπος που έχει οργανωθεί ο κόσμος μας τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο πλέγμα αλληλεπίδρασης μεταξύ "μικρών" και "μεγάλων", "ισχυρών" και "ανίσχυρων", "εχόντων" και "μη εχόντων": μια επίθεση σε ένα εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος θα πλήξει εξίσου το βιομηχανικό-στρατιωτικό σύμπλεγμα μιας υπερδύναμης και μια μονάδα νεφροπαθών -και αν κάποιοι εισβολείς αντιλαμβάνονται τη διάφορα, κάποιοι άλλοι είτε δεν την αντιλαμβάνονται καθόλου, είτε θεωρούν τη δεύτερη δικαιολογημένη απώλεια, "παράπλευρη" ή μη...
Σχόλια