Για τις... εξωσχολικές δραστηριότητες του Έρικ Σμιτ της Google έχουμε γράψει αρκετές φορές (εδώ και εδώ μπορείτε να βρείτε ενδεικτικά κείμενα). Είμαι σίγουρος ότι δεν είμαι ο μόνος που βρίσκει την κινητικότητα του προέδρου μιας από τις ισχυρότερες εταιρείες τεχνολογίας (και δη μιας που καλλιεργεί πολύ προσεκτικά ένα κοινωνικά ευαισθητοποιημένο προφίλ) πολύ ενδιαφέρουσα καθώς μοιάζει να προετοιμάζει έναν μελλοντικό ρόλο αρχικά για την ίδια την Google και εν συνεχεία για τις άλλες εταιρείες σαν αυτή που ξεφεύγει πολύ από την τεχνολογία.
Αφορμή να ξανασκεφτώ τα περί του κ. Σμιτ και της... πολιτικής του καριέρας είναι δύο ειδήσεις που ήρθαν με διαφορά λίγων ημερών: η μια σχετίζεται με την ομιλία του στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, στην οποία ανέφερε ότι η κρατική λογοκρισία, τουλάχιστον με τη μορφή που την ξέρουμε, θα έχει εξαφανιστεί εντός της επόμενης δεκαετίας και η δεύτερη σε ένα συνέδριο στο Λονδίνο στο οποίο μίλησε για τα social media και για τις αλλαγές που θα "απελευθερώσουν" την Κίνα. Και στις δύο περιπτώσεις, ο πρόεδρος της Google στήριξε τις απόψεις του σε εμπειρίες από τις προσωπικές του επαφές στην Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και αλλού.
Αναλόγως της προδιάθεσης (και του βαθμού κυνισμού) καθενός, πολλά θα μπορούσαν να διαβαστούν ανάμεσα στις γραμμές αυτής της δράσης του κ. Σμιτ: το χτίσιμο μιας προσωπικής πολιτικής καριέρας μετά την Google ή παράλληλα μ' αυτή, ένα πολύ αποτελεσματικό PR για την εταιρεία του, η αλίευση πελατών στο εγγύς ή το λιγότερο εγγύς μέλλον ή η προλείανση του εδάφους για οικονομικές συνέργειες σε χώρες με τεράστια και πολύ φτηνή εργατική δύναμη είναι μερικές από τις ερμηνείες που περνούν τουλάχιστον από το δικό μου μυαλό. Και είμαι βέβαιος ότι όσοι ξέρουν περισσότερα, θα σκεφτούν και περισσότερα.
Αν και μπαίνει κανείς στον πειρασμό να προτείνει σαν... σωστή απάντηση το "όλα τα παραπάνω" προσωπικά θα ποντάριζα περισσότερο σε θέματα που σχετίζονται με την πολιτική περισσότερο παρά με την οικονομία. Αν και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Google αναζητά νέα λαμπρά πεδία οικονομικής δόξης, όσο περνάει ο καιρός πείθομαι όλο και περισσότερο ότι αυτή η γενιά και αυτή η συνομοταξία καπιταλιστών, δηλαδή οι σημερινοί 40άρηδες-50άρηδες άνθρωποι της τεχνολογίας, είναι αποφασισμένη να επηρεάσει την κοινωνία με έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που το έκαναν οι μεγάλοι βιομήχανοι των αρχών του 20ου αιώνα.
Για να μην παρεξηγηθώ: Δεν έχω πειστεί ότι όσοι δουλεύουν στην Google φορούν απαραίτητα λευκό καπέλο. Είμαι όμως σχεδόν σίγουρος ότι λόγω της εποχής στην οποία μεγάλωσαν και λόγω του τρόπου με τον οποίο έβγαλαν λεφτά, η ηθική τους είναι διαφορετική από αυτή των Φορντ και των Ρότσιλντ και αυτό τελικά μπορεί να διαφοροποιήσει τις μεθόδους τους ακόμα και αν το αντικείμενό τους παραμένει το ίδιο. Αν ήμουν άνθρωπος που στοιχημάτιζε, θα έλεγα ότι η πιθανότητα να προκαλέσουν έναν παγκόσμιο πόλεμο για να επωφεληθούν οικονομικά μου φαίνεται οριακά ανύπαρκτη -αντίθετα μου φαίνεται πολύ πιο πιθανό να βλέπουν τη δική τους ευμάρεια μέσα από την ευμάρεια των άλλων.
Σχόλια